Sunday, October 16, 2016

ဓမၼပဒအေတြးအျမင္ ၂၄

ဓမၼပဒအေတြးအျမင္ - ၂၄

နိဗၺာန္လို - တဏွာၿဖိဳ။

ပိန္းၾကာရြက္တြင္ ေရမတင္၊
သူေတာ္ျမတ္တြင္ တဏွာစင္။

#ေရစက္ေရေပါက္ဟာ ၾကာရြက္မွာ
ေလွ်ာက်သလိုပါပဲ။
ေလာကမွာ လြန္ဆန္ဖို႕ခက္ခဲတဲ့ တဏွာယုတ္ကို
လႊမ္းမိုးႏိွပ္ကြပ္ႏုိင္သူမွာ
စိုးရိမ္ေသာကေတြေလွ်ာက်ကုန္ပါတယ္။

#သတၱဝါေတြဟာ
ကာမခ်မ္းသာကို သာယာမွီခိုေနၾကတာျဖစ္လို႕
ကာမခ်မ္းသာကို ရွာေဖြၾကရပါတယ္။
တဏွာေစရာ မေနသာ ေဖြရွာဆက္ရသူေတြဟာ
ေမြး အို (နာ ေသ--) ဒုကၡေတြ ေရာက္ၾကရပါတယ္။

#တဏွာဝန္းရံထားတဲ့ သတၱဝါေတြဟာ
ေက်ာ့ကြင္းမွာ ေႏွာင္ဖြဲ႕ခံရတဲ့ယုန္ေလးလို
ထိတ္လန္႕ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကရပါတယ္။
(ကာမ ရာဂ စတဲ့) သံေယာဇဉ္အေစးနဲ႕
ကပ္ၿငိသူေတြဟာ
အၾကာၾကီး ထပ္ခါထပ္ခါ
ဆင္းရဲဒုကၡမွာ ကပ္ေရာက္ၾကရပါတယ္။

တဏွာေတာမွာ ေမာသင့္ပါၿပီ။

ေမ့ေလ်ာ့ေလ - တဏွာပြားေလ၊
တဏွာပြားေလ - ေသာကပြားေလ။

ပညာမဲ့ဥစၥာ တဏွာဆိပ္သင့္။

မစြဲလမ္းရင္ မစိုးရိမ္ရပါဘူး။

သံလက္ထိပ္ထက္ ေရႊလက္ေကာက္က ပိုၾကပ္ပါတယ္။
သံမဏိၾကိဳးထက္ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးက  ပိုခိုင္တုပ္ပါတယ္။
မျမင္ရတဲ့ အခိုင္ဆံုးၾကိဳးကို ျဖတ္ေတာက္ပါ။
မထင္ရတဲ့ အက်ဥ္းဆံုးေထာင္ကို ေဖာက္ထြက္ပါ။

တဏွာပိုက္ကြန္ယက္မွာ ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေတာ့ပါ။
တဏွာျမစ္မွာ နစ္ျမဳပ္တာ။
တဏွာျဖတ္မွ ဒုကၡျပတ္မွာ။

စြန္႕လႊတ္မွ ဒုကၡဇာတ္သိမ္း၊
မစြဲလမ္းမွ ၿငိမ္းခ်မ္း၊
မတြယ္တာမွ ခ်မ္းသာရ။

အေတြးဆိုးေတြ ၿငိမ္းေအးေစ၊
အသုဘပြား သတိထားေန။

တဏွာလည္းသတ္၊ စာလည္းတတ္၊ မဟာပုဂၢိဳလ္ျမတ္။

#တရားအလွဴဟာ အလွဴအားလံုးကို ေအာင္ႏုိင္ပါတယ္။
တရားအရသာဟာ အရသာအားလံုးကို
ေအာင္ႏုိင္ပါတယ္။
တရားနဲ႕ေပ်ာ္ေမြ႕တာဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအားလံုးကို
ေအာင္ႏုိင္ပါတယ္။
တဏွာကုန္ရာ အရဟတၱဖိုလ္ဟာ ဆင္းရဲအားလံုးကို ေအာင္ႏုိင္ပါတယ္။

တရားအလွဴဟာ အျမတ္ဆံုးပါ။
တရားအရသာဟာ အေကာင္းဆံုးပါ။
တရားေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းတာ အမြန္ျမတ္ဆံုးပါ။
တဏွာကုန္မွ ဒုကၡၿငိမ္းမွာ။

ေကာင္းမႈမ်ိဳးကို စုိက္ပ်ိဳးရာ အႏိႈင္းမဲ့လယ္ယာေျမျဖစ္ေတာ္မူသည့္
ဘုရားအမွဴးရိွေသာ သံဃာေတာ္အေပါင္း။

#ေပါင္းျမက္ဟာ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးခင္းေတြကို
ဖ်က္ဆီးပါတယ္။
ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ ဟာ ဒီသတၱဝါေတြကို ဖ်က္စီးပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္
ရာဂ ေဒါသ ေမာဟကင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ
ေပးလွဴတာဟာ အက်ိဳးၾကီးမားလွပါတယ္။

(ရည္ညႊန္းကိုးကား - ဓမၼပဒ၊ တဏွာဝဂၢ)

ငါ တို႕ေနရာ ဤကမၻာ၊ တဏွာအုပ္စိုးသည္။
တဏွာေစရာ မေနသာ၊ ေဖြရွာဆက္ရသည္။
ရသည့္ဥစၥာ ခ်စ္သူပါ၊ စြန္႕ခြာသြားရသည္။
တကယ့္အေရး တကယ့္ေဘး၊
ဘယ္ေသြးဘယ္သား မကယ္ၿပီ။
ငါႏွင့္ရြယ္တူ ငါ့ေအာက္လူ၊
ၾကီးသူ ေသၾက မ်ားလွၿပီ။
ခဏမစဲ အိုစျမဲ၊ ကိုယ္လည္း ေသဘက္နီးခဲ့ၿပီ။
ဇရာမီးေတာင္ ကုိယ္ထဲေလာင္၊
ေသေအာင္ၿမိဳက္ေတာ့သည္။
မေသရခင္ သြားလမ္းစဥ္၊
ၾကိဳတင္ျပင္သင့္သည္။
ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ လမ္းသာတြင္လိမ့္မည္။
မဂၢင္ယာဥ္ၾကီး အျမန္စီး၊ ခရီးထြက္ေတာ့မည္။
(မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ၾကီး)

No comments:

Post a Comment