ဗုဒၶဂယာ သံေဝဇနိယေလးဌာနဘုရားဖူး ၉

ဗုဒၶဂယာ သံေဝဇနိယေလးဌာနဘုရားဖူးခရီးစဥ္မွ ထူးျခားေသာအသိအျမင္မ်ား ၉

နာလႏၵာတကၠသိုလ္၊ ရာဇၿဂိဳဟ္ႏွင့္ သမုိင္းကေပးေသာ သခၤန္းစာမ်ား


ပတၱနားၿမိဳ႕တြင္ တစ္ညတာတည္းခုိခိုက္ အေသာကေခတ္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို မွန္းေမွ်ာ္ၾကည့္မိသည္။ ရာဇဝင္သမိုင္းဆရာမ်ားက အေသာကမင္းႀကီးကို ကမာၻ႕သမုိင္းတြင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ ဧကရာဇ္မင္းမ်ားအနက္ အထြန္းေတာက္ဆံုးေသာ ၾကယ္ပြင့္ႀကီးအျဖစ္ ခ်ီးက်ဴးခဲ့ၾကသည္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံသမိုင္း၌ အေသာကမင္းႀကီး အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ေခတ္သည္ ေအးခ်မ္းသာယာေသာေခတ္ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း သမိုင္းဆရာမ်ား အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာကို ကုိးကြယ္သူျဖစ္ေသာ္လည္း အျခားဘာသာတရားမ်ားကို ႏိွမ့္ခ်ျခင္း၊ ကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်ျခင္းမျပဳဘဲ ေလးစားခဲ့သည္။ သေဘာ ထားႀကီးခဲ့သည္။ ေစတီပုထိုး၊ ေက်ာင္း၊ ေရတြင္းေရကန္မ်ား မ်ားျပားစြာတည္ထားခဲ့ၿပီး အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း ကုေဋႏွင့္ခ်ီ၍ မ်ားျပားခဲ့သည္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္၏ ေရႊေခတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သာသနာေတာ္ကို ေနရာအႏွံ႕ျပန္႕ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ထိုမွ်ေလာက္ ထြန္းကားျပန္႕ပြားခဲ့ေသာ သာသနာေတာ္၏ အေျခအေနမ်ားကို ယေန႕ေခတ္ အေျခအေနႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ယံုႏုိင္ဖြယ္ရာပင္မရိွေပ။
သာသနာေတာ္၏ ဆန္႕က်င္ဘက္အႏၲရာယ္မ်ားကို ေလွ်ာ့မတြက္သင့္။ ၎တို႕ဘက္မွ အကြက္ကို အျမဲေခ်ာင္း ေနၾကသည္။ အခြင့္သာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အႏုနည္း၊ အၾကမ္းနည္းတို႕ျဖင့္ နညး္မ်ိဳးစံုသံုးကာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ကြယ္ေပ်ာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ေသာ ေနရာမ်ား၌ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္ ေနရာယူရန္ မည္မွ်ခဲယဥ္းေၾကာင္းကို ယေန႕ေခတ္ အိႏိၵယႏုိင္ငံ၌ သာသနာျပဳေနေသာ ဆရာေတာ္မ်ား အသိဆံုးပင္ ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား အထြတ္အထိပ္သို႕ ေရာက္ရိွေနခ်ိန္၌ ဘာသာျခားမ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္မႈ လံုးဝမရိွေၾကာင္း ရာဇဝင္ သမိုင္းဆရာမ်ား အသိအမွတ္ျပဳထားၾကသည္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ဘက္က သေဘာထားႀကီးခဲ့သေလာက္ ၎တို႕ဘက္မွ ဘယ္ေသာအခါမွ် သက္ညွာမႈမရိွခဲ့ၾက။ အျပဳတ္ႏွံခဲ့ၾကသည္သာျဖစ္၏။ ဤအခ်က္ကိုလည္း အေလးအနက္ထား စဥ္းစားသင့္ပါသည္။ အိႏိၵယသာသနာ့သမိုင္းကို သင္ခန္းစာယူ၍ ျမန္မာ့သာသနာအတြက္ အျမဲမျပတ္ သတိခ်ပ္ကာ ဆရာ၊ဒကာ စည္းလံုးညီညြတ္စြာ ႀကိဳးပမ္းၾကရမည့္ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္ပါသည္။ သာသနာေတာ္ အရွည္တည္ေရးကား အာဏာစက္ျဖင့္ သာသနာေတာ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈေပးႏုိင္ေသာ မင္းအစိုးရ၊ သာသနာ့ဝန္ထမ္း ရဟန္းသံဃာႏွင့္ ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံ့သူ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမတို႕အေပၚ၌ မူတည္၏။ ထုိသံုးဦးသံုးဘက္လံုး သာသနာေတာ္အတြက္ လက္တြဲကာ တာဝန္ေက်ေက် ႀကိဳးပမ္းႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းမိပါ၏။


(23.3.2014) နံနက္စာ စားၿပီးေနာက္ ပတၱနားၿမိဳ႕မွ (၆၂)မိုင္ေဝးေသာ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕သို႕ ခရီးဆက္ၾကသည္။ ပတၱနားၿမိဳ႕အထြက္တြင္ အေသာကမင္းႀကီး နန္းတက္စဥ္က ကိုးက်ိပ္ကိုးေယာက္ေသာ ညီေတာ္ေနာင္ေတာ္မ်ားကို လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ေသာေနရာရိွ ေရတြင္းႀကီးကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းဝင္းအတြင္း၌ တည္ရိွၿပီး ေရတြင္းကို အဖံုးျဖင့္ ဖံုးအုပ္ထားသည္။ “ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္ ၾကငွန္းလည္းခံ၊ မတ္ေပါင္းရံလွ်က္ ေပ်ာ္စံရိပ္ၿငိမ္၊ စည္းစိမ္မကြာ မင္းခ်မ္းသာကား၊ သမုဒၵရာေရမ်က္ႏွာထက္ ခဏတက္သည့္၊ ေရပြက္ပမာ တသက္လ်ာတည့္” ဟူေသာ သံေဝဂ လကၤာကို သတိရမိသည္။ တဒဂၤတခဏတာျဖစ္ေသာ ထီးနန္းစည္းစိမ္ခံစားရေရးအတြက္ ဖတူမိကြဲျဖစ္ေသာ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္မ်ားကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းႏုိင္ခဲ့ေသာ အေသာကမင္းႀကီး ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳစဥ္အခါက ျဖစ္ရပ္မ်ားကို သံေဝဂ ပြားမ်ားမိပါေတာ့သည္။ အေသာကမင္းႀကီးသည္ နိေျဂာဓသာမေဏငယ္အား ဖူးေတြ႕ရၿပီးေနာက္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ မ်ားေၾကာင့္ စိတ္ထားေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္ေသာ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ျဖစ္လာခဲ့ေပသည္။
ရာဇၿဂိဳဟ္သို႕ မေရာက္မီ နာလႏၵာတကၠသိုလ္သစ္၌ ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားထံသို႕ ဝင္ေရာက္လွဴဒါန္းၾကသည္။ ျမန္မာစာသင္သားရဟန္းေတာ္ (၁၅၀)ေက်ာ္ရိွသည္ဟု သိရ၏။ အိႏၵိယတြင္ ျမန္မာျပည္ မွာကဲ့သုိ႕ ဆြမ္းခံ၍မရ။ စားေရးေသာက္ေရးအတြက္ ကိုယ့္အစီအစဥ္ျဖင့္ကိုယ္ ၾကိဳးစားၾကရသည္။ သာသနာေတာ္ အရွည္တည္ေရးအတြက္ ဤကဲ့သို႕ေသာေနရာမ်ိဳး၌ အဓိကထား၍ လွဴဒါန္းသင့္သည္။ နာလႏၵာတကၠသိုလ္သစ္သို႕ ဝင္ေရာက္လွဴဒါန္းၾကၿပီးေနာက္ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ေဟာင္းသို႕ ခရီးဆက္ၾကသည္။ ကမာၻ႕သမုိင္း၌ အလြန္ေရွးက်ၿပီး ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လွေသာ ဗုဒၶတကၠသိုလ္ႀကီးျဖစ္ခဲ့သည္။ စာသင္သားသံဃာ တစ္ေသာင္းခန္႕ႏွင့္ ဆရာႏွစ္ေထာင္ခန္႕ ရိွခဲ့သည္။ ေထရဝါဒဗုဒၶတကၠသိုလ္မဟုတ္ေသာ္လည္း ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈသမုိင္းအတြက္ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာျဖစ္သည္။ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ေဟာင္း၌ ဖူးေျမာ္စရာ အရွင္သာရိပုတၱရာေစတီရိွသည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ မယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူးဆပ္ရန္အတြက္ ဖြားျမင္ခဲ့ရာ တုိက္ခန္းအတြင္းသို႕ၾကြ၍ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။ ထုိေနရာ၌ အေသာက မင္းၾကီးက အလြန္ၾကီးက်ယ္ေသာ ေစတီေတာ္ကို တည္ထားခဲ့သည္။ (AD-12) ရာစုတြင္ ဘာသာျခားမ်ား၏ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ႀကီးႏွင့္အတူ ရဟန္းေတာ္ေပါင္း တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ခန္႕ မီးေလာင္ပ်က္စီးခဲ့ရ သည္မွာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာပင္။ (အိႏၵိယတစ္ႏိုင္ငံလံုး ဆိုလ်င္ သံဃာေတာ္ေပါင္း သိန္းခ်ီအသတ္ခံခဲ့ရေပသည္) ႀကီးက်ယ္လွေသာ တကၠသိုလ္ဝင္းအတြင္း လွည့္လည္ၾကည့္ရႈရန္ အခ်ိန္မ်ားစြာေပးရ လိမ့္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဓိကေနရာမ်ားကိုသာ ၾကည့္ရႈဖူးေျမာ္ၿပီး ခရီးဆက္ၾကသည္။

နာလႏၵာႏွင့္ ရာဇၿဂိဳဟ္အကြာအေဝးမွာ (၈)မုိင္မွ်သာ ရိွသည္။ ေတာင္ငါးလံုးကာခို ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕သို႕ ေန႕လယ္စာ မစားမီ ေရာက္ရိွၾကသည္။ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသည္ ေတာင္ငါးလံုး၏ အျပင္ဘက္၌ရိွၿပီး အဇာတသတ္မင္း၏ ၿမိဳ႕သစ္ႏွင့္ ကပ္လွ်က္တည္ရိွသည္။ ျမန္မာေက်ာင္းေတာ္ကို အဂၤလိပ္ေခတ္ကတည္းက ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းေဆာင္သစ္မ်ား တို႕ခ်ဲ႕ေဆာက္လုပ္ထားသည္။ ရာဇၿဂိဳဟ္ျမန္မာေက်ာင္းတြင္ ေန႕လယ္စာစား ၿပီးေနာက္ ေခတၱ အနားယူၾကသည္။ မြန္းလြဲ(၂)နာရီတြင္ ျမန္မာေက်ာင္းဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္၍ လွည့္လည္ ဖူးေျမာ္ၾကသည္။ ေရွးဦးစြာ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီး၏ေကာင္းမႈျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္သို႕ သြားေရာက္ၾကသည္။ ေက်ာင္းေတာ္ တည္ရိွရာ ဥယ်ာဥ္ကို ယခင္ကထက္ပို၍ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈ အားေကာင္းလာသည္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ ဘုရားဖူး အဖြဲ႕ မ်ားျဖင့္လည္း ယခင္ကထက္ပို၍ စည္ကားေနသည္။ ေခမာမိဖုရားကို ေခ်ခၽြတ္ရာအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခု ေဆာက္လုပ္ထားသည္။ ရွဥ့္နက္တို႕ကို အစားေကၽြး၍ ေဘးမဲ့ေပးရာ ကလႏၵကေရကန္လည္း ရိွသည္။ အဂၢသာဝကၾကီးႏွစ္ပါး အပါအဝင္ ရဟႏၲာ(၁၂၅၀)ပါးတုိ႕ကို ၾသဝါဒပါတိေမာက္တရားေတာ္ ေဟာၾကားေတာ္ မူေသာေနရာ၌ ရုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူ တည္ထားသည္။ ထုိေနရာ၌ ၾသဝါဒပါတိေမာက္ဂါထာမ်ား စုေပါင္းရြတ္ဆို ပူေဇာ္ၾကသည္။ အရွင္ေမာဂၢလန္ေစတီေနရာ၌ ဘာသာျခားမ်ားက သခ်ႍဳင္းအုတ္ဂူလာေရာက္ ျပဳလုပ္ထားသည္မွာ စိတ္မေကာင္းစရာပင္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား အထြတ္အျမတ္ထားေသာ ေနရာတိုင္းလိုလို ဘာသာျခားမ်ားက ဝင္ေရာက္ ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီး ေနရာယူထားတတ္ၾကသည္။


၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဘုရားဖူးလာစဥ္က ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ ဝါးပင္မ်ားမွာ အသီးသီးကာ ေသသြားသျဖင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံမွ ဝါးပင္(၇၀၀) ထပ္မံစိုက္ပ်ိဳးထားသည္။ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါက ေဝဠဳဝန(ဝါးေတာေက်ာင္း)၌ ဝါးပင္မ်ားစြာ ရိွခဲ့မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႕ေခတ္တြင္ ဝါးပင္မ်ားထက္ အျခားအပင္ၾကီးမ်ားသာ အုပ္အုပ္ဆုိင္းဆုိင္း ရိွေနၾကသည္။ ဤေက်ာင္းေတာ္၌ ျဖစ္ရပ္မ်ား စံုလင္လွသည္။ အေလာင္းေတာ္ဘဝက ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးကို ေပးထားေတာ္မူခဲ့ေသာ ကတိအတုိင္း ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္ ရဟႏၲာအပါး တစ္ေထာင္ျခံရံလ်က္ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕သို႕ အဦးဆံုးၾကြေတာ္မူခဲ့သည္။ ဗိမၺိ္သာရမင္းႏွင့္ ေနာက္ပါအျခံအရံ တစ္သိန္းတစ္ေသာင္းတို႕ ေသာတာပန္တည္ၿပီးေနာက္ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္ကို ေရစက္ခ်လွဴဒါန္းသည္။