အနတၱ

ပညတ္လူသား 

လူဟာ ပညတ္တစ္ခုပါ။ အမည္နာမတစ္ခုပါပဲလို႕ဆိုရင္ သင္လက္ခံမွာပါလား။

တကယ္ေတာ့ လူဆိုတာ ေခါင္း၊ ေျခ၊ လက္၊ ကိုယ္ခႏၶာ၊ ကလီစာစတဲ့ (၃၂ )

ေကာ႒ာသ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေပါင္းစပ္ၿပီး “လူ” လုိ႕ ေခၚတာပါ။

ဒါဆိုရင္ ဦးေခါင္းကေတာ့ အမွန္ပဲလား။

သူလည္း ပညတ္တစ္ခုပါပဲ။ ဦးေခါင္းမွာ မ်က္လံုး၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္၊ ဆံပင္၊ ဦးေႏွာက္ စသည္ျဖင့္ အဂၤါေတြအမ်ားႀကီး စုစည္းၿပီးမွ ဦးေခါင္းဆိုတဲ့ ေခၚေ၀ၚသတ္မွတ္စရာ အမည္ပညတ္တစ္ခု ျဖစ္လာတာပါ။

ကဲ ဒါဆိုရင္ မ်က္လံုးကေတာ့ အမွန္ပဲလား။

ဒါလည္း အမွန္တရားမဟုတ္တဲ့ ပညတ္တရားပါပဲ။ မ်က္လံုးထဲမွာ မ်က္ၾကည္လႊာ၊ သူငယ္အိမ္၊ မွန္ဘီလူး၊ ဂ်ယ္လီရည္၊ အေၾကာအမွ်င္စတဲ့အရာေတြ စုေပါင္းထားတဲ့ အမည္ေခၚစရာ ပညတ္တစ္ခုပါ။

ဒါျဖင့္ သူငယ္အိမ္ မ်က္ဆံနက္ကေရာ ပညတ္ပဲလား။

ဟုတ္ပါတယ္။ သူလဲ ေခၚစရာ ပညတ္တစ္ခုပါပဲ။ မ်က္ဆံနက္ထဲမွာ ေရာင္ျခယ္ဆဲလ္ေတြ၊ တစ္ရႈးဆဲလ္ေတြ၊ ေသြးေၾကာမွ်င္ေလးေတြ စတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေပါင္းမ်ားစြာ ေပါင္းစပ္ထားတာပါ။ သူလည္း အမွန္တရားအျဖစ္ မေသခ်ာေသးပါဘူး။

ဒီလိုဆိုရင္ ဆံျခည္မွ်င္ေလာက္ေတာင္မရိွတဲ့ ေသြးေၾကာမွ်င္ေလးေတြကေတာ့ သိပ္ေသးငယ္လို႕ ထပ္ၿပီး မခြဲစိတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕။

မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေသြးေၾကာမွ်င္ေလးေတြဟာလည္း ပညတ္ပါပဲ။ ေသြးေၾကာမွ်င္ေလးေတြထဲမွာ ေသြးေၾကာနံရံေတြ၊ ေသြးရည္ဆဲလ္ေတြ ပါရိွေနပါေသးတယ္။

မေမးခင္ ဆက္ၿပီးရွင္းျပရရင္ ေသြးထဲမွာလည္း ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြ၊ အာဟာရဓာတ္ေတြ၊ အရည္ေတြ၊ ေသြးျဖဴဥေတြ၊ ေသြးနီဥေတြ၊ အေရာင္အဆင္းေတြ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ အရည္ထဲမွာလည္း ေၾသာ္ဂဲနစ္ျဒပ္ေပါင္းေတြ၊ ဆဲလ္ေမာ္လီက်ဴးေတြ ပါ၀င္ေနပါတယ္။

အဲဒါေတြကို အဆင့္ဆင့္ထပ္မံခြဲစိတ္လို္က္ရင္ေတာ့ အီလက္ထရြန္၊ ပရိုတြန္ နဲ႕ ႏ်ဴထရြန္တို႕ ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အက္တမ္အမႈန္အထိ သိပၸံနည္းအရ ခြဲစိတ္ႏုိင္ပါတယ္။

ပရုိတြန္ဓာတ္ဖိုပါရိွေနတဲ့ န်ဴကလိယ၀တ္ဆံကို လွည့္ပတ္ေနတဲ့ အီလက္ထရြန္ဓာတ္မဟာ သူ႕လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာပဲ ေပၚလိုက္၊ ေပ်ာက္လုိက္ ျဖစ္ေနတဲ့ (ျဖစ္-ပ်က္)သေဘာကို သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ မၾကာခင္ကမွ ေနာက္ဆံုးေတြ႕ရိွခ်က္အျဖစ္ ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတာပါ။

ဗုဒၶနည္းအရကေတာ့ အဲဒီအက္တမ္အမႈန္ကိုေတာင္မွ (၃၆)ပံုထပ္မံခြဲစိတ္ၿပီး တစ္ပံုကို ပရမာႏုျမဴလုိ႕ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီရုပ္အမႈန္ေတြဟာလည္း ေရ၊ ေျမ၊ ေလ၊ မီး ဆုိတဲ့ စြမ္းအင္ဓာတ္ၾကီး(၄)ပါးရဲ႕ ေပါင္းစပ္ေထာက္ပံ့မႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲေန ၾကရပါတယ္။

ဗုဒၶကေတာ့ အဲဒီရုပ္ကလပ္စည္း(ရုပ္ခႏၶာ)ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲမႈသေဘာကိုသာမက စိတ္သိမႈ(နာမ္ခႏၶာ)ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္အစဥ္အတန္းသေဘာကိုပါ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း(၂၆၀၀) ကတည္းက ေဖာ္ထုတ္ေဟာၾကားခဲ့တာပါ။

ကဲ--- လူဆိုတဲ့ ပညတ္တစ္ခုရဲ႕မူလကို လုိက္ရွာရင္းနဲ႕ “သဘာ၀အမွန္တရား” ရဲ႕ အေျဖဟာ အေကာင္အထည္မျပႏုိင္တဲ့ ဓာတ္သေဘာ၊ သုညသေဘာ အေျခအေနအထိ ဆုိက္ေရာက္သြားပါၿပီ။

ဒါေၾကာင့္ “ငါ”ဆုိတဲ့ ရုပ္ေကာင္ႀကီးဟာ တကယ္ဟုတ္ဟုတ္ျငားျငား မရိွေတာ့ပါဘူး။ တကယ္ရိွေနတာကေတာ့ ေခၚေ၀ၚသတ္မွတ္စရာ ပညတ္မည္နာမတစ္ခုမွ်သာပါပဲ။

အဲဒီပညတ္ေတြကိုပဲ သမုတိသစၥာအျဖစ္ လူ႕ေလာကေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးနဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြမွာ အဆင္ေျပေအာင္ အမည္ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲေနၾကတာပါ။

အခ်ိန္ကာလတစ္ခု အတြင္းမွာေပါ့။

အဲဒီလုိ အေျခခံသေဘာတရားေတြကို သိျမင္နားလည္လိုက္တာနဲ႕ “ငါ”ဆိုတဲ့အစြဲနဲ႕ ေျပာဆိုလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ေလာဘစိတ္၊ ေဒါသစိတ္၊ မာနစိတ္၊ မနာလုိစိတ္ စတာေတြဟာ ဘာအဓိပၸါယ္မွ မရိွဘူးဆုိတာ သိလာပါလိမ့္မယ္။

“အမွန္မွာ ငါဆိုတာ တကယ္မွ မရိွပဲကိုး”

“ငါ”ဆိုတာမရိွမွေတာ့ “သူတပါး” “ေယာက်္ား” “မိန္းမ” “ပုဂိၢဳလ္” “သတၱ၀ါ” ဆိုတာေတြလည္း ဘာအႏွစ္သာရမွမရိွတဲ့ ပညတ္သဘာ၀အမည္သတ္မွတ္ခ်က္မွ်သာ ပါပဲ။ အဏုျမဴရုပ္အမႈန္ေတြ စုစည္းၿပီးျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဟန္ျပအေကာင္အထည္ေတြပါပဲ ။
(15 မိနစ္တရားရႈမွတ္နည္း - ဓမၼစကၠဦးေမာင္ေမာင္)

သဘာ၀တရား ဓမၼစကား (ေအာင္ကိုး)

လူတို႕ေနရာ ဒီကမ ၻာရဲ႕ အေနအထားကို ၾကည့္ရေအာင္။ ေနလံုးမွာ အခ်င္းမုိင္(၈၆၄၀၀၀)၊ ကမ ၻာလံုးမွာ အခ်င္းမိုင္ (၈၀၀၀)၊ လ မွာ အခ်င္းမိုင္ (၂၁၇၂) ရိွတယ္။ ေန နဲ႕ ကမာၻ အကြာအေ၀းမိုင္ (၉၃)သန္း၊ လ နဲ႕ ကမာၻ အကြာအေ၀းမုိင္ (၂၄၀၀၀၀) ရိွတယ္။ အခ်ိဳးက် တြက္ခ်က္ၿပီး ေန၊ လ၊ ကမာၻ တို႕ တည္ေနပံုကို ၾကည့္ရေအာင္။

ေနကို အခ်င္း (၁၀၈)ေပ ရိွအလံုးႀကီး( ၉ ထပ္တိုက္တစ္လံုးခန္႕)၊ ေနမွ (၂)မုိင္အကြာမွာ ကမာၻကို အခ်င္း(၁)ေပရိွအလံုး(ဖရဲသီးႀကီးတစ္လံုးခန္႕)၊ ကမာၻမွ (၃၀)ေပခန္႕ အကြာအေ၀းမွာ လကို အခ်င္း(၃)လက္မခန္႕ အလံုးငယ္တစ္လံုး(ေရွာက္သီးလံုးခန္႕) အျဖစ္ ထားၾကည့္ရင္ ေန၊ လ၊ ကမာၻ တို႕  အရြယ္အစားနဲ႕ အနီးအေ၀းကို ခန္႕မွန္း ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။

ဒီကမာၻၿဂိဳလ္ဟာ မဟာေလာကဓာတ္ႀကီးမွာ အလြန္ေသးငယ္တဲ့အလံုးေလးတစ္လံုးအျဖစ္ အျမဲတမ္းလႈပ္ရွားေျပးလႊားေနရတယ္။ လူနဲ႕အျခားသတၱ၀ါေတြကလည္း ေဘာလံုးေပၚက ေျမမႈန္႕ေလာက္ပဲရိွတယ္။ တစ္မ်ိဳးေျပာရရင္ “ငါ”ဆိုတာ ေရအိုးေပၚက ေရညိွေလာက္ေတာင္ မရိွပါလားလို႕ စဥ္းစားမိလာတယ္။ စိႏၲာမယဉာဏ္ရရိွလာႏုိင္တယ္။

ဗုဒၶ ၏ ဗုဒၶဝါဒ (အရွင္ေကာဝိဒ(ေယာ))

အက်ိဳးႀကီးေသာ သညာ(၇)မ်ိဳး

ရဟန္းတို႕ ဤမွတ္သားမႈ သညာခုႏွစ္မ်ိဳးတို႕ကို ပြားမ်ားအပ္၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳအပ္ကုန္သည္ရိွေသာ္ အက်ိဳးအာနိသင္ ႀကီးမားကုန္၏။ နိဗၺာန္လွ်င္ တည္ရာရိွကုန္၏။ နိဗၺာန္လွ်င္ အဆံုးရိွကုန္၏။

အဘယ္(၇)မ်ိဳးတို႕နည္းဟူမူ -

(၁) မတင့္တယ္ဟု မွတ္သားမႈ အသုဘသညာ

(၂) ေသျခင္း၌မွတ္သားမႈ မရဏသညာ

(၃) စားဖြယ္၌ ရြံစရာဟု မွတ္သားမႈ အာဟာေရပဋိကူလသညာ

(၄) ေလာကအားလံုး၌ မေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ဟု မွတ္သားမႈ သဗၺေလာေက အနဘိရတိသညာ

(၅) မျမဲဟုမွတ္သားမႈ အနိစၥသညာ

(၆) မျမဲမႈ၌ ဆင္းရဲဟု မွတ္သားမႈ အနိေစၥ ဒုကၡသညာ

(၇) ဆင္းရဲျခင္း၌ အစိုးမရ အနတၱဟု မွတ္သားမႈ ဒုေကၡ အနတၱသညာ

တို႕တည္း။

(သတၱကနိပါတ္၊ မဟာယညဝဂ္၊ ပထမသညာ သုတ္)

ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ ေရး ဖားေအာက္ေတာရမိတ္ဆက္ မွ သစ္သီးဆရာေတာ္၏

အနႏၲစၾကဝဠာ သတၱဝါတို႕အား ေမတၱာပို႕

အထက္သို႕ အဘဂ္တိုင္ေအာင္၊ ေအာက္သို႕ အဝီစိတုိင္ေအာင္ ထက္ဝန္းက်င္မွ အနႏၲစၾကဝဠာေျမ၌ က်က္စားၾကကုန္ေသာ အၾကင္သတၱဝါတုိ႕သည္ ရိွ၏။ ထုိသတၱဝါတုိ႕သည္ (ခ်မ္းသာၾကပါေစကုန္သတည္း)၂

အထက္သို႕ အဘဂ္တိုင္ေအာင္၊ ေအာက္သို႕ အဝီစိတုိင္ေအာင္ ထက္ဝန္းက်င္မွ အနႏၲစၾကဝဠာေရ၌ က်က္စားၾကကုန္ေသာ အၾကင္သတၱဝါတုိ႕သည္ ရိွ၏။ ထုိသတၱဝါတုိ႕သည္ (ခ်မ္းသာၾကပါေစကုန္သတည္း)၂

အထက္သို႕ အဘဂ္တိုင္ေအာင္၊ ေအာက္သို႕ အဝီစိတုိင္ေအာင္ ထက္ဝန္းက်င္မွ အနႏၲစၾကဝဠာေကာင္းကင္၌ က်က္စားၾကကုန္ေသာ အၾကင္သတၱဝါတုိ႕သည္ ရိွ၏။ ထုိသတၱဝါတုိ႕သည္ (ခ်မ္းသာၾကပါေစကုန္သတည္း)၂

သစ္သီးဆရာေတာ္၏

၁။ နာမရူပ ပရိေစၧဒဉာဏ္ ပြားနည္း

·         ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာ သေဘာတရားတို႕သည္ ရုပ္ေတြသာ ဧကန္ဟုတ္ကုန္ပါတကား။

·         အာရံုကိုယူတတ္ေသာ သေဘာတရားတုိ႕သည္ နာမ္ေတြသာ ဧကန္ဟုတ္ကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္ ငါ ဧကန္ မဟုတ္ကုန္ပါတကား။

(တစ္နည္းကား)

·         မသိတတ္ေသာ  သေဘာတရားတို႕သည္ ရုပ္ေတြသာ ဧကန္ဟုတ္ကုန္ပါတကား။

·         သိတတ္ေသာ  သေဘာတရားတို႕သည္ နာမ္ေတြသာ ဧကန္ဟုတ္ကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္ ငါ ဧကန္ မဟုတ္ကုန္ပါတကား။

·         (နာမရူပ ပရိေစၧဉာဏ္ျဖင့္ သကၠာယဒိ႒ိ ကိုပယ္၏)

၂။ ပစၥယ ပရိဂၢဟဉာဏ္ ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္ အမွန္ကို မသိတတ္ေသာ အဝိဇၨာေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္ တပ္မက္ေသာ တဏွာေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္ စြဲလန္းေသာ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္ ကုသိုလ္ကံ၊ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္ အဝိဇၨာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံ စေသာ အေၾကာင္းတရားတုိ႕ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

ရုပ္နာမ္တို႕သည္ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

ရုပ္နာမ္တို႕သည္ စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

ရုပ္နာမ္တို႕သည္ ဥတုေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

ရုပ္နာမ္တို႕သည္ အာဟာရေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ စေသာ အေၾကာင္းတရားတုိ႕ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ပါတကား။

၃။ သမၼသန ဉာဏ္ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ယခုျဖစ္၊ ယခုပ်က္၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ယခုမ်ားစြာျဖစ္၊ ယခုမ်ားစြာပ်က္၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္၊ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ပ်က္၍ ေနကုန္ပါတကား။

(အနိစၥသမၼသနဉာဏ္)

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ယခုဆင္းရဲ၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ယခုမ်ားစြာဆင္းရဲ၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ဆင္းရဲ၍ ေနကုန္ပါတကား။

(ဒုကၡသမၼသနဉာဏ္)

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ယခုအသံုးမက်၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ယခုမ်ားစြာမ်ားစြာအသံုးမက်၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္အသံုးမက်၍ ေနကုန္ပါတကား။

(အနတၱသမၼသနဉာဏ္)

(သမၼသနဉာဏ္ျဖင့္ သမူဟဂါဟ ကို ပယ္၏)

၄။ ဥဒယဗၺယဉာဏ္ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ျဖစ္ပ်က္၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ယခုမ်ားစြာျဖစ္ပ်က္၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ပ်က္၍ ေနကုန္ပါတကား။

(ဥဒယဗၺဉာဏ္ျဖင့္ ဥေစၧဒဒိ႒ိ၊ သႆတဒိ႒ိ တုိ႕ကိုပယ္၏)

၅။ ဘဂၤဉာဏ္ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ပ်က္စီး၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  ယခုမ်ားစြာပ်က္စီး၍ ေနကုန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္  မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ပ်က္စီး၍ ေနကုန္ပါတကား။

(ဘဂၤဉာဏ္ျဖင့္ သႆတဒိ႒ိ ကိုပယ္၏)

၆။  ဘယဉာဏ္ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္  ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေဘးရန္ႀကီးပါတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္  မ်ားစြာေၾကာက္မက္ဖြယ္ေဘးရန္ႀကီးပါတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္  မေရမတြက္ႏုိငေအာင္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေဘးရန္ႀကီးပါတကား။

(ဘယဉာဏ္ျဖင့္ အဘယဉာဏ္ကိုပယ္၏)

၇။  အာဒီနဝဉာဏ္ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္  အျပစ္စုႀကီးပါတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္  မ်ားစြာမ်ားစြာအျပစ္စုႀကီးပါတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္  မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္အျပစ္စုႀကီးပါတကား။

(အာဒီနဝဉာဏ္ျဖင့္ အႆာဒသညာ ကိုပယ္၏)

၈။  နိဗိၺဒါဉာဏ္ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္  ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ႀကီးပါတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္  မ်ားစြာၿငီးေငြ႕ဖြယ္ႀကီးပါတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္  မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ႀကီးပါတကား။

(နိဗိၺဒါဉာဏ္ျဖင့္ သပီတိကတဏွာ ကိုပယ္၏)

၉။  မုဉိၥ တုကမ်တာဉာဏ္ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕မွ လြတ္ျခင္းငွာ အလိုဆႏၵႀကီးရိွပါတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕မွ လြတ္ျခင္းငွာ မ်ားစြာအလိုဆႏၵႀကီးရိွပါတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕မွ လြတ္ျခင္းငွာ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္အလိုဆႏၵႀကီးရိွပါတကား။

(မုဉိၥ တုကမ်တာဉာဏ္ျဖင့္ အမုဓိတုကာမဘာဝ ကိုပယ္၏)

၁၀။  ပဋိသခၤါဉာဏ္ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္ အျမဲမရိွစြတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္ ဆင္းရဲစြတကား။

·         ပ်က္စီးေသာရုပ္နာမ္တို႕သည္ အသံုးမက်စြတကား။

(ပဋိသခၤါဉာဏ္ျဖင့္ ေမာဟကို ပယ္၏)

၁၁။  သခၤါရုေပကၡာဉာဏ္ပြားနည္း

(ငါမရိွ၊ ရုပ္နာမ္ေတြသာ ရိွ၏)၃

·         ရုပ္နာမ္တို႕သည္ မခ်စ္အပ္၊ မမုန္းအပ္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕ကို ခ်စ္/မုန္းလွ်င္ ဆင္းရဲဒုကၡႀကီး ေရာက္ရမည္ မွန္ပါတကား။

·         ရုပ္နာမ္တို႕ကို မခ်စ္/မမုန္းလွ်င္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာႀကီး ေရာက္ရမည္ မွန္ပါတကား။

(သစ္သီးဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဉာဏ္စဥ္ ၁၁ ပါး ပြားနည္း ၿပီး၏)