သစ္ပင္ဟာမလဲမခ်င္း သစ္ပင္ခုတ္တဲ့လူကိုအရိပ္ေပးသြားတယ္။
အေမႊးနံ႔သာတံုးဟာ မီးရိႈ႕တဲ့သူကိုမကၽြမ္းမခ်င္းအေမႊးနံ႔သာေပး
သြားတယ္။ ဘုရားေလာင္းစတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြဟာ မေသမခ်င္းကိုယ့္ကိုႏိုပ္စက္
တဲ့ရန္သူကိုေတာင္ အက်ဳိးေဆာင္သြားတယ္။
ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္းဟာ မုဆိုးတစ္ဦးေခ်ာက္ထဲက်ေန
တာ ကယ္ထုတ္ခဲ့တယ္။ သယ္ေဆာင္ဖို႔ႏုိင္မႏုိင္ စမ္းသပ္တဲ့
အေနနဲ႔ မုဆိုးရဲ႕ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲ႔အမွ် ေက်ာက္တံုးတစ္တံုး
ကိုထမ္းၿပီး ခုန္တက္ၿပီးမွမုဆိုးကိုမခ်ီၿပီး ကယ္တင္တာ။
ႏွစ္ႀကိမ္ေတာင္ခုန္လိုက္ရေတာ့ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ မုဆိုးရဲ႕
ေပါင္ေပၚမွာေခါင္းမွီၿပီးနားေနရတယ္။
အဲဒီမွာမုဆိုးကစဥ္းစားတယ္။ အိမ္ျပန္ရင္ဟင္းစားမပါဘူး။
ေမ်ာက္သားဟင္းစားရေအာင္ဆိုၿပီးေမ်ာက္မင္းရဲ႕ဦးေခါင္း
ကိုခဲနဲ႔ထုတယ္။ အသက္သခင္ကိုေတာင္ယုတ္ယုတ္မာမာ
ႀကံစည္ရက္တယ္။ ေမ်ာက္မင္းဦးေခါင္းကြဲသြားတယ္။
ေမ်ာက္မင္းက စဥ္းစားတယ္။ ဒီမုဆိုး ေသတြင္းက
လြတ္ေပမယ့္ ေတာထဲမွာမ်က္စိလည္ၿပီး က်ားစာျဖစ္
ေတာ့မွာပဲ။ မေသေအာင္လမ္းျပဦးမွပဲလို႔ေတြးၿပီး
မုဆိုး ငါသစ္ပင္ေပၚကလမ္းျပေပးသြားမယ္။ ငါ့ေသြး
စက္က်တဲ့လမ္းအတုိင္းလုိက္ခဲ့ဆိုၿပီး ရြာစပ္နားအထိ
လုိက္ပို႔ေပးလုိက္တယ္။
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ကိုယ့္ကိုသတ္တဲ့ရန္သူကို
ေတာင္ ေသြးနဲ႔ေခၽြးနဲ႔ရင္းၿပီး ေကာင္းက်ဳိးေဆာင္ရြက္
ေပးတယ္။ အဲဒီလိုေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေအာင္မေသမခ်င္း
သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ေမြးေပးရတယ္။
အမ်ားအားျဖင့္ သူေတာ္မွကိုယ္ကေကာင္းၾကတာ။
သူေတာ္မွ ကိုယ္ကေကာင္းတာ သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္
ဘူး။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ သူေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္
ကိုယ္ကေတာ္မွ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တာ။
လူေကာင္းစိတ္ေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းျဖစ္ရေအာင္
အားထုတ္ၾကရတာ။ ဥာဏ္ေကာင္းျဖစ္သြားရင္
ယုတ္ညံ့တဲ့ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့စိတ္၊ လစ္ရင္
လစ္သလို အခြင့္သာရင္ သာသလိုထင္တိုင္းႀကဲခ်င္
တဲ့စိတ္မရွိေတာ့ဘူး။
ေလာဘ ေဒါသ အယုတ္တမာေတြကို လက္မခံရ
ဘူး။ ေမြးျမဴေရးမလုပ္ပဲပယ္ႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားၾက
ရမယ္။ ဘုရားသာသနာနဲ႔အခြင့္အခါႀကံဳတဲ့အခါ
သာသနာနဲ႔စပ္တဲ့ကုသုိလ္အထြတ္အျမတ္ေတြကို
ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားၿပီး လက္လႈပ္တုိင္း
ေခါင္းလႈပ္တုိင္း ပါးစပ္လႈပ္တုိင္း ကုသိုလ္ရေအာင္
တန္ဖိုးထားရမယ္။
လူေကာင္းစိတ္ေကာင္းဥာဏ္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္
အားထုတ္ႏိုင္ၾကၿပီး ဥာဏ္ေကာင္းကပို႔ေဆာင္
သည့္ နိဗၺာန္သုိ႔ အျမန္ဆံုးမ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကပါ
ေစ။
ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ႀကီး
ခင္ဧ (စက္မႈ)
ျမတ္မဂၤလာစာေစာင္
၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ။
No comments:
Post a Comment