ခ်င္း
ခ်င္းကို လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ကပင္ တရုတ္ျပည္ႏွင့္
အိႏၵိယတို႕၌ ရိုးရာတုိင္းရင္းေဆးအျဖစ္ သံုးစြဲခဲ့သည္။ ျမန္မာေဆးၿမီးတိုမ်ား၌လည္း
ခ်င္းအသံုးက မဆံုးႏုိင္ေအာင္ မ်ားျပားလွသည္။
·
ေခါင္းကိုက္သူမ်ား ခ်င္းစိမ္းကို
ပါးပါးလွီး၍ နားထင္၌ကပ္ေပးလွ်င္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းႏုိင္သည္။
·
သြားနာ၊ သြားကိုက္ ေရာဂါခံစားေနရသူမ်ား
ခ်င္းစိမ္းကုိ ၀ါးစား၍ ကုိက္ေသာသြားေနရာ၌ ခ်င္းစိမ္းကပ္ထားလွ်င္
သက္သာေပ်ာက္ကင္းႏုိင္သည္။
·
ေခ်ာင္းဆိုးသူမ်ား ခ်င္းစိမ္းကို
ဆားႏွင့္တို႕၍ စားနုိင္သည္။
·
မ်က္စိနာလွ်င္ ခ်င္းရည္ကို
ျမင္းခြာရြက္ရည္ႏွင့္ ေရာစပ္၍ ေသာက္သံုးႏုိင္သည္။
·
ဖ်ားနာသူမ်ား ခ်င္းတက္ကို ပါးပါးလွီး၍
ထန္းလ်က္သံုးလံုးႏွင့္ ကြမ္းရြက္ႏွစ္ရြက္ထည့္ၿပီး သံုးခြက္တစ္ခြက္တင္
က်ိဳေသာက္ႏုိင္သည္။
·
အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေသြးသားစင္ၾကယ္ရန္အတြက္
ဓမၼတာလာခါနီးရက္ႏွင့္ ဓမၼတာလာခ်ိန္၌ ခ်င္းႏွင့္ထန္းလ်က္ ေရာစပ္၍ ေသာက္ႏုိင္သည္။
·
ဇက္ေၾကာတက္သူမ်ား ခ်င္းကုိပါးပါးလွီး၍
မီးအနည္းငယ္ျပကာ ဇက္ေၾကာတက္သည့္ေနရာ၌ကပ္ေပးလွ်င္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းႏုိင္သည္။
·
ေလခ်ဥ္မၾကာခဏတက္သူ၊ ေလပြသူမ်ား
ခ်င္းတက္ကို နုပ္နုပ္စဥ္း၍ ေရေႏြးစိမ္ကာ အစာစားၿပီးတိုင္း ေသာက္လွ်င္
သက္သာေပ်ာက္ကင္းနုိင္သည္။
·
ခ်င္းသည္ မူးေ၀ေအာ့အန္တတ္သူမ်ား အတြက္လည္း
အားထားရသည့္ ေဆးတစ္ပါးျဖစ္သည္။
·
အမရပူရ မဟာဂႏၶာရံုေက်ာင္းတိုက္၏
ခ်င္းသံုးပံုသံုးနည္းမွာလည္း အတုယူဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ သည္
မိမိေက်ာင္းတိုက္ရိွ သံဃာေတာ္မ်ားအား မိုးရာသီ၌ ထန္းလ်က္ရည္၊ ေဆာင္းရာသီပ၌
ထန္းလ်က္ရည္ထဲ ခ်င္းထည့္၍ တိုက္ေတာ္မူသည္။ အေျမာ္အျမင္ ႀကီးမားသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္
ေအးေသာရာသီ၌ ထန္းလ်က္ထဲခ်င္းထည့္၍ တိုက္ျခင္းမွာ က်န္းမာေရးရႈေထာင့္မွၾကည့္ကာ
အခိုးပြင့္ေစရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္ေပမည္။
·
·
ေစတနာလိႈင္(ေရစႀကိဳ)
ျပဳစုေသာ က်န္းမာသက္ရွည္ေရးေဆးနည္းေဆးပင္မ်ား(ဒုတိယတြဲ)
ေက်ာက္ဖရံု
·
ေက်ာက္ဖရံုသီးအားေဆး
§ ေက်ာက္ဖရံု ၁ ပိႆာ
§ သၾကား ၁ ပိႆာ
§ ေထာပတ္ ၉၀ က်ပ္သား
§ ပိတ္ခ်င္းမႈန္႕ ၂ က်ပ္သား
§ ခ်င္းေျခာက္မႈန္႕ ၂ က်ပ္သား
§ ဇီရာမႈန္႕ ၂ က်ပ္သား
§ နံနံေစ့ ၈ ပဲသား
§ ကရေ၀းမႈန္႕ ၈ ပဲသား
§ ဖာလာမႈန္႕ ၈ ပဲသား
§ ငရုတ္ေကာင္းမႈန္႕ ၈ ပဲသား
§ သစ္ၾကံပိုးမႈန္႕ ၈ ပဲသား
§ ပ်ားရည္ ၄ က်ပ္သား
·
ဦးစြာ ေက်ာက္ဖရံုသီးကို အခြံႏြာ၍
ေရမထည့္ပဲ ႏူးေအာင္ေပါင္းပါ။ ထို႕ေနာက္ ေဆးမႈန္႕၊ ေထာပတ္၊ ပ်ားရည္၊
စသည္တို႕ထည့္ၿပီး မီးေႏြးေႏြးျဖင့္ ခ်က္ရသည္။ ၄င္းေဆးကို နံနက္အိပ္ရာထႏွင့္
ညအိပ္ရာ၀င္ခ်ိန္၌ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တစ္ဇြန္းစာ ပံုမွန္စားရသည္။ ေသြးယို၍ကုန္ခန္းျခင္း၊
အဆစ္အျမစ္နာျခင္း၊ သားသမီးမရေသာ အိမ္ေထာင္သည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား
သားသမီးထြန္းကားေစျခင္း၊ ကိုယ္ေငြ႕မညီ၍ ပူတစ္လွည့္၊ ေအးတစ္လွည့္ျဖစ္ျခင္း၊
အပူငုပ္၍ဖ်ားျခင္းမ်ားအတြက္ အက်ိဳးျပဳသည္။
·
ေက်ာက္ဖရံုသီး၏ ထူးျခားေသာစြမ္းရည္မွာ
အနံ႕အသက္ဆိုးမ်ားကို စုပ္ယူနုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အထက္အညာ အခ်ိဳ႕ရြာမ်ား ၌ လူတစ္ေယာက္ေသ၍ ေသြးပုပ္အရိအရြဲမ်ားက်လွ်င္
လူေသ၏ေအာက္၌ ေက်ာက္ဖရံုသီးျခမ္း ခံထားသည္ကို ေတြ႕ရဖူးသည္။
·
အျခားအံ့ဖြယ္မွာ ေက်ာက္ဖရံုသီးကို
မိုးႀကိဳးလႊဲအျဖစ္ ေဆာင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ဖရံုသီး၌ မည္သည့္ဓါတ္ပါ၍
မည္သို႕ကာကြယ္ႏုိင္စြမ္းရိွပံုကို လက္ေတြ႕ ဟုတ္/မဟုတ္ မသိရေသာ္လည္း
အခ်ိဳ႕အိမ္မ်ား၌ မိုးႀကိဳးအႏၱရာယ္ကာကြယ္ရန္အတြက္ ေက်ာက္ဖရံုသီး ခ်ိတ္ဆြဲထားၾကသည္။
·
ေက်ာက္ကပ္ေဖာေရာင္ျခင္းႏွင့္
အသည္းေရာင္အသား၀ါေရာဂါမ်ားအတြက္ ေက်ာက္ဖရံုသီးသတၱဳရည္ကို သၾကားႏွင့္
ေရာစပ္တုိက္ေကၽြးႏုိင္သည္။
·
စိတ္ေရာဂါအတြက္ ေက်ာက္ဖရံုသီးသတၱဳရည္ကို
တုိက္လွ်င္ စိတ္ၿငိမ္သက္၍ အိပ္ေပ်ာ္ေစႏုိင္သည္။
·
ေျခၾကားထဲရိွ ၀ဲနာမ်ားအတြက္
ေက်ာက္ဖရံုသီးအခြံကို အရည္က်ိဳ၍ ၄င္းအရည္ျဖင့္ ေဆးေၾကာေပးလွ်င္
ေပ်ာက္ကင္းေစႏုိသည္။ ၄င္းအရည္သည္ ေျခေထာက္မွထြက္သည့္ အနံ႕ဆုိးမ်ားကိုလည္း
ကာကြယ္ႏုိင္သည္။
ေရႊဖရံုသီး
·
ေရႊဖရံုသီးအေစ့သည္
ဗီတာမင္အီးအၾကြယ္၀ဆံုးအေစ့တစ္ခုျဖစ္၍ ေရႊဖရံုသီးအေစ့ေလွာ္သည္ စိတ္ကုိတည္ၿငိမ္ေစကာ
အသားအေရစိုေျပၿပီး နုပ်ိဳေစသည္။
·
စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊
ဦးေႏွာက္ေျခာက္ျခငး္တုိ႕အတြက္ ေရႊဖရံုသီးကို မန္က်ည္းသီးႏွင့္ သၾကားခဲ သင့္ရံုေရာစပ္၍
အ၀တ္ျဖင့္စစ္ၿပီး ၄င္းအရည္ကို ခ်င့္ခ်ိန္ေသာက္လွ်င္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းႏုိင္သည္။
နႏြင္း
နႏြင္း ေဆးဟာ
က်န္းမာေရးေကာင္းအာင္၊ အသက္ရွည္ေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္ပံုကို ဆရာစျႏၵမ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ႕
ႏွစ္ႀကိမ္ႀကံဳခဲ့ ရတယ္။ ပထမအႀကိမ္က ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း စစ္ေဘးေရွာင္ရင္းနဲ႕
ဆရာစျႏၵတို႕မိသားစုဟာ ျပင္ဦးလြင္နယ္ထဲက ရြာေလးတစ္ရြာကို ေရာက္သြားၾကတယ္။
သူတုိ႕တည္းတဲ့အိမ္က အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ မီးဖြားၿပီးသံုးရက္ရေသးတယ္။
ထမီရင္ရွားႀကီးနဲ႕ ေခ်ာင္းထဲမွာ ေရဆင္းခ်ိဳးရေအာင္ဆိုၿပီး ထြက္လာတယ္။
ဒီလို မီးတြင္းၿပီးမွာ ဘယ္အမ်ိဳးသမီးမွ ေရမခ်ိဳးဘူး။
ခ်ိဳးရင္လည္း ဒုကၡေရာက္ၾကတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာက ေရမခ်ိဳးသင့္ေသးေၾကာင္း တားတယ္။
အမ်ိဳးသမီးက သူမီးဖြားတိုင္း ဒီလိုရက္မွာ ခ်ိဳးေနက်ပါလို႕ ေျပာၿပီးေခ်ာင္းထဲမွာ
ေရဆင္းကူးတယ္။ “လွံဖ်ား ပုဇဥ္းနား၊ က်ီးကန္းက ေၾကာက္ေခ်းပါ” ဆိုတဲ့ စကားပံုလိုပဲ။
အမ်ိဳးသမီးက သူ႕ကိုယ္ေကြ႕အား သူယံုၾကည့္လို႕ ေအးေအးေဆးေဆး ေရကူးေနတာကို ကမ္းေပၚက
ဆရာစျႏၵက တအားစိုးရိမ္ေနတယ္။ ဒီအမ်ိဳးသမီးေတာ့ တစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မွာပဲေပါ့။
ေရခ်ိဳးၿပီး သံုးရက္ေလာက္ၾကာတဲ့အထိ ဘာမွမျဖစ္တာေတြ႕ရမွ ဆရာစျႏၵ သိပ္အံ့ၾသသြားၿပီး
အမ်ိဳးသမီးႀကီးကို ကုိယ္ခံအင္အားေကာင္းေအာင္ ဘာေဆးေတြအျမဲစားသလဲလို႕ ေမးယူရတယ္။
ဒီေတာ့မွ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက နႏြင္းလံုးႀကီးတစ္လံုးကို
လက္ည်ိွးထုိးျပလုိက္တယ္။ မနက္တုိင္း နႏြင္းလံုးကို
ေလာက္စာလံုးအေသးစားတစ္လံုးစားၿပီး ေရေသာက္တာပဲတဲ့။ နႏြင္းစာ အပူဓါတ္ပါေတာ့
ေတေဇာကို အားေပးတယ္။ ေတေဇာအားေကာင္းတဲ့သူေတြစာ အေအးကို မေၾကာက္ဘူး။ လူတစ္ေယာက္
အသက္ရွည္မရွည္ကို အေအး ေၾကာက္၊ မေၾကာက္ဆိုတာနဲ႕ တုိင္းတာလို႕ ရတယ္။ အေအးကို
ေၾကာက္ရင္ ေတေဇာဓါတ္နည္းေနၿပီ။ ေတေဇာဓါတ္နည္းတာနဲ႕ ေသဖို႕ရာနီးေနၿပီ။
အသက္သိပ္မရွည္တေတာ့ဘူးလို႕ ေျပာႏုိင္တယ္။
ေတေဇာဓါတ္အားေကာင္းေနတယ္။ ေတေဇာဓါတ္အားေကာင္းေနရင္ ေသဖုိ႕ရာ
အေ၀းႀကီးလုိေသးတယ္။ အသက္ရွည္ဦးမယ္လုိ႕ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခုသတိထားရမွာက
ေဆးကိုခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး စားတတ္ဖုိ႕ပါ။ နႏြင္းက အပူဓါတ္ဆိုေဆာ့ မ်က္စီကို
အပူေငြ႕အနည္းငယ္ ရုိက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆးစားၿပီးတဲ့အေခါ မ်က္စိအေပၚ
အက်ိဳးသက္ေအရာက္မႈ ဘယ္လိုဆိုတာကိုလည္း သတိထားသင့္ပါတယ္။ မ်က္စိမႈန္တာ၊
၀ါးတာတစ္ခုခုျဖစ္တယ္လုိ႕ထက္ရင္ ေဆးကိုေလွ်ာ့စားဖုိ႕ပါ။
ဒီနႏြင္းေဆးေၾကာင့္ အသက္ရွည္က်န္းမာေနတာကို ေတြဲရတာက
ထန္းတစ္ပင္ၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဆရာေတာ္ၿကီး တစ္ပါးပါ။ ဒီဆရေတာ္ၿပီးဟာ သက္ေတာ္စာ
(၈၀)ေက်ာ္လာတယ္။ ဆံပင္တစ္ေခ်ာင္းမွ မျဖဴဘူး။ က်န္းမာေရးကလည္း ေကာင္းလုိက္တာ
မေျပာနဲ႕ေတာ့။ ဘာေရာဂါမွ မျဖစ္ဘူး။ တစ္ေန႕ေက်ာင္းအမၿကီးတစ္ေယာက္
ေက်ာင္းကိုေရာက္လာၿပီး ဆရာေတာ္ၿကီးလုိ အသက္ရွည္က်န္းမာေအာင္ ေဆးနည္းေတာင္းတယ္။
ေက်ာင္းအမက အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ရိွေသးတယ္။ ေခါင္းကျဖဴေနၿပီး ခ်ဴခ်ာလုိက္တာလည္း
လြန္ေရာတဲ့။ ဒီေတာ့မွ ဆ၇ာေတာ္ၿကီးက “တုိ႕စားတဲ့ေဆးက အဖိုးမန္ေတာ့ အထင္ေသးၿပီး
စားမွာမစုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မေပးပါရေစနဲ႕” လို႕ ေျပာသတဲ့။
ေက်ာင္းအမကလည္း
ေပးသာေပးပါ။ တကယ္စားမွာပါလို႕ ၀န္ခံေတာ့မွ က်က္သေရခန္းထဲက နႏြင္းလံုးတစ္ဆုပ္ကို
ယူေပးလုိက္သတဲ့။
(မွတ္ခ်က္။ ။ ဆရာစျႏၵသည္ နာမည္ေက်ာ္လကၡဏာဆရာႀကီးျဖစ္ပါသည္။
ေအာင္ဆန္းသူရိယ ဗိုလ္တုိက္ခၽြန္း၏ အတၳဳပၸတိစာအုပ္တြင္ ဆရာစျႏၵအေၾကာင္းပါသည္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး စေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုယ္တုိင္
ေထာက္ခံစာေရးေပးခဲ့ရသူျဖစ္ပါသည္။ ဆရာမေကြး၀င္းျမင့္၏
က်န္းမာေရးစာအုပ္တစ္အုပ္တြင္လည္း ဆရာျႏၵေပးပို႕ေသာ ေဆးနည္းမ်ားပါရိွခဲ့ပါသည္။
ဆရာစျႏၵသည္ နႏြင္းေသာက္သံုးမႈေၾကာင့္ အသက္ကိုးဆယ္နီးပါးေနခဲ့ရေၾကာင္း “ဘ၀ခရီးႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ား” စာအုပ္တြင္
ေရးသားခဲ့ပါသည္။)
ညႊန္း- ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ) ၏
ဆရာေကာင္းကိုရွာေဖြျခင္း ၊ ႏွာ -182
No comments:
Post a Comment