ဗုဒၶဂယာ သံေဝဇနိယေလးဌာနဘုရားဖူးခရီးစဥ္မွ ထူးျခားေသာအသိအျမင္မ်ား ၅
ဖြားျမင္ေတာ္မူရာ လုမၺိနီဥယ်ာဥ္၏ သမုိင္းရုပ္ၾကြင္း အတိတ္ပံုရိပ္
သာဝတၳိေရႊၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ တစ္ညအိပ္ၾကၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕ (19.3.2014) နံနက္စာစားအၿပီးတြင္ (၁၃၉)မုိင္ ေဝးကြာေသာ နီေပါႏုိင္ငံ လုမၺိနီ သို႕ ခရီးဆက္ၾကသည္။ လမ္းခရီးတြင္ ႏွစ္ႏုိင္ငံနယ္စပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ဆိုေနာလီ ျမန္မာေက်ာင္း၌ ေန႕ဆြမ္းစားၾကသည္။ ၎ေနာက္ ႏွစ္ႏုိင္ငံနယ္စပ္ဂိတ္တြင္ အခ်ိန္ၾကာေနၿပီးမွ နီေပါသို႕ ဝင္ခြင့္ရသည္။ နီေပါသို႕ စဝင္ကတည္းက ျမန္မာရုပ္ရည္ႏွင့္တူသူ အသားျဖဴသူမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ လမ္းဆံုတုိင္းမွာလည္း ဗုဒၶရုပ္ပြား ေတာ္မ်ားကို ထားရိွၾကသည္။ အိႏိၵယႏုိင္ငံ၌ ဤကဲ့သို႕ မေတြ႕ရ။ နီေပါႏုိင္ငံသည္ ကမၻာ့တစ္ခုတည္းေသာ ဟိႏၵဴႏုိင္ငံျဖစ္ ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘုရားရွင္ကို ၎တို႕၏ႏုိင္ငံသားအျဖစ္ ဂုဏ္ယူၾကသည္ဟု ထင္မိပါ၏။
မိမိတို႕ဘုရားဖူးအဖြဲ႕သည္ ေရွးဦးစြာ ကပိလဝတ္နန္းေတာ္ရာသို႕ သြားေရာက္ေလ့လာၾကသည္။ အေနာက္ဖက္ ဂိတ္တံခါးေဟာင္းေနရာအနီးရိွ ဆုိင္းဘုတ္တြင္ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ B.C (၈)ရာစု အေထာက္အထားမ်ားကို တူးေဖာ္ေတြ႕ရိွ သည္ဟု ေရးထားသည္။ (၂၀၀၂)ခုႏွစ္ ဘုရားဖူးလာေရာက္စဥ္က လုမၺိနီဆရာေတာ္ ရွင္းလင္းျပခဲ့သည္ကို မွတ္သားထား မိသည္။ ေရွးေဟာင္းသုေတတန၏ တူးေဖာ္ေတြ႕ရိွခ်က္မ်ားအရ ကပိလဝတ္ၿမိဳ႕၏ က်ံဳးအက်ယ္ (၂၂)ေပ၊ ၿမိဳ႕ရိုးအျမင့္ (၂၅)ေပ ရိွခဲ့ၿပီး အေရွ႕မွအေနာက္(၂၃၀၀)ေပ၊ ေတာင္မွေျမာက္ (၁၇၀၀)ေပခန္႕ ရိွေၾကာင္း၊ အေနာက္ဘက္ၿမိဳ႕တံခါးကို တူးေဖာ္ရာတြင္ ဂိတ္ေစာင့္တံခါးမွဴးမ်ား၏ေနရာ၊ ၿမိဳ႕ရိုးေပၚသို႕တက္ေသာေလွကား၊ ေလးျမားစေသာလက္နက္မ်ား ထားေသာေနရာတို႕ကို ေတြ႕ရိွရေၾကာင္း၊ က်ံဳးတံတားကိုလည္း ျဖဳတ္ႏုိင္၊တပ္ႏုိင္ေအာင္ အရွင္ျပဳလုပ္ထားသည္ကို တူးေဖာ္ေတြ႕ရိွရေသာ ခၽြန္းမ်ား၊ ခ်ိတ္မ်ားအရ သိရိွရေၾကာင္း၊ အေနာက္ဘက္ဝင္ေပါက္အနီးတြင္ ေစ်းဆုိင္မ်ား တည္ရိွခဲ့ ေသာ အေထာက္အထားမ်ားေတြ႕ရၿပီး ေပါက္တူးမ်ားႏွင့္ အာဖဂန္နစၥတန္လက္ရာ ပစၥည္းမ်ားကိုပါ ေတြ႕ရိွရေၾကာင္း၊ ၿမိဳ႕တြင္းရိွအခ်ိဳ႕အိမ္မ်ားသည္ ၿမိဳ႕ရိုးႏွင့္ကပ္လ်က္ ၿမိဳ႕ရိုးကို အိမ္နံရံအျဖစ္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ေသာ အေထာက္အထားမ်ား ေတြ႕ရေၾကာင္း၊ နန္းေဆာင္မ်ားကို တူးေဖာ္စဥ္က ေငြဒဂၤါးႏွင့္ ေၾကဒဂၤါးျပားမ်ားကို ေတြ႕ရေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕အေဆာင္ မ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ လည္ဆြဲပုတီးမ်ားေတြ႕ရိွရသျဖင့္ အပ်ိဳေတာ္ေဆာင္ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ယူဆၾကေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕အေဆာင္မ်ား၌ ေတြ႕ရိွရေသာ လူအရိုးစုမ်ားသည္ (၇)ေပခန္႕ရွည္ေၾကာင္း၊ ဘုရင့္ေရကန္(ရာဇေပါကၡရဏီ)ႏွင့္ မိဖုရားမ်ား၏ေရကန္မ်ား၊ ေရတြင္းမ်ား၊ အုတ္ကန္မ်ား တူးေဖာ္ေတြ႕ရိွရေၾကာင္း၊ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးႏွင့္ မယ္ေတာ္မာယာ တို႕၏ အရိုးေစတီမ်ားကိုလည္း တူးေဖာ္ေတြ႕ရိွရေၾကာင္း မွတ္သားခဲ့ရသည္။
သိဒၶတၳမင္းသား ေတာထြက္ေတာ္မူရာ မဂၤလာတံခါးသည္ လယ္ကြင္းအစပ္နားတြင္ တည္ရိွသည္။ (၂၀၀၂)ခုႏွစ္ တြင္ ဘုရားဖူးလာေရာက္ခဲ့စဥ္က မဂၤလာတံခါးမွ လယ္ကြင္းဘက္သို႕ လွမ္းၾကည့္လုိက္လွ်င္ ေစတီငယ္တစ္ဆူကို ဖူးေတြ႕ ရသည္။ လုမိၺနီဆရာေတာ္က ထုိေစတီသည္ က႑ကေစတီျဖစ္ေၾကာင္း အမိန္႕ရိွခဲ့ပါသည္။ ဇာတကအ႒ကထာအရ အေလာင္းေတာ္သည္ က႑ကျမင္းကိုစီး၍ မဂၤလာတံခါးမွ ထြက္ေတာ္မူလာရာ ဤေနရာအေရာက္တြင္ ဘိုးေလာင္းေတာ္၊ ေဘးေလာင္းေတာ္ သက်သာကီဝင္မင္းအဆက္ဆက္တို႕ နန္းစံခဲ့ရာ ကပိလဝတ္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လုိစိတ္ ျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ က႑ကျမင္းကို ျပန္အလွည့္တြင္ တည္ထားေသာေစတီျဖစ္သျဖင့္ “က႑ကနိဝတၱနေစတီ” အမည္တြင္ေၾကာင္း မိန္ဆိုခဲ့ပါသည္။ မိမိ ဒုတိယအႀကိမ္အျဖစ္ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္တြင္ လာေရာက္ဖူးေျမာ္ေသာအခါ၌ ထိုေစတီ မရိွေတာ့ပါ။ (၂၀၁၂)ခု ဘုရားဖူးအဖြဲ႕၏ ဂိုက္လုပ္သူ ကိုအာကာကလည္း ယခင္က ဤေနရာတြင္ ေစတီတစ္ဆူရိွပါလ်က္ ယခုမေတြ႕ရေတာ့ပံုကို အားမလိုအားမရ ေျပာပါသည္။ အ႒ကထာဆရာျမတ္မ်ားကိုယ္တိုင္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကရၿပီး အေလာင္းေတာ္၏ေတာထြက္မႈႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ သမုိင္းအေထာက္အထားတစ္ခု မၾကာမီကမွ ေပ်ာက္ပ်က္ဆံုးရႈံး ခဲ့ရသည္ကို ရင္ထုမနာျဖစ္မိပါသည္။
မိမိတုိ႕ဘုရားဖူးအဖြဲ႕ ကပိလဝတ္ေအာင္ေျမေနရာအပါအဝင္ နန္းေတာ္ရာမ်ားကို လွည့္လည္ၾကည့္ရႈၾကသည္။ ကပိလဝတ္ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ အစဥ္အဆက္ လက္ခံခဲ့ၾကေသာ သမုိင္းေၾကာင္းအရ ျမန္မာလူမ်ိဳးသမုိင္းႏွင့္ ဆက္စပ္မႈရိွေသာ ေနရာလည္းျဖစ္၊ အေလာင္းေတာ္ငယ္စဥ္မွစ၍ ေပ်ာ္စံခဲ့ရာ၊ ႀကီးျပင္းခဲ့ရာေနရာဌာနလည္းျဖစ္၊ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ၾကြေရာက္ေတာ္မူခဲ့ရာ ေနရာလည္းျဖစ္သျဖင့္ ဘုရားဖူးအဖြဲ႕မ်ား၏စိတ္တြင္ ၾကည္ညိဳသဒၶါစိတ္မွ်သာမကဘဲ ေဆြမ်ိဳးမ်ားရိွရာအရပ္သို႕ သြားေရာက္ရသလို ရႊင္လန္းတက္ၾကြေနပံုရသည္။ ကပိလဝတ္ၿမိဳ႕နန္းေတာ္ရာ၌ ေခတၱမွ်သာ ဝင္ေရာက္ေလ့လာခဲ့ရေသာ္လည္း မိမိ္၏စိတ္အစဥ္တြင္ အေတြးမ်ား တစ္သီတစ္တန္းႀကီး ေပၚလာသည္။ ဗုဒၶသာသနာ ေတာ္၏ တန္ဖိုးကိုသိပါေသာ္လည္း သာသနာေတာ္ႏွင့္ ဆံုဆည္းခြင့္မရသျဖင့္ ငိုေၾကြးရွာေသာ စ်ာန္အဘိညာဥ္ရ တန္ခိုးရွင္ ေဒဝီလရေသ့ႀကီး၊ မိတဆိုးေလးျဖစ္ရရွာေသာ အေလာင္းေတာ္ကို ဘာတစ္ခုမွ် လုိေလေသးမရိွေအာင္ ဖခင္တစ္ဦး၏ ေမတၱာျဖင့္ အျပည့္အဝေစာင့္ေရွာက္ခ်ီးေျမွာက္ခဲ့ေသာ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး၊ မိမိ၏သားအရင္းျဖစ္ေသာ နႏၵမင္းသားကိုပင္ အထိန္းေတာ္မ်ားလက္သို႕ လႊဲအပ္ကာ ကိုယ္တုိင္ကမူ မိတဆိုးျဖစ္ရရွာေသာ အေလာင္းေတာ္အား ႏုိ႕ခ်ိဳတုိက္ေကၽြးကာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာ မိေထြးေတာ္ မဟာပဇာပတိေဂါတမီတို႕၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို စဥ္းစားမိသည္။
သုခုမာလသုတ္၊ မာဂ႑ီယသုတ္တို႕တြင္ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ျပန္လည္ေဟာျပခဲ့ေသာ အေလာင္းေတာ္ ဘဝက ထီးနန္းစိုးစံခဲ့ပံုမ်ားႏွင့္ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးျမင္ေတာ္မူၿပီး ေတာထြက္ေတာ္မူပံုတို႕ကို ျမင္ေယာင္မိသည္။ ဘုရားျဖစ္ ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ကပိလဝတ္ေနျပည္ေတာ္သို႕ ပထမဦးဆံုးျပန္လည္ၾကြေတာ္မူေသာအခါ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး က အေလာင္းေတာ္ ေတာထြက္၍တရားရွာေနစဥ္ အခ်ိဳ႕ေသာနတ္မ်ားက အေလာင္းေတာ္ေသၿပီဟု ေျပာဆိုသည္ကို မယံုၾကည္ခဲ့ေၾကာင္း ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ “မဟာဓမၼပါလဇာတ္ေတာ္”ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပံု၊ ေတာထြက္ သြားေသာ အေလာင္းေတာ္အေပၚ၌ သစၥာရိွေသာ ယေသာဓရာေဒဝီကို အေၾကာင္းျပဳ၍ “စႏၵကိႏၷရီဇာတ္ေတာ္”ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပံု စသည္တို႕ကို အေတြးအာရံုေရာက္ေနမိသည္။
ကပိလဝတ္နန္းေတာ္ရာကို ေလ့လာၾကၿပီးေနာက္ နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္းေတာ္ရာ သို႕ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ၾကသည္။ ေက်ာင္းေတာ္ရာကို ယခင္ကထက္ပို၍ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈျပဳလုပ္ထားသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ပင္မေက်ာင္းေဆာင္ ၏ ေအာက္ေျခကို အဂၤေတပန္းမ်ားျဖင့္ အႏုစိတ္ပံုေဖာ္ထားသည္။ ပင္မေက်ာင္းေဆာင္၏ အနီးနားတစ္ဝိုက္တြင္ ေက်ာင္းေဆာင္ငယ္မ်ား၊ ေစတီရာမ်ားႏွင့္ ေရကန္ရိွသည
။ သိဒၶတၳမင္းသားသည္ ထီးနန္းစည္းစိမ္အားလံုးကိုစြန္႕ခြာ၊ ေတာထြက္တရားက်င့္ကာ ဘုရားအျဖစ္သို႕ေရာက္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး၏ ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္ အရ သံဃာႏွစ္ေသာင္းျခံရံလ်က္ ရာဇၿဂိဳဟ္မွ ကပိလဝတ္သို႕ ၾကြေတာ္မူခဲ့သည္။ သက္ေတာ္ငယ္ေသာ ဘုရားရွင္ကို အသက္ႀကီးေသာ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ားက ဦးမခ်သျဖင့္ ေပါကၡရဝႆမိုးရြာေစကာ ဦးႏွိမ္ခ်ေစခဲ့သည္။ ေပါကၡရဝႆ မိုးရြာျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ “ေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္” ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘုရားရွင္၏ တန္ခိုးေတာ္ကို ဖူးျမင္ရေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာက ဘုရားအျဖစ္သို႕ေရာက္ေအာင္ မည္ကဲ့သို႕ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးအားထုတ္ခဲ့ရပါသနည္းဟု ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။ ထိုအခါ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္မွစ၍ ကမာၻေပါင္း ေလးအသေခ်ၤႏွင့္တစ္သိန္းတုိင္ေအာင္ “ဥစၥာ၊ အသက္၊ ေျခလက္အဂၤါ၊ ေမတၱာႀကီးမားသမီးသားႏွင့္ သက္ထားဇနီး စြန္႕ျခင္းႀကီးဟု ၾကက္သီးထဖြယ္ (၅)သြယ္အစု အလြန္ခဲယဥ္းေသာအမႈ” တုိ႕ျဖင့္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ခဲ့ ေၾကာင္းကို “ဗုဒၶဝင္”ပါဠိေတာ္အျဖစ္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပံု၊ မည္သည့္ဘဝ၌ မည္သည့္ပါရမီကို အဓိကထား၍ ပါရမီဆယ္ပါးအား စြမ္းစြမ္းတမံ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ရသည္ဟု “စရိယာပိဋက” ပါဠိေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပံုတို႕ကို ဗုဒၶါႏုႆတိဘာဝနာပြား၍ ရိွခိုးပူေဇာ္ခဲ့သည္။
“
.jpg)
ဗုဒၶျမတ္စြာေလာင္းလ်ာတုန္းက၊ ေနာက္ဆံုးအထိ ပါရမီ၊
လူနတ္မ်ားစြာ ခ်မ္းသာေရးမုိ႕၊ အသက္ေပးလုိ႕ ျဖည့္ခဲ့သည္၊
ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာတြက္မို႕၊ ငါပါ အသက္ဆံုးေစမည္၊
ေနာက္မဆုတ္ေပါင္ ခုလိုေတြးလို႕၊ ကုသိုလ္ေရးမို႕ ၾကိဳးစားမည္” ဟူေသာ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဘဝအဓိ႒ာန္ကဗ်ာေလးကို သတိရမိေသး၏။
ညီေတာ္နႏၵမင္းသားကို သပိတ္ကိုင္ေစကာ နိေၿဂာဓာရံုေက်ာင္းေတာ္သို႕ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ရဟန္းျပဳေပးေတာ္မူ ပံုႏွင့္ သားေတာ္ရာဟုလာကို ရွင္သာမေဏျပဳေပးေတာ္မူပံုတို႕ကိုလည္း ျမင္ေယာင္မိသည္။ ကပိလဝတ္ျပည္၊ နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္း၌ ဘုရားရွင္သည္ တစ္ဆယ့္ငါးႀကိမ္ေျမာက္(ပႏၷရသမဝါ) တစ္ဝါသာ ဝါကပ္သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့သည္။
မိမိတို႕အဖြဲ႕သည္ နိေၿဂာဓာရံုေက်ာင္းေတာ္ရာကို ေလ့လာဖူးေျမာ္ၾကၿပီးေနာက္ လုမိၺနီျမန္မာေရႊေက်ာင္းေတာ္ ႀကီး၌ တစ္ညအိပ္ၾကသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးျဖစ္၍ ေစတီ၊ သိမ္၊ ဓမၼာရံု၊ ႏွစ္ထပ္တည္းခိုေဆာင္ႀကီး၊ ေရကန္တို႕ျဖင့္ ခမ္းနားထည္ဝါေနပါသည္။ ကပိလဝတ္ျပည္ မဟာဝုန္ေတာ၌ ဘုရားရွင္သည္ ရဟႏၲာငါးရာႏွင့္အတူ သီတင္းသံုးစဥ္ စၾကဝဠာတုိက္တစ္ေသာင္းမွ ဖူးေျမာ္ရန္စည္းေဝး ေရာက္လာၾကေသာ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းအား မဟာသမယသုတ္ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ကို အာရံုျပဳကာ မဟာသမယသုတ္ ကိုရြတ္ဆိုပူေဇာ္ခဲ့သည္။
ဖြားျမင္ေတာ္မူရာ လုမၺိနီဥယ်ာဥ္၏ သမုိင္းရုပ္ၾကြင္း အတိတ္ပံုရိပ္
သာဝတၳိေရႊၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ တစ္ညအိပ္ၾကၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕ (19.3.2014) နံနက္စာစားအၿပီးတြင္ (၁၃၉)မုိင္ ေဝးကြာေသာ နီေပါႏုိင္ငံ လုမၺိနီ သို႕ ခရီးဆက္ၾကသည္။ လမ္းခရီးတြင္ ႏွစ္ႏုိင္ငံနယ္စပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ဆိုေနာလီ ျမန္မာေက်ာင္း၌ ေန႕ဆြမ္းစားၾကသည္။ ၎ေနာက္ ႏွစ္ႏုိင္ငံနယ္စပ္ဂိတ္တြင္ အခ်ိန္ၾကာေနၿပီးမွ နီေပါသို႕ ဝင္ခြင့္ရသည္။ နီေပါသို႕ စဝင္ကတည္းက ျမန္မာရုပ္ရည္ႏွင့္တူသူ အသားျဖဴသူမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ လမ္းဆံုတုိင္းမွာလည္း ဗုဒၶရုပ္ပြား ေတာ္မ်ားကို ထားရိွၾကသည္။ အိႏိၵယႏုိင္ငံ၌ ဤကဲ့သို႕ မေတြ႕ရ။ နီေပါႏုိင္ငံသည္ ကမၻာ့တစ္ခုတည္းေသာ ဟိႏၵဴႏုိင္ငံျဖစ္ ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘုရားရွင္ကို ၎တို႕၏ႏုိင္ငံသားအျဖစ္ ဂုဏ္ယူၾကသည္ဟု ထင္မိပါ၏။
သိဒၶတၳမင္းသား ေတာထြက္ေတာ္မူရာ မဂၤလာတံခါးသည္ လယ္ကြင္းအစပ္နားတြင္ တည္ရိွသည္။ (၂၀၀၂)ခုႏွစ္ တြင္ ဘုရားဖူးလာေရာက္ခဲ့စဥ္က မဂၤလာတံခါးမွ လယ္ကြင္းဘက္သို႕ လွမ္းၾကည့္လုိက္လွ်င္ ေစတီငယ္တစ္ဆူကို ဖူးေတြ႕ ရသည္။ လုမိၺနီဆရာေတာ္က ထုိေစတီသည္ က႑ကေစတီျဖစ္ေၾကာင္း အမိန္႕ရိွခဲ့ပါသည္။ ဇာတကအ႒ကထာအရ အေလာင္းေတာ္သည္ က႑ကျမင္းကိုစီး၍ မဂၤလာတံခါးမွ ထြက္ေတာ္မူလာရာ ဤေနရာအေရာက္တြင္ ဘိုးေလာင္းေတာ္၊ ေဘးေလာင္းေတာ္ သက်သာကီဝင္မင္းအဆက္ဆက္တို႕ နန္းစံခဲ့ရာ ကပိလဝတ္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လုိစိတ္ ျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ က႑ကျမင္းကို ျပန္အလွည့္တြင္ တည္ထားေသာေစတီျဖစ္သျဖင့္ “က႑ကနိဝတၱနေစတီ” အမည္တြင္ေၾကာင္း မိန္ဆိုခဲ့ပါသည္။ မိမိ ဒုတိယအႀကိမ္အျဖစ္ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္တြင္ လာေရာက္ဖူးေျမာ္ေသာအခါ၌ ထိုေစတီ မရိွေတာ့ပါ။ (၂၀၁၂)ခု ဘုရားဖူးအဖြဲ႕၏ ဂိုက္လုပ္သူ ကိုအာကာကလည္း ယခင္က ဤေနရာတြင္ ေစတီတစ္ဆူရိွပါလ်က္ ယခုမေတြ႕ရေတာ့ပံုကို အားမလိုအားမရ ေျပာပါသည္။ အ႒ကထာဆရာျမတ္မ်ားကိုယ္တိုင္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကရၿပီး အေလာင္းေတာ္၏ေတာထြက္မႈႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ သမုိင္းအေထာက္အထားတစ္ခု မၾကာမီကမွ ေပ်ာက္ပ်က္ဆံုးရႈံး ခဲ့ရသည္ကို ရင္ထုမနာျဖစ္မိပါသည္။
မိမိတုိ႕ဘုရားဖူးအဖြဲ႕ ကပိလဝတ္ေအာင္ေျမေနရာအပါအဝင္ နန္းေတာ္ရာမ်ားကို လွည့္လည္ၾကည့္ရႈၾကသည္။ ကပိလဝတ္ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ အစဥ္အဆက္ လက္ခံခဲ့ၾကေသာ သမုိင္းေၾကာင္းအရ ျမန္မာလူမ်ိဳးသမုိင္းႏွင့္ ဆက္စပ္မႈရိွေသာ ေနရာလည္းျဖစ္၊ အေလာင္းေတာ္ငယ္စဥ္မွစ၍ ေပ်ာ္စံခဲ့ရာ၊ ႀကီးျပင္းခဲ့ရာေနရာဌာနလည္းျဖစ္၊ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ၾကြေရာက္ေတာ္မူခဲ့ရာ ေနရာလည္းျဖစ္သျဖင့္ ဘုရားဖူးအဖြဲ႕မ်ား၏စိတ္တြင္ ၾကည္ညိဳသဒၶါစိတ္မွ်သာမကဘဲ ေဆြမ်ိဳးမ်ားရိွရာအရပ္သို႕ သြားေရာက္ရသလို ရႊင္လန္းတက္ၾကြေနပံုရသည္။ ကပိလဝတ္ၿမိဳ႕နန္းေတာ္ရာ၌ ေခတၱမွ်သာ ဝင္ေရာက္ေလ့လာခဲ့ရေသာ္လည္း မိမိ္၏စိတ္အစဥ္တြင္ အေတြးမ်ား တစ္သီတစ္တန္းႀကီး ေပၚလာသည္။ ဗုဒၶသာသနာ ေတာ္၏ တန္ဖိုးကိုသိပါေသာ္လည္း သာသနာေတာ္ႏွင့္ ဆံုဆည္းခြင့္မရသျဖင့္ ငိုေၾကြးရွာေသာ စ်ာန္အဘိညာဥ္ရ တန္ခိုးရွင္ ေဒဝီလရေသ့ႀကီး၊ မိတဆိုးေလးျဖစ္ရရွာေသာ အေလာင္းေတာ္ကို ဘာတစ္ခုမွ် လုိေလေသးမရိွေအာင္ ဖခင္တစ္ဦး၏ ေမတၱာျဖင့္ အျပည့္အဝေစာင့္ေရွာက္ခ်ီးေျမွာက္ခဲ့ေသာ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး၊ မိမိ၏သားအရင္းျဖစ္ေသာ နႏၵမင္းသားကိုပင္ အထိန္းေတာ္မ်ားလက္သို႕ လႊဲအပ္ကာ ကိုယ္တုိင္ကမူ မိတဆိုးျဖစ္ရရွာေသာ အေလာင္းေတာ္အား ႏုိ႕ခ်ိဳတုိက္ေကၽြးကာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာ မိေထြးေတာ္ မဟာပဇာပတိေဂါတမီတို႕၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို စဥ္းစားမိသည္။
သုခုမာလသုတ္၊ မာဂ႑ီယသုတ္တို႕တြင္ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ျပန္လည္ေဟာျပခဲ့ေသာ အေလာင္းေတာ္ ဘဝက ထီးနန္းစိုးစံခဲ့ပံုမ်ားႏွင့္ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးျမင္ေတာ္မူၿပီး ေတာထြက္ေတာ္မူပံုတို႕ကို ျမင္ေယာင္မိသည္။ ဘုရားျဖစ္ ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ကပိလဝတ္ေနျပည္ေတာ္သို႕ ပထမဦးဆံုးျပန္လည္ၾကြေတာ္မူေသာအခါ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး က အေလာင္းေတာ္ ေတာထြက္၍တရားရွာေနစဥ္ အခ်ိဳ႕ေသာနတ္မ်ားက အေလာင္းေတာ္ေသၿပီဟု ေျပာဆိုသည္ကို မယံုၾကည္ခဲ့ေၾကာင္း ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ “မဟာဓမၼပါလဇာတ္ေတာ္”ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပံု၊ ေတာထြက္ သြားေသာ အေလာင္းေတာ္အေပၚ၌ သစၥာရိွေသာ ယေသာဓရာေဒဝီကို အေၾကာင္းျပဳ၍ “စႏၵကိႏၷရီဇာတ္ေတာ္”ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပံု စသည္တို႕ကို အေတြးအာရံုေရာက္ေနမိသည္။
ကပိလဝတ္နန္းေတာ္ရာကို ေလ့လာၾကၿပီးေနာက္ နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္းေတာ္ရာ သို႕ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ၾကသည္။ ေက်ာင္းေတာ္ရာကို ယခင္ကထက္ပို၍ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈျပဳလုပ္ထားသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ပင္မေက်ာင္းေဆာင္ ၏ ေအာက္ေျခကို အဂၤေတပန္းမ်ားျဖင့္ အႏုစိတ္ပံုေဖာ္ထားသည္။ ပင္မေက်ာင္းေဆာင္၏ အနီးနားတစ္ဝိုက္တြင္ ေက်ာင္းေဆာင္ငယ္မ်ား၊ ေစတီရာမ်ားႏွင့္ ေရကန္ရိွသည
။ သိဒၶတၳမင္းသားသည္ ထီးနန္းစည္းစိမ္အားလံုးကိုစြန္႕ခြာ၊ ေတာထြက္တရားက်င့္ကာ ဘုရားအျဖစ္သို႕ေရာက္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး၏ ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္ အရ သံဃာႏွစ္ေသာင္းျခံရံလ်က္ ရာဇၿဂိဳဟ္မွ ကပိလဝတ္သို႕ ၾကြေတာ္မူခဲ့သည္။ သက္ေတာ္ငယ္ေသာ ဘုရားရွင္ကို အသက္ႀကီးေသာ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ားက ဦးမခ်သျဖင့္ ေပါကၡရဝႆမိုးရြာေစကာ ဦးႏွိမ္ခ်ေစခဲ့သည္။ ေပါကၡရဝႆ မိုးရြာျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ “ေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္” ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘုရားရွင္၏ တန္ခိုးေတာ္ကို ဖူးျမင္ရေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာက ဘုရားအျဖစ္သို႕ေရာက္ေအာင္ မည္ကဲ့သို႕ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးအားထုတ္ခဲ့ရပါသနည္းဟု ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။ ထိုအခါ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္မွစ၍ ကမာၻေပါင္း ေလးအသေခ်ၤႏွင့္တစ္သိန္းတုိင္ေအာင္ “ဥစၥာ၊ အသက္၊ ေျခလက္အဂၤါ၊ ေမတၱာႀကီးမားသမီးသားႏွင့္ သက္ထားဇနီး စြန္႕ျခင္းႀကီးဟု ၾကက္သီးထဖြယ္ (၅)သြယ္အစု အလြန္ခဲယဥ္းေသာအမႈ” တုိ႕ျဖင့္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ခဲ့ ေၾကာင္းကို “ဗုဒၶဝင္”ပါဠိေတာ္အျဖစ္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပံု၊ မည္သည့္ဘဝ၌ မည္သည့္ပါရမီကို အဓိကထား၍ ပါရမီဆယ္ပါးအား စြမ္းစြမ္းတမံ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ရသည္ဟု “စရိယာပိဋက” ပါဠိေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပံုတို႕ကို ဗုဒၶါႏုႆတိဘာဝနာပြား၍ ရိွခိုးပူေဇာ္ခဲ့သည္။
လူနတ္မ်ားစြာ ခ်မ္းသာေရးမုိ႕၊ အသက္ေပးလုိ႕ ျဖည့္ခဲ့သည္၊
ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာတြက္မို႕၊ ငါပါ အသက္ဆံုးေစမည္၊
ေနာက္မဆုတ္ေပါင္ ခုလိုေတြးလို႕၊ ကုသိုလ္ေရးမို႕ ၾကိဳးစားမည္” ဟူေသာ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဘဝအဓိ႒ာန္ကဗ်ာေလးကို သတိရမိေသး၏။
ညီေတာ္နႏၵမင္းသားကို သပိတ္ကိုင္ေစကာ နိေၿဂာဓာရံုေက်ာင္းေတာ္သို႕ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ရဟန္းျပဳေပးေတာ္မူ ပံုႏွင့္ သားေတာ္ရာဟုလာကို ရွင္သာမေဏျပဳေပးေတာ္မူပံုတို႕ကိုလည္း ျမင္ေယာင္မိသည္။ ကပိလဝတ္ျပည္၊ နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္း၌ ဘုရားရွင္သည္ တစ္ဆယ့္ငါးႀကိမ္ေျမာက္(ပႏၷရသမဝါ) တစ္ဝါသာ ဝါကပ္သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့သည္။
မိမိတို႕အဖြဲ႕သည္ နိေၿဂာဓာရံုေက်ာင္းေတာ္ရာကို ေလ့လာဖူးေျမာ္ၾကၿပီးေနာက္ လုမိၺနီျမန္မာေရႊေက်ာင္းေတာ္ ႀကီး၌ တစ္ညအိပ္ၾကသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးျဖစ္၍ ေစတီ၊ သိမ္၊ ဓမၼာရံု၊ ႏွစ္ထပ္တည္းခိုေဆာင္ႀကီး၊ ေရကန္တို႕ျဖင့္ ခမ္းနားထည္ဝါေနပါသည္။ ကပိလဝတ္ျပည္ မဟာဝုန္ေတာ၌ ဘုရားရွင္သည္ ရဟႏၲာငါးရာႏွင့္အတူ သီတင္းသံုးစဥ္ စၾကဝဠာတုိက္တစ္ေသာင္းမွ ဖူးေျမာ္ရန္စည္းေဝး ေရာက္လာၾကေသာ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းအား မဟာသမယသုတ္ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ကို အာရံုျပဳကာ မဟာသမယသုတ္ ကိုရြတ္ဆိုပူေဇာ္ခဲ့သည္။
ဦးဉာဏ(ႂကြယ္အိပ္ပြဲ)၏
သူရဇၨ ေဖ ၂၀၁၅ တြင္ေဖာ္ျပၿပီသည္ကို ကူးယူပါသည္ကူးယူပါသည္
No comments:
Post a Comment