ဗုဒၶဂယာ သံေဝဇနိယေလးဌာန ဘုရားဖူးခရီးစဥ္မွ အသိအျမင္မ်ား ၃
မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ ေဟာေတာ္မူရာဌာနီ ကုရုတိုင္း (နယူးေဒလီ)
ေန႕လယ္စာစားၿပီးေနာက္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ နယူးေဒလီသို႕ ခရီးဆက္ၾကသည္။ မိဂဒါဝုန္ႏွင့္ မုိင္(၅၀၀)ခန္႕ ကြာေဝးသည္ဟု သိရသည္။ ေန႕(၁၂)နာရီမွစ၍ တစ္ေန႕လံုး တစ္ညလံုး ကားစီးၾကရသည္။ လမ္းတြင္ ဂဂၤါျမစ္ႏွင့္ ယမံုနာျမစ္တို႕ ေပါင္းဆံုေသာေနရာကို ျပသသည္။ လမ္းခရီးတြင္ ေခတၱမွ်သာရပ္နားၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္ မိုးလင္းခ်ိန္တြင္ နယူးေဒလီၿမိဳ႕သို႕ေရာက္ရိွသည္။
(15.3.2014) နံနက္ခင္းတြင္ နယူးေဒလီၿမိဳ႕တြင္း၌ လွည့္လည္ေလ့လာၾကသည္။ ၾကီးက်ယ္လွေသာၿမိဳ႕ႀကီးျဖစ္၍ သြားစရာေနရာမ်ားျပားသည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီးဂႏၵီကို မီးသၿဂႋဳဟ္ေသာေနရာ၊ သမၼတအိမ္ေတာ္၊ လႊတ္ေတာ္ ခန္းမ၊ အင္ဒရာဂႏၵီျပတုိက္၊ ဘာသာေပါင္းစံုဝတ္ျပဳႏုိင္ရန္ ၾကာပြင့္ပံုေဆာက္လုပ္ထားေသာ Lotus Temple၊ အိႏိၵယဂိတ္ တုိ႕ကို ေလ့လာၾကသည္။ ၎ေနာက္ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ကို ေဟာေတာ္မူရာ ေတာင္ကုန္းသို႕ သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ၾကသည္။ နယူးေဒလီၿမိဳ႕လယ္ေခါင္တြင္ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုအျဖစ္ျဖင့္ တည္ရိွေနၿပီးအလယ္တြင္ ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္တံုးႀကီးမ်ား ရိွသည္။ အေသာကမင္းႀကီး လက္ထက္ကတည္းက အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ေသာ ေနရာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိင္းဘုတ္ေရးထုိးထားသည္။ ဤေနရာ၌ ဘုရားရွင္သည္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ ရေရးအတြက္ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ လမ္းခရီးျဖစ္သည့္ မဟာသတိပ႒ာန္တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပံုကို အာရံုျပဳ၍ “ ဧကာယေနာ အယံ ဘိကၡေဝ မေဂၢါ သတၱာနံ ဝိသုဒိၶယာ” အစရိွေသာ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္လာ ပါဠိမ်ားျဖင့္ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ခဲ့သည္။
၎ေနာက္ မိမိတုိ႕အဖြဲ႕ တည္းခိုၾကမည့္ တည္းခိုခန္းသို႕ သြားၾကသည္။ တစ္ေန႕လံုးတစ္ညလံုး ကားစီးလာခဲ့ရ၍ ေန႕လယ္စာစားၿပီးေနာက္ အနားယူၾကသည္။ ညေနပိုင္းတြင္ ေစ်းသို႕သြား၍ ေစ်းဝယ္ၾကသည္။ ညပိုင္းတြင္ အျခားသို႕ သြားစရာ၊ ဖူးေျမာ္ေလ့လာစရာ မရိွေတာ့၍ မိမိတို႕တည္းခိုရမည့္အခန္း၌သာ အနားယူၾကရေတာ့သည္။ ဤနယူးေဒလီၿမိဳ႕ ေနရာေဒသသည္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္မတိုင္မီကတည္းက ကုရုတိုင္း၊ ကမၼာသဒမၼနိဂံုး အမည္တြင္ခဲ့သည္။ အေလာင္းေတာ္မဟာသုတမင္းဘဝက လူသားစား ေပါရိသာဒကို ဆံုးမရာ ေနရာေဒသလည္းျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က သတိပ႒ာန္တရားကို ဤနယ္ေျမရိွ ပုဂိၢဳလ္အသီးသီးသည္ ထင္းေခြေရခပ္ရင္းႏွင့္ပင္ လက္ေတြ႕ က်င့္သံုးခဲ့ၾကေသာ ဓမၼနယ္ေျမႀကီးျဖစ္ၿပီး အရိယာပုဂၢိဳလ္အေျမာက္အျမား ေပၚထြက္ခဲ့ၾကသည္။ မာဂ႑ီယသုတ္၊ မဟာနိဒါနသုတ္ အစရိွေသာ ေလးနက္သည့္ သုတၱန္ေဒသနာေတာ္မ်ားကို ေဟာၾကားခဲ့ရာ ေနရာေဒသလည္းျဖစ္သည္။ ယေန႕အခ်ိန္တြင္ သတိပ႒ာန္တရားဆိုသည္ကို ၾကားဖူးနားဝပင္ ရိွၾကမည္မဟုတ္။ စိတ္ဓာတ္စင္ၾကယ္ေစေရး၊ စိုးရိမ္ ပူေဆြးမႈကင္းစင္ေစေရး၊ ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းစင္ေစေရး၊ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ ရေစေရးအတြက္ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ လမ္းခရီးျဖစ္သည့္ သတိပ႒ာန္တရားေတာ္ႏွင့္ လြဲေခ်ာ္ေနၾကရသည္။ ခ်မ္းသာသုခရဖုိ႕ရန္ ေကာင္းကင္ဘံုသို႕ ေမွ်ာ္မွန္း၍ ဆုေတာင္းရံုမွတပါး အက်င့္စရဏတရားကို အားကိုးရေကာင္းမွန္း မသိၾက။ ေက်ာက္ခဲကို ဆီႀကိတ္၍ မရႏုိင္သကဲ့သို႕ မွန္ကန္မႈမရိွေသာ လမ္းစဥ္သည္လည္း ပန္းတုိင္သို႕ေရာက္ေအာင္ပို႕ေဆာင္ႏုိင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။
(16.3.2014) နံနက္စာစားၿပီး သကၤႆၿမိဳ႕သို႕ ခရီးဆက္ၾကရသည္။ လမ္းခရီးတြင္ အာဂရာၿမိဳ႕သို႕ ဝင္၍ ေန႕လယ္စာစားၿပီး ကမာၻ႕အံ့ဖြယ္(၇)သြယ္တြင္ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ေသာ တပ္ဂ်္မဟာအေဆာက္အအံုသို႕ သြားၾက သည္။ ၿပီးေနာက္ ခရီးဆက္ၾကသည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရိွၿမ္ိဳ႕မ်ားတြင္ ကုလားသၾကၤန္ဆင္ႏႊဲေနသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေဆးေရာင္စံုမႈန္႕မ်ားျဖင့္ ပက္ၾကဲၾကသည္။ လမ္းေဘးတြင္လည္း ေဆးေရာင္စံုမႈန္႕ေရာင္းခ်ေသာ ေစ်းသည္မ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္မ်ား၏ အယူအဆႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မသိရေသာ္လည္း ျမန္မာသၾကၤန္ႏွင့္ မ်ားစြာ ကြဲျပားျခားနားသည္။ ျမန္မာသၾကၤန္က အညစ္အေၾကးစင္ၾကယ္ေအာင္ ေရစင္ေရေအးျဖင့္ သြန္းေလာင္းေပးျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎တုိ႕၏သၾကၤန္ကမူ ေဆးမႈန္႕ျဖင့္ ပက္ၾကဲသျဖင့္ အရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္မႈကို ျဖစ္ေစသည္။ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ဆင္ႏႊဲေန သျဖင့္ ၿမိဳ႕ၾကီးမ်ားတြင္ ကားကို ျဖည္းျဖည္းေမာင္းရသည္။
ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွ ခြဲထြက္လာၿပီးေနာက္ သကၤႆသို႕သြားေသာ ကားလမ္းမွာ လမ္းက်ဥ္းသျဖင့္ ခရီးဖင့္သည္။ အနီးနားတြင္ ေက်းရြာမ်ားႏွင့္လယ္ကြင္းမ်ားသာရိွသည္။ မိုးခ်ဳပ္မွသာ သကၤႆနဂိုရ္ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႕ ေရာက္သည္။ ျမန္မာေက်ာင္းအနီးတြင္ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမ်ားမွ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားရိွေသာ္လည္း အလြန္ေခါင္ေသာ ေဒသျဖစ္သည္။ ညအခ်ိန္မေတာ္မွ ေရာက္လာေသာ ဘုရားဖူးကားမ်ားကို ေက်ာင္းတြင္းသို႕ ဝင္ခြင့္မျပဳ။ ေနရာေဒသ၏ အေျခအေနအရ ဤသို႕စည္းကမ္းသတ္မွတ္ထားျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ မိမိတို႕အဖြဲ႕ႏွင့္အတူ အျခားဘုရားဖူးအဖြဲ႕မ်ားလည္း ေရာက္လာၾကသည္။ ဒါနဘုရားဖူးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ေရႊျမင္တင္ဦးညိဳႏွင့္လည္း ဆံုၾကသည္။ (၉၁)ႀကိမ္ေျမာက္ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဘုရားဌာပနာပိတ္ပြဲအတြက္ လာရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေျမကို အသစ္တုိးခ်ဲ႕ထားၿပီး ေစတီတစ္ဆူတည္ေနသည္။ ဘုရားရွင္တာဝတႎသာမွ ဆင္းသက္ေတာ္မူရာ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေဒေဝါေရာဟနအစလေစတီေတာ္ တည္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကမာၻလံုးပံုေစတီ ေတာ္ေပၚ၌ရပ္ေတာ္မူ ရုပ္ပြားေတာ္ တည္ထားသည္။ ဌာပနာပိတ္ပြဲျပဳလုပ္ၿပီးသည္မွာ ရက္ပိုင္းမွ်သာ ရိွေသးသည္။ ျမန္မာမႈလက္ရာျဖင့္ တည္ေဆာက္ရန္ ျမန္မာဗိသုကာပညာရွင္မ်ား ေရာက္ရွိေနၾကသည္။
ဘုရားရွင္တာဝတႎသာမွဆင္းသက္ရာ အဝိဇဟိတဌာန သကၤႆ
(17.3.2014) နံနက္စာစားၿပီးေနာက္ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွ ဆင္းသက္ရာ အစလေစတီေတာ္ သို႕ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ၾကသည္။ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ မီးထြန္းပြဲေတာ္ စတင္ေပၚေပါက္ေသာေနရာ ျဖစ္သည္။ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္၌ ဝါတြင္းသံုလပတ္လံုး အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးေနာက္ လူ႕ျပည္သို႕ ေစာင္းတန္း သံုးသြယ္ျဖင့္ ျပန္လည္ဆင္းသက္ေတာ္မူပံု၊ ေလာကတစ္ခြင္ကို တိုးလွ်ိဳေပါက္ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ေအာင္ ေလာကဝိဝရဏ တန္ခိုးျပေတာ္မူပံုတို႕ကို အာရံုျပဳၾကည္ညိဳပူေဇာ္ၾကသည္။ မဟာတိုးအဖြဲ႕မွ ပ႒ာန္းပစၥယနိေဒၵသ ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ၾကသည္။ မိမိလည္း တာ၀တႎသာမွ ဆင္းသက္ လာေသာ ဘုရားရွင္ကို ရွင္သာရိပုတၱရာက ေမးေလွ်ာက္၍ ျပန္လည္ေျဖၾကား ေတာ္မူေသာ သုတၱနိပါတ္လာ “သာရိပုတၱသုတ္” ကို ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ခဲ့သည္။
အစလေစတီေတာ္ကို အေသာကမင္းၾကီးက စတင္တည္ထားခဲ့ၿပီး ျဗာဟၼဏဘုရင္မ်ားလက္ထက္တြင္ ဖ်က္ဆီး ခံရသည္ဟု သိရသည္။ ဘုရားရွင္တာ၀တႎသာမွဆင္းသက္ရာ အဝိဇဟိတဌာန ျဖစ္၍ သာသနာေတာ္ ထြန္းကားစဥ္က ဤေနရာတြင္ ေစတီပုထိုးေက်ာင္းကန္မ်ား၊ အရိယာသူေတာ္စင္မ်ား၊ ပရိသတ္ေလးပါးတို႕ျဖင့္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကား ခဲ့ေပလိမ့္မည္။ ယခုမူေစတီပ်က္မ်ွသာက်န္ခဲ့ၿပီး အေသာကမင္းၾကီး စိုက္ထူထားခဲ့ေသာ ေက်ာက္စာတုိင္၏ ထိပ္ပိုင္း ဆင္ရုပ္မွ်သာ ျမင္ေတြ႕ရေတာ့၏။ ယင္းဆင္ရုပ္သည္ပင္လွ်င္ ႏွာေမာင္းမရိွေတာ့ေပ။ အနီးနားရိွ ေညာင္ပင္ေအာက္တြင္ နတ္သားႏွစ္ဦးက ထီးမိုးေပးထားပံု ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ငယ္တစ္ဆူကို အုတ္တိုက္ငယ္တစ္ခု၌ ပူေဇာ္ထားသည္ကိုသာ ေတြ႕ခဲ့ရ၏။ အနီးနားတစ္၀ိုက္တြင္ လယ္ကြင္းမ်ားခ်ည္းသာ ေတြ႕ရ၏။
အရွင္သာရိပုတၱရာက လင္းႏို႕သားျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ရဟန္းငါးရာကို အဘိဓမၼာတရားသင္ၾကားပို႕ခ်ေပးေသာ ေနရာကို ေမးျမန္းၾကည့္ေသာအခါ ဂိုက္လုပ္သူကိုေက်ာ္ေအာင္က ၎ေနရာသို႕ ကားျဖင့္သြား၍မရႏုိင္ေၾကာင္း၊ လယ္ကြင္းထဲတြင္ ေျခက်င္ေလွ်ာက္သြားမွသာ ေရာက္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ရႊံ႕ဗြက္မ်ား၊ ႏြားေခ်းမ်ားၾကားမွ သြားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေ၀းမွသာ အာရံုျပဳပါရန္ေျပာသျဖင့္ ကားေပၚမွသာ အာရံုျပဳလုိက္ရေတာ့သည္။ ေက်ာင္းသို႕ျပန္၍ ေန႕ဆြမ္း စားၿပီးေနာက္ ေခတၱ အနားယူၾကသည္။ ညေနပိုင္းတြင္ ေစတီေတာ္ကို ထပ္မံဖူးေျမာ္လိုေသာ္လည္း ကုလားသႀကၤန္ (အိႏိၵယ Holy ပြဲေတာ္) ရက္လည္းျဖစ္၊ သြားရမည့္ေနရာမွာ လူျပတ္ေသာေနရာလည္းျဖစ္၍ မသြားပါႏွင့္ဟု တားၾက၍ ေက်ာင္းမွသာ အာရံုျပဳရ ေတာ့သည္။
သကၤႆၿမိဳ႕သည္ကား ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာမွ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္စြာ ဆင္းသက္ေတာ္မူရာဌာနလည္းျဖစ္၊ မည္သည့္ဘာသာတရားမွာမွမရိွသည့္ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္လွေသာ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ စတင္ေပၚေပါက္ေသာေနရာ လည္းျဖစ္၍ သာသနာ့သမုိင္းတြင္ ထိပ္တန္းေနရာဌာနတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္မူ သမုိင္းရုပ္ၾကြင္း အနည္းငယ္မွ်သာ က်န္ရစ္ေတာ့သည္ကို သံေ၀ဂယူမိပါသည္။ သမုိင္းဝင္ေနရာဌာနအခ်ိဳ႕ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရေသာ္လည္း ယခုေခတ္ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအဝင္ ႏုိင္ငံတကာမွ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းအသစ္မ်ား ေဆာက္လုပ္၍ သာသနာေတာ္ကို ျပန္လည္ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေနၾကသည္ကိုကား အထူးဝမ္းေျမာက္မိပါသည္။ ေဝးလံသီေခါင္၍ လူသူေလးပါး အဆက္ျပတ္ ေသာ ယခုလိုေနရာမ်ိဳးတြင္ ႀကိဳးစားပမ္းစား သာသနာျပဳေနၾကေသာ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကို ခ်ီးလည္းခ်ီးက်ဴးမိ၊ အထူးလည္း ၾကည္ညိဳမိပါ၏။
ဦးဉာဏ(ႂကြယ္အိပ္ပြဲ)ေရးသားေသာ
သူရဇၨ ဇန္ ၁၅ မွ ကူးယူပါသည္
မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ ေဟာေတာ္မူရာဌာနီ ကုရုတိုင္း (နယူးေဒလီ)
ေန႕လယ္စာစားၿပီးေနာက္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ နယူးေဒလီသို႕ ခရီးဆက္ၾကသည္။ မိဂဒါဝုန္ႏွင့္ မုိင္(၅၀၀)ခန္႕ ကြာေဝးသည္ဟု သိရသည္။ ေန႕(၁၂)နာရီမွစ၍ တစ္ေန႕လံုး တစ္ညလံုး ကားစီးၾကရသည္။ လမ္းတြင္ ဂဂၤါျမစ္ႏွင့္ ယမံုနာျမစ္တို႕ ေပါင္းဆံုေသာေနရာကို ျပသသည္။ လမ္းခရီးတြင္ ေခတၱမွ်သာရပ္နားၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္ မိုးလင္းခ်ိန္တြင္ နယူးေဒလီၿမိဳ႕သို႕ေရာက္ရိွသည္။
(15.3.2014) နံနက္ခင္းတြင္ နယူးေဒလီၿမိဳ႕တြင္း၌ လွည့္လည္ေလ့လာၾကသည္။ ၾကီးက်ယ္လွေသာၿမိဳ႕ႀကီးျဖစ္၍ သြားစရာေနရာမ်ားျပားသည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီးဂႏၵီကို မီးသၿဂႋဳဟ္ေသာေနရာ၊ သမၼတအိမ္ေတာ္၊ လႊတ္ေတာ္ ခန္းမ၊ အင္ဒရာဂႏၵီျပတုိက္၊ ဘာသာေပါင္းစံုဝတ္ျပဳႏုိင္ရန္ ၾကာပြင့္ပံုေဆာက္လုပ္ထားေသာ Lotus Temple၊ အိႏိၵယဂိတ္ တုိ႕ကို ေလ့လာၾကသည္။ ၎ေနာက္ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ကို ေဟာေတာ္မူရာ ေတာင္ကုန္းသို႕ သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ၾကသည္။ နယူးေဒလီၿမိဳ႕လယ္ေခါင္တြင္ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုအျဖစ္ျဖင့္ တည္ရိွေနၿပီးအလယ္တြင္ ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္တံုးႀကီးမ်ား ရိွသည္။ အေသာကမင္းႀကီး လက္ထက္ကတည္းက အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ေသာ ေနရာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိင္းဘုတ္ေရးထုိးထားသည္။ ဤေနရာ၌ ဘုရားရွင္သည္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ ရေရးအတြက္ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ လမ္းခရီးျဖစ္သည့္ မဟာသတိပ႒ာန္တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပံုကို အာရံုျပဳ၍ “ ဧကာယေနာ အယံ ဘိကၡေဝ မေဂၢါ သတၱာနံ ဝိသုဒိၶယာ” အစရိွေသာ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္လာ ပါဠိမ်ားျဖင့္ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ခဲ့သည္။
၎ေနာက္ မိမိတုိ႕အဖြဲ႕ တည္းခိုၾကမည့္ တည္းခိုခန္းသို႕ သြားၾကသည္။ တစ္ေန႕လံုးတစ္ညလံုး ကားစီးလာခဲ့ရ၍ ေန႕လယ္စာစားၿပီးေနာက္ အနားယူၾကသည္။ ညေနပိုင္းတြင္ ေစ်းသို႕သြား၍ ေစ်းဝယ္ၾကသည္။ ညပိုင္းတြင္ အျခားသို႕ သြားစရာ၊ ဖူးေျမာ္ေလ့လာစရာ မရိွေတာ့၍ မိမိတို႕တည္းခိုရမည့္အခန္း၌သာ အနားယူၾကရေတာ့သည္။ ဤနယူးေဒလီၿမိဳ႕ ေနရာေဒသသည္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္မတိုင္မီကတည္းက ကုရုတိုင္း၊ ကမၼာသဒမၼနိဂံုး အမည္တြင္ခဲ့သည္။ အေလာင္းေတာ္မဟာသုတမင္းဘဝက လူသားစား ေပါရိသာဒကို ဆံုးမရာ ေနရာေဒသလည္းျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က သတိပ႒ာန္တရားကို ဤနယ္ေျမရိွ ပုဂိၢဳလ္အသီးသီးသည္ ထင္းေခြေရခပ္ရင္းႏွင့္ပင္ လက္ေတြ႕ က်င့္သံုးခဲ့ၾကေသာ ဓမၼနယ္ေျမႀကီးျဖစ္ၿပီး အရိယာပုဂၢိဳလ္အေျမာက္အျမား ေပၚထြက္ခဲ့ၾကသည္။ မာဂ႑ီယသုတ္၊ မဟာနိဒါနသုတ္ အစရိွေသာ ေလးနက္သည့္ သုတၱန္ေဒသနာေတာ္မ်ားကို ေဟာၾကားခဲ့ရာ ေနရာေဒသလည္းျဖစ္သည္။ ယေန႕အခ်ိန္တြင္ သတိပ႒ာန္တရားဆိုသည္ကို ၾကားဖူးနားဝပင္ ရိွၾကမည္မဟုတ္။ စိတ္ဓာတ္စင္ၾကယ္ေစေရး၊ စိုးရိမ္ ပူေဆြးမႈကင္းစင္ေစေရး၊ ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းစင္ေစေရး၊ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ ရေစေရးအတြက္ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ လမ္းခရီးျဖစ္သည့္ သတိပ႒ာန္တရားေတာ္ႏွင့္ လြဲေခ်ာ္ေနၾကရသည္။ ခ်မ္းသာသုခရဖုိ႕ရန္ ေကာင္းကင္ဘံုသို႕ ေမွ်ာ္မွန္း၍ ဆုေတာင္းရံုမွတပါး အက်င့္စရဏတရားကို အားကိုးရေကာင္းမွန္း မသိၾက။ ေက်ာက္ခဲကို ဆီႀကိတ္၍ မရႏုိင္သကဲ့သို႕ မွန္ကန္မႈမရိွေသာ လမ္းစဥ္သည္လည္း ပန္းတုိင္သို႕ေရာက္ေအာင္ပို႕ေဆာင္ႏုိင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။
(16.3.2014) နံနက္စာစားၿပီး သကၤႆၿမိဳ႕သို႕ ခရီးဆက္ၾကရသည္။ လမ္းခရီးတြင္ အာဂရာၿမိဳ႕သို႕ ဝင္၍ ေန႕လယ္စာစားၿပီး ကမာၻ႕အံ့ဖြယ္(၇)သြယ္တြင္ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ေသာ တပ္ဂ်္မဟာအေဆာက္အအံုသို႕ သြားၾက သည္။ ၿပီးေနာက္ ခရီးဆက္ၾကသည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရိွၿမ္ိဳ႕မ်ားတြင္ ကုလားသၾကၤန္ဆင္ႏႊဲေနသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေဆးေရာင္စံုမႈန္႕မ်ားျဖင့္ ပက္ၾကဲၾကသည္။ လမ္းေဘးတြင္လည္း ေဆးေရာင္စံုမႈန္႕ေရာင္းခ်ေသာ ေစ်းသည္မ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္မ်ား၏ အယူအဆႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မသိရေသာ္လည္း ျမန္မာသၾကၤန္ႏွင့္ မ်ားစြာ ကြဲျပားျခားနားသည္။ ျမန္မာသၾကၤန္က အညစ္အေၾကးစင္ၾကယ္ေအာင္ ေရစင္ေရေအးျဖင့္ သြန္းေလာင္းေပးျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎တုိ႕၏သၾကၤန္ကမူ ေဆးမႈန္႕ျဖင့္ ပက္ၾကဲသျဖင့္ အရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္မႈကို ျဖစ္ေစသည္။ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ဆင္ႏႊဲေန သျဖင့္ ၿမိဳ႕ၾကီးမ်ားတြင္ ကားကို ျဖည္းျဖည္းေမာင္းရသည္။
ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွ ခြဲထြက္လာၿပီးေနာက္ သကၤႆသို႕သြားေသာ ကားလမ္းမွာ လမ္းက်ဥ္းသျဖင့္ ခရီးဖင့္သည္။ အနီးနားတြင္ ေက်းရြာမ်ားႏွင့္လယ္ကြင္းမ်ားသာရိွသည္။ မိုးခ်ဳပ္မွသာ သကၤႆနဂိုရ္ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႕ ေရာက္သည္။ ျမန္မာေက်ာင္းအနီးတြင္ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမ်ားမွ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားရိွေသာ္လည္း အလြန္ေခါင္ေသာ ေဒသျဖစ္သည္။ ညအခ်ိန္မေတာ္မွ ေရာက္လာေသာ ဘုရားဖူးကားမ်ားကို ေက်ာင္းတြင္းသို႕ ဝင္ခြင့္မျပဳ။ ေနရာေဒသ၏ အေျခအေနအရ ဤသို႕စည္းကမ္းသတ္မွတ္ထားျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ မိမိတို႕အဖြဲ႕ႏွင့္အတူ အျခားဘုရားဖူးအဖြဲ႕မ်ားလည္း ေရာက္လာၾကသည္။ ဒါနဘုရားဖူးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ေရႊျမင္တင္ဦးညိဳႏွင့္လည္း ဆံုၾကသည္။ (၉၁)ႀကိမ္ေျမာက္ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဘုရားဌာပနာပိတ္ပြဲအတြက္ လာရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေျမကို အသစ္တုိးခ်ဲ႕ထားၿပီး ေစတီတစ္ဆူတည္ေနသည္။ ဘုရားရွင္တာဝတႎသာမွ ဆင္းသက္ေတာ္မူရာ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေဒေဝါေရာဟနအစလေစတီေတာ္ တည္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကမာၻလံုးပံုေစတီ ေတာ္ေပၚ၌ရပ္ေတာ္မူ ရုပ္ပြားေတာ္ တည္ထားသည္။ ဌာပနာပိတ္ပြဲျပဳလုပ္ၿပီးသည္မွာ ရက္ပိုင္းမွ်သာ ရိွေသးသည္။ ျမန္မာမႈလက္ရာျဖင့္ တည္ေဆာက္ရန္ ျမန္မာဗိသုကာပညာရွင္မ်ား ေရာက္ရွိေနၾကသည္။
ဘုရားရွင္တာဝတႎသာမွဆင္းသက္ရာ အဝိဇဟိတဌာန သကၤႆ
(17.3.2014) နံနက္စာစားၿပီးေနာက္ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွ ဆင္းသက္ရာ အစလေစတီေတာ္ သို႕ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ၾကသည္။ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ မီးထြန္းပြဲေတာ္ စတင္ေပၚေပါက္ေသာေနရာ ျဖစ္သည္။ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္၌ ဝါတြင္းသံုလပတ္လံုး အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးေနာက္ လူ႕ျပည္သို႕ ေစာင္းတန္း သံုးသြယ္ျဖင့္ ျပန္လည္ဆင္းသက္ေတာ္မူပံု၊ ေလာကတစ္ခြင္ကို တိုးလွ်ိဳေပါက္ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ေအာင္ ေလာကဝိဝရဏ တန္ခိုးျပေတာ္မူပံုတို႕ကို အာရံုျပဳၾကည္ညိဳပူေဇာ္ၾကသည္။ မဟာတိုးအဖြဲ႕မွ ပ႒ာန္းပစၥယနိေဒၵသ ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ၾကသည္။ မိမိလည္း တာ၀တႎသာမွ ဆင္းသက္ လာေသာ ဘုရားရွင္ကို ရွင္သာရိပုတၱရာက ေမးေလွ်ာက္၍ ျပန္လည္ေျဖၾကား ေတာ္မူေသာ သုတၱနိပါတ္လာ “သာရိပုတၱသုတ္” ကို ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ခဲ့သည္။
အစလေစတီေတာ္ကို အေသာကမင္းၾကီးက စတင္တည္ထားခဲ့ၿပီး ျဗာဟၼဏဘုရင္မ်ားလက္ထက္တြင္ ဖ်က္ဆီး ခံရသည္ဟု သိရသည္။ ဘုရားရွင္တာ၀တႎသာမွဆင္းသက္ရာ အဝိဇဟိတဌာန ျဖစ္၍ သာသနာေတာ္ ထြန္းကားစဥ္က ဤေနရာတြင္ ေစတီပုထိုးေက်ာင္းကန္မ်ား၊ အရိယာသူေတာ္စင္မ်ား၊ ပရိသတ္ေလးပါးတို႕ျဖင့္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကား ခဲ့ေပလိမ့္မည္။ ယခုမူေစတီပ်က္မ်ွသာက်န္ခဲ့ၿပီး အေသာကမင္းၾကီး စိုက္ထူထားခဲ့ေသာ ေက်ာက္စာတုိင္၏ ထိပ္ပိုင္း ဆင္ရုပ္မွ်သာ ျမင္ေတြ႕ရေတာ့၏။ ယင္းဆင္ရုပ္သည္ပင္လွ်င္ ႏွာေမာင္းမရိွေတာ့ေပ။ အနီးနားရိွ ေညာင္ပင္ေအာက္တြင္ နတ္သားႏွစ္ဦးက ထီးမိုးေပးထားပံု ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ငယ္တစ္ဆူကို အုတ္တိုက္ငယ္တစ္ခု၌ ပူေဇာ္ထားသည္ကိုသာ ေတြ႕ခဲ့ရ၏။ အနီးနားတစ္၀ိုက္တြင္ လယ္ကြင္းမ်ားခ်ည္းသာ ေတြ႕ရ၏။
အရွင္သာရိပုတၱရာက လင္းႏို႕သားျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ရဟန္းငါးရာကို အဘိဓမၼာတရားသင္ၾကားပို႕ခ်ေပးေသာ ေနရာကို ေမးျမန္းၾကည့္ေသာအခါ ဂိုက္လုပ္သူကိုေက်ာ္ေအာင္က ၎ေနရာသို႕ ကားျဖင့္သြား၍မရႏုိင္ေၾကာင္း၊ လယ္ကြင္းထဲတြင္ ေျခက်င္ေလွ်ာက္သြားမွသာ ေရာက္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ရႊံ႕ဗြက္မ်ား၊ ႏြားေခ်းမ်ားၾကားမွ သြားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေ၀းမွသာ အာရံုျပဳပါရန္ေျပာသျဖင့္ ကားေပၚမွသာ အာရံုျပဳလုိက္ရေတာ့သည္။ ေက်ာင္းသို႕ျပန္၍ ေန႕ဆြမ္း စားၿပီးေနာက္ ေခတၱ အနားယူၾကသည္။ ညေနပိုင္းတြင္ ေစတီေတာ္ကို ထပ္မံဖူးေျမာ္လိုေသာ္လည္း ကုလားသႀကၤန္ (အိႏိၵယ Holy ပြဲေတာ္) ရက္လည္းျဖစ္၊ သြားရမည့္ေနရာမွာ လူျပတ္ေသာေနရာလည္းျဖစ္၍ မသြားပါႏွင့္ဟု တားၾက၍ ေက်ာင္းမွသာ အာရံုျပဳရ ေတာ့သည္။
သကၤႆၿမိဳ႕သည္ကား ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာမွ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္စြာ ဆင္းသက္ေတာ္မူရာဌာနလည္းျဖစ္၊ မည္သည့္ဘာသာတရားမွာမွမရိွသည့္ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္လွေသာ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ စတင္ေပၚေပါက္ေသာေနရာ လည္းျဖစ္၍ သာသနာ့သမုိင္းတြင္ ထိပ္တန္းေနရာဌာနတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္မူ သမုိင္းရုပ္ၾကြင္း အနည္းငယ္မွ်သာ က်န္ရစ္ေတာ့သည္ကို သံေ၀ဂယူမိပါသည္။ သမုိင္းဝင္ေနရာဌာနအခ်ိဳ႕ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရေသာ္လည္း ယခုေခတ္ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအဝင္ ႏုိင္ငံတကာမွ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းအသစ္မ်ား ေဆာက္လုပ္၍ သာသနာေတာ္ကို ျပန္လည္ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေနၾကသည္ကိုကား အထူးဝမ္းေျမာက္မိပါသည္။ ေဝးလံသီေခါင္၍ လူသူေလးပါး အဆက္ျပတ္ ေသာ ယခုလိုေနရာမ်ိဳးတြင္ ႀကိဳးစားပမ္းစား သာသနာျပဳေနၾကေသာ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကို ခ်ီးလည္းခ်ီးက်ဴးမိ၊ အထူးလည္း ၾကည္ညိဳမိပါ၏။
ဦးဉာဏ(ႂကြယ္အိပ္ပြဲ)ေရးသားေသာ
သူရဇၨ ဇန္ ၁၅ မွ ကူးယူပါသည္
No comments:
Post a Comment