ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးအာနိသင္
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
▲▲▲▲▲▲▲▲▲▲
ၾကည္လြင္ျမင့္ (မုျဒာ)
စာေရးသူ၏မိတ္ေဆြတစ္ဦးသည္ ေက်ာက္ကပ္မေကာင္းေသာေရာဂါျဖင့္
ျပည္တြင္း အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးမ်ားျပသေနရာမွ တစ္ႏွစ္အၾကာ တြင္ ေဂါက္ေခၚအဆစ္ေရာင္ ေရာဂါပါ ပါဝင္လာသျဖင့္ (ေငြေၾကးလည္းတတ္ႏုိင္သူျဖစ္သျဖင့္) စင္ကာပူႏုိင္ငံသို႔ သြားေရာက္ျပသကုသေနရသည္။ ေဆးမ်ား စားေနရသည့္အျပင္ လိုအပ္ေသာေသြး စစ္ခ်က္မ်ားကို စင္ကာပူႏုိင္ငံသို႔ပို႔ၿပီး စမ္းသပ္ေနရသည္။
လြန္ခဲ့ေသာရက္ပိုင္းက သူက ဝမ္းသာအားရျဖင့္ ဖုန္းဆက္လာသည္။ သူ၏ေက်ာက္ေရာဂါမွာ ထူးထူးျခားျခားသက္သာၿပီဟုဆုိသည္။
သက္သာသည္ဟုေျပာရ ျခင္းမွာ စင္ကာပူႏုိင္ငံသို႔ပို႔၍ စစ္ေဆးရေသာ သူ၏ေသြးစစ္ခ်က္အေျဖမ်ားမွာ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ လာၿပီး ေက်ာက္ကပ္အစားထုိးကုသ ရမည့္ေဘးမွ ကင္းလြတ္ သြားၿပီး ဆက္၍ အစားအေသာက္ အေနအထုိင္ ဂ႐ုျပဳရန္သာလုိသည္ဟု ဆိုသည္။
''သူငယ္ခ်င္းက တိုင္းရင္းေဆးဆရာႀကီးပဲ၊ ငါဘယ္ေဆးနဲဲ႔သက္သာသြားလဲ သိခ်င္လား . . .''ဟု သူက ေမးပါသည္။ စာေရးသူက ''ေျပာျပပါ . . . '' ဆိုမွ သူ၏အေျဖမွာ ''ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးအစြမ္း ေပါ့ကြာ''ဟု ဆိုသည္။ အမွန္ပင္ ေက်ာက္ဖ႐ံု သီးတစ္လံုး အလယ္ အူတိုင္ဖယ္၊ အသားမ်ားကို ယူၿပီး သၾကားရည္ႏွင့္ေရာစပ္ၿပီး ေဖ်ာ္ရည္စက္တြင္ထည့္၍ ေဖ်ာ္ရည္လုပ္ေသာက္ရာမွ ၁ဝ ရက္ခန္႔တြင္ ေသြးစစ္ခ်က္ မ်ားတိုးတက္လာၿပီး တစ္လေက်ာ္ၾကာေသာအခါ ေကာင္းမြန္သည့္အဆင့္သို႔ ေရာက္႐ိွခဲ့ သည္ဟုဆုိသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို ဟင္းခ်ိဳအျဖစ္လည္းခ်က္ၿပီး ေန႔စဥ္စားခဲ့သည္ဟု ေျပာပါသည္။
ေက်ာက္ကပ္လဲရမည့္သူတစ္ဦး ျပန္ေကာင္းလာသည္ဆိုသျဖင့္ ေက်ာက္ဖ႐ံု သီး၏အစြမ္းထက္ေသာ ေဆးဖက္ဝင္ပံုကို ေလ့လာဆန္းစစ္ၾကည့္လုိစိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါသည္။
ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို ဟင္းခ်ိဳခ်က္စားသည္ထက္ ဟင္းခါးခ်က္၍စားသူက ပိုမ်ားသည္။ ဟင္းခ်ိဳတြင္ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔အနည္းငယ္ ခပ္လုိက္လွ်င္ ဟင္းခါးျဖစ္ သြားသည္။ အသားငါးႏွင့္ ေရာခ်က္စား၍လည္း ရပါသည္။ ေက်ာက္ဖ႐ံုယိုသည္ အလြန္စားေကာင္းၿပီး ဧည့္သည္မ်ားကို တည္ခင္းဧည့္ခံလွ်င္ အျမင္လွေသာ အခ်ဳိ စားဖြယ္ျဖစ္သည္။
ေရွးကလူႀကီးမ်ား အသက္ႀကီးလာလွ်င္ ဆီးျပႆနာ႐ိွလာသျဖင့္ ေက်ာက္ ဖ႐ံုသီးဟင္းခ်ိဳကို ပုစြန္ေျခာက္၊ ငါးက်ည္းေျခာက္မ်ားျဖင့္ ေရာခ်က္ၿပီး ဓာတ္စာ အျဖစ္ စားေလ့ရိွၾကသည္။
ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို မိုးႀကိဳးကြင္းသည္ဟူေသာအယူအဆျဖင့္ အိမ္ေခါင္မိုး ေပၚတြင္ တင္ထားသူမ်ား လည္းရိွသည္။ က်မ္းစာမ်ားတြင္ မပါေသာ္လည္း ေရွးအယူ အဆအျဖစ္ ယံုၾကည္သူမ်ားက ျပဳ လုပ္ေနၾကဆဲျဖစ္သည္။
ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးသည္ အပုပ္နံ႔ကို စုပ္ယူသည္ဟုယူဆၿပီး ေ႐ွးက ၅ ရက္၊ ၇ ရက္ထားေသာ အသုဘအိမ္မ်ားတြင္ လူေသေကာင္ေျခရင္း (သို႔မဟုတ္) ေအာက္ တြင္ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို ထား ေလ့႐ိွသည္။ အခ်ိဳ႕က ထက္ျခမ္းခြဲၿပီး ဗိုက္ေပၚေမွာက္ထား သည္လည္းရိွသည္။ ထက္ျခမ္းခြဲၿပီး အေလာင္းအနီးအနားတြင္ထားသည္လည္း ရိွသည္။ အရပ္ဓေလ့အမ်ိဳးမ်ိဳးရိွသည္။ ဤသို႔ထားရွိသည္ကိုျမင္ၿပီးေနာက္ အခ်ိဳ႕က ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို မစားခ်င္ၾကေတာ့။ အျမင္ေၾကာင့္ အစြဲအလမ္း ျဖစ္ၿပီး မစား ခ်င္ျဖစ္သြားပံုရသည္။
အမွန္ေတာ့ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးသည္ က်န္းမာေရးအတြက္တန္ဖိုးရိွေသာ အစာ ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ဆီးႏွင့္ေက်ာက္ကပ္အတြက္ အလြန္ေကာင္းသည္။ အရြက္၊ အညြန္႔၊ အသီး သံုးမ်ိဳးလံုးစားေကာင္းေသာအသီးမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးသည္ တာ႐ွည္လည္းအထားခံသည္။ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီး၏အထူးေဆးစြမ္းမွာ ဆီးအိမ္ကို သန္႔ရွင္းေစသည္ဟု ေရွးေဆး က်မ္းမ်ားစြာက ေဖာ္ျပသည္။
အရွင္နာဂသိန္၏ အေျချပဳေဆးအဘိဓာန္တြင္ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးသည္ အားတိုး၊ သုတ္ပြားေစ၏။ ေၾကခဲ၏၊ မွည့္ေသာအသီးသည္ ဝမ္းမီး ေတာက္ေစ ၏။ ေၾကလြယ္၏။ ဆီးအိမ္ကို သုတ္သင္တတ္၏။ သည္းေျခ၊ ေဒါသကို ႏုိင္၏။ ထို႔အျပင္ အ႐ူး၊ ေသြးေလ ေဖာက္ျပန္ေသာေရာဂါ တုိ႔ကိုလည္းႏိုင္၏။
ထုိ႔အျပင္ ႏွလံုးၿငိမ္ေစေသာအစာျဖစ္ေၾကာင္း က်မ္းစာမ်ား တြင္ ေဖာ္ျပသည္ကို ေလ့လာေတြ႕႐ိွရသည္။ ရသာ၊ ဓာတုေဆးက်မ္းတြင္ -
က်မ္းလာမေဖာက္၊ သိလွ်င္ေျမာက္စံု၊ ေက်ာက္ဖ႐ံုမူ၊ မတူအေရး၊ ေသြးႏွင့္ယုတၱံ သင့္ျပန္ျခင္းရာ၊ အားကိုသာလွ်င္၊ ပဝတၱတိ၊ ျဖစ္ေလဘိသံုး၊ ႏွလံုးၿငိမ္ေစ၊ ေဆာင္ရြက္ ေပးသည္၊ ညာေၾကအံ့၍ မခန္းတည္း . . . ။
ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးသည္
အျပစ္ကင္းသည့္အသီးမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးစားၿပီး တစ္စံုတစ္ရာျဖစ္သည္ဟု မၾကားဖူးပါ။ အသီး၏မ်ိဳးႏြယ္မွာလည္း ႐ုကၡေဗဒပညာအရ ဘူးသီးမ်ိဳးရင္းျဖစ္၍ ပို၍အၲရာယ္ကင္းသည္။ တစ္ႏွစ္ခံႏြယ္ပင္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ အသီးႏွင့္အရြက္တြင္ ဘူးသီးထက္ ပို၍ အေမြးအမွင္ၾကမ္းကေလးမ်ား ပါရိွသည္။ အသီးအရြက္တြင္ အေမြးအမွ်င္ကေလးမ်ားပါရိွျခင္းသည္ ဓာတ္သေဘာအရ အာကာသဓာတ္ပါရိွသည့္သေဘာျဖစ္သည္။ အပိတ္စာ၊ အတက္စာ မဟုတ္။ အပြင့္စာ၊ အသက္စာျဖစ္သည္။
ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို ေဆးေဖာ္စားသျဖင့္ ကုသရန္ခက္ခဲ သည့္ ေက်ာက္ကပ္ေဖာ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းသည္ကို လြန္ခဲ့ေသာ ၁ဝ ႏွစ္ခန္႔က ကိုယ္ေတြ႕ ေတြ႕ဖူးပါသည္။ ေက်ာက္ကပ္အလုပ္ မလုပ္သျဖင့္ ဆီးေကာင္းစြာမသြားႏိုင္ဘဲ ဆီးခံုမွစ၍ ေအာက္ ပိုင္း ေျခႏွစ္ဖက္ လံုးရာင္ၿပီး ေျခခံုႏွစ္ဖက္လံုး ေဖာင္းကားၿပီး စီးေနက်ဖိနပ္ပင္ မဝင္၊ မဆ့့ံေတာ့ေသာေရာဂါမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ေဆးေဖာ္စပ္ပံုကို တင္ျပပါမည္။
ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးအလံုးရင့္ရင့္တစ္လံုးကို ထိပ္ပိုင္းလက္ေလးသစ္ခန္႔မွ ျဖတ္လုိက္ ပါသည္။ အတြင္းမွ အေစ့မ်ားပါေသာအူတိုင္ကို ဖယ္ထုတ္လုိက္ပါ၊ ထုိ႔ေနာက္ လြတ္သြားေသာ အလယ္ အူေၾကာင္းတြင္ ခြၽတ္ေဆးမသံုးသည့္ သၾကားအညိဳကို ဝင္ဆံ့သေလာက္ထည့္ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျဖတ္ထားေသာ ထိပ္ပိုင္းကို ျပန္အုပ္ၿပီး လက္ႏွစ္လံုးခန္႔ရိွေသာ ပိတ္စႏွစ္ေပခန္႔အရွည္တြင္ ကြမ္းစား ထံုးကို သုတ္လိမ္းၿပီး အသီးထိပ္ပိုင္း အဖံုးမေရြ႕ေစရန္ ပတ္ထားပါသည္။ ထုိေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို နတ္အုန္းဆြဲသကဲ့သို႔ ႀကိမ္ဆိုင္းႀကိဳးဝယ္ယူၿပီး ေလထဲတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ အတြင္း၌ဓာတ္ျပဳသြားေစရန္ ၃ ရက္မွ ၅ ရက္အထိ ထားရသည္။ ရက္ေစ့လွ်င္ ဆြဲထားေသာ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီး ဖင္ပိုင္း ေအာက္တည့္တည့္မွ စူးခြၽန္ျဖင့္ေဖာက္လုိက္ပါ။ အရည္မ်ားက်လာမည္။ ထုိအရည္ကို ခံယူၿပီး ပုလင္းမ်ားျဖင့္ ထည့္သိမ္းထားပါ။ ေအးေသာေနရာတြင္ထားပါ။ အခ်ိဳ႕ေတာအရပ္တြင္ စပါး႐ိွလွ်င္ စပါး သို႔မဟုတ္ စပါးခြံပံုးထဲ ျမႇဳပ္သိမ္းထားေလ့႐ိွသည္။
ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးႏွင့္သၾကားအရည္ကို တစ္ေန႔လွ်င္ တစ္ပုလင္းစာ၊ ႏွစ္ႀကိမ္ သံုးႀကိမ္ခြဲ၍ ေသာက္သံုးေပးရပါသည္။ ဆီးမ်ားစြာသြားၿပီး အေရာင္မ်ား က်သြား သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ထုိေဆးသည္ ေက်ာက္ကပ္ကို သန္႔စင္ေစသည္။ အလုပ္ ျပန္လုပ္ေစသည့္ေဆးမ်ိဳးျဖစ္သည္။
သၾကားထည့္ရေသာ ေဆးမ်ိဳးျဖစ္သျဖင့္ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ႐ိွသူမ်ားအတြက္ေတာ့ အဆင္ေျပမည္မဟုတ္ပါ။ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီး၊ ေက်ာက္ဖ႐ံုရြက္၊ အေစ့၊ အပင္၊ အျမစ္အားလံုး ေဆးဖက္ဝင္ပါ သည္။ ေဆးက်မ္းမ်ားအဆိုအရ -
- ေက်ာက္ဖ႐ံုအပြင့္ကို စားေပးလွ်င္ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါ သက္သာ ေစႏုိင္သည္။
- အသီးကိုစားျခင္းျဖင့္ အားရိွေစသည္။ အဆုတ္ေရာဂါႏွင့္သင့္သည္။ ေသြးအန္ေသြးက် ေရာဂါသက္သာေစသည္။
- အသီးကို ေန႔စဥ္စားသံုးလွ်င္ ဆီးႏွင့္ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါမ်ားအတြက္ အက်ိဳးျပဳသည္။ ဆီးအိမ္ကို သန္႔စင္ေစသည္။
- အသီး၏အရည္ကို ေန႔စဥ္ေသာက္သံုးေပးလွ်င္၊ ေဖ်ာ္ရည္ျပဳလုပ္၍ ေသာက္လွ်င္ ေက်ာက္ကပ္မွ ေက်ာက္က်ေစသည္။
- အသီးထဲတြင္ ႐ိွန္းခိုႏွင့္ ဂ်ံဳျပဆား အနည္းငယ္ထည့္၊ အရည္ကို စစ္ေသာက္ လွ်င္ ေက်ာက္မ်ား ကြဲ၍ က်ေစႏုိင္သည္။
- ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို အရည္ေဖ်ာ္၍ ေလနာ၊ ဝက္႐ူးနာ၊ အ႐ူးေရာဂါမ်ား အတြက္လည္း သုံးသည္။
- ေက်ာက္ဖ႐ံုေစ့ကို ကေလးသန္ခ်ေဆးအျဖစ္သံုးသည္။
- ေက်ာက္ဖ႐ံုပင္အျမစ္ကို အေျခာက္မႈန္႔ျပဳလုပ္ေသာက္သံုးလွ်င္ ပန္းနာ ရင္က်ပ္ေရာဂါ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစသည္။
- ေက်ာက္ဖ႐ံုယိုသည္ အစာအိမ္၊ ဆီးအိမ္ ပူေသာေရာဂါကို ၿငိမ္းေစႏုိင္သည္။ အစာကိုလည္း ေၾကေစႏုိင္သည္။
No comments:
Post a Comment