ဓမၼပဒအေတြးအျမင္ - ၁၉
#စကားအမ်ားၾကီး ေဟာေျပာရံုနဲ႕ ပညာရိွမျဖစ္ပါဘူး။
ေဘးမရိွ (ၿငိမ္းေအးသူ)၊
ရန္မရိွ (အမ်က္ေဒါသကင္းစင္သူ)၊
ေဘးအႏၱရာယ္ျဖစ္ေအာင္မလုပ္သူကိုပဲ
ပညာရိွလို႕ ဆိုသင့္ပါတယ္။
#တရားအမ်ားၾကီး ေဟာေျပာရံုနဲ႕
တရားေဆာင္သူ မဟုတ္ပါဘူး။
တရားနည္းနည္းပဲ နာၾကားရေပမယ့္
သစၥာေလးပါး ျမတ္တရားကို
မဂ္ဉာဏ္နဲ႕ သိျမင္လို႕
တရားကို မေမ့ေလ်ာ့သူဟာ
တရားေဆာင္သူအစစ္ပါပဲ။
တရားဖတ္ရႈနာၾကားၿပီး က်င့္သံုးမွ တရားေဆာင္သူျဖစ္မွာပါ။
#သစၥာသိ တရားရိွသူ၊
မညွဉ္းဆဲသူ၊
ေစာင့္စည္းတတ္သူ၊
မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြမျဖစ္ေအာင္ ဆံုးမတားျမစ္သူ၊
ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြ ေထြးအန္ၿပီးတဲ့
သမာဓိ ပညာရိွသူကိုပဲ
သိကၡာဂုဏ္ဝါၾကီးျမတ္သူလို႕ ေခၚဆိုသင့္ပါတယ္။
အသက္ၾကီးၿပီး အက်င့္သိကၡာတရား မရိွရင္ အိုပယ္ျဖစ္လိမ့္မယ္။
အသက္ၾကီးသလို သီလ သမာဓိ ပညာ ၾကီးလာမွ အိုၾကြယ္ျဖစ္မွာပါ။
မတရားသူၾကီး မျဖစ္ပါေစနဲ႕။
ရုပ္ေခ်ာ၊ အေျပာေကာင္းရံုနဲ႕ သေဘာေကာင္းသူမျဖစ္ပါဘူး။
#မနာလို ဝန္တို ေကာက္က်စ္တဲ့သေဘာကို
လံုးဝအျမစ္ျပတ္ ပယ္ႏႈတ္ျဖတ္ၿပီးသူ၊
ကိေလသာအျပစ္ေတြ ေထြးအန္ၿပီးတဲ့ ပညာရိွကိုပဲ
သေဘာေကာင္းသူလို႕ ဆိုသင့္ပါတယ္။
#ေၾကာင္းက်ိဳးျမင္သိ ပညာရိွဟာ
ခ်ိန္ခြင္ကို ကိုင္ေျမွာက္ၿပီး ႏိႈင္းခ်ိန္စက္သလို -
ေကာင္းမႈကုသိုလ္အျမတ္တရားကို အရယူၿပီး
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ကို ေရွာင္ၾကဉ္ပါတယ္။
အမွန္တရားဘက္မွာ ရပ္တည္ရဲသူ၊
ေဘးမျဖစ္ေစသူ၊
တရားေဆာင္သူ၊
တရားတည္သူ၊
သိကၡာဂုဏ္ဝါ ၾကီးျမတ္သူ၊
စိတ္ထားၾကည္ျဖဴ သေဘာေကာင္းသူ၊
ႏွလံုးစိတ္ဝမ္း ေအးခ်မ္းသူ၊
ကိေလသာကို ၿဖိဖ်က္ဆီးသူ၊
ပညာရိွ တရားရိွ မုနိျဖစ္သူ
စိတ္ေကာင္းရိွသူ ျမင့္ျမတ္သူ …. ကို
မွန္ထဲမွာ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ရင္
ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုက္မလဲေလ။
(ရည္ညႊန္းကိုးကား - ဓမၼပဒ၊ ဓမၼ႒ဝဂၢ)
အ႐ွင္ဉာဏဝရ(ပါရမီ)
No comments:
Post a Comment