အရဟံ - ကိေလသာ အပူအေလာင္ဓာတ္ေတြ ကင္းစင္ေအးခ်မ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား....... (ဖတ္မွတ္ျပီး ႏွစ္သက္မိသမွ် စာေပမ်ားကို စုေဆာင္းသိမ္းဆည္းရင္း ျပန္လည္မွ်ေ၀ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။) စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းတို႕ႏွင့္ ျပည့္စံုႏိုင္ၾကပါေစ...
My Collections!!!
Thursday, February 28, 2013
ဂုဏ္ေတာ္ပြားပံုအဆင့္ဆင့့္ေလးကို ဇိနာလကၤာ
ဋီကာက်မ္းက ျပတဲ့အတိုင္းေလး ေရးျပသြားရေအာင္ပါ။
တျခားက်မ္းေတြကပြားပံုအစဥ္ေလးေတြ ေရးျပထားတာေတြလည္းရိွပါေသးတယ္။
နိဗၺာန္ေတာင့္တ၊ ျဖတ္ကိစၥ၊ သီလယူေစပါ။
ဆိတ္ျငိမ္ရာရွာ၊ ဣရိယာ၊ ေရြးပါ က်မ္းမိန့္တာ။
ေသေဘးဆင္ျခင္၊ ဤေျခာက္အင္၊ ျပီးလွ်င္ ပြားမ်ားပါ။
(၁) ဂုဏ္ေတာ္ပြားတဲ့သူဟာ ပထမဦးဆံုး
ဤဂုဏ္ေတာ္ပြားရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ အဖို့ဘာဂသည္ နိဗၺာန္၏ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ပါေစ''လို့ နိဗၺာန္ကို ဦးစြာဆုေတာင္းရပါမယ္။
ဘယ္လမ္းေျကာင္းပဲေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ ပန္းတိုင္ရိွဖို့ လိုပါတယ္။ နိဗၺာန္ကေတာ့ အဓိကပန္းတိုင္ပါ။ ေလာကီကို်း ေတြကေတာ့ ဆုမေတာင္းလည္း ျပည့္မွာပါပဲ။
(၂) ပလိေဗာဓ = ကိစၥႀကီးငယ္ကို ျဖတ္ထားရပါမယ္။
ဥပမာ - မိသားစုအတြက္ ထမင္းခ်က္စရာ၊ ဟင္းခ်က္စရာ၊ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စရာရိွရင္ ျကိုတင္ လုပ္ထားရပါမယ္။ မွာစရာရိွတာ၊ ေျပာစရာရိွတာ ျကိုတင္မွာထား ေျပာထားရပါမယ္။ ကိုယ္ဂုဏ္ေတာ္ ပြားေနတုန္း ''ေသာ့ဘယ္နားထားလဲ။ ဘယ္သူဖုန္းဆက္လာေသးလဲ'' စသျဖင့္ လာေမးရင္ အဆင္မေျပပါဘူး။
ကိုယ့္အတြက္လည္း ေဆးေသာက္စရာရိွရင္ ေသာက္ထားရပါမယ္။ ေအာက္ထစ္ဆံုး ေျခသည္းလက္သည္း ညွပ္စရာရိွရင္ ညွပ္ထားရပါမယ္။ ေခါင္းေလွ်ာ္စရာရိွလွ်င္ ေခါင္းေလွ်ာ္ထားရပါမယ္။ ဂုဏ္ေတာ္ပြားေနတုန္း ေခါင္းယားလို့ ကုတ္ေနရျပန္ရင္လည္း အဆင္မေျပျပန္ပါဘူး။
(၃) ငါးပါးသီလ ယူရပါမယ္။
'သီလရိွေတာ့ စိတ္ျကည္''ဆိုတဲ့အတိုင္း သီလယူလိုက္ရင္ စိတ္က ျကည္သြား ပါတယ္။ ဒါတင္မကပါဘူး။ သီလယူလိုက္ရင္ သီလျဖူစင္သူလည္း ျဖစ္သြားပါတယ္။
(၄) ဝိေဝက - တိတ္ဆိတ္ျခင္း၊ ဆိတ္ျငိမ္ရာအရပ္ကို ေရြးခ်ယ္ရပါမယ္။
ဆိတ္ျငိမ္ရာအရပ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ဆိတ္ျငိမ္ရာအခိ်န္နဲ့ ဆိတ္ျငိမ္တဲ့ေနရာ ဆိုလိုတာပါ။ ကိုယ့္အတြက္ ဆိတ္ျငိမ္တဲ့ အခိ်န္နဲ့ ဆိတ္ျငိမ္တဲ့ေနရာ ျဖစ္ရပါမယ္။
စာထဲကအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ေတာအရပ္၊ ေတာင္အရပ္၊ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ အခိ်န္ကို ဆိုလိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္မွာေနရတဲ့လူေတြအတြက္ေတာ့ ေတာအရပ္၊ ေတာင္အရပ္၊ ညဥ့္နက္အခိ်န္ မဟုတ္ေပမဲ့လည္း ကိုယ့္အတြက္ ဆိတ္ျငိမ္ရာအရပ္နဲ့ ဆိတ္ျငိမ္ရာအခိ်န္ျဖစ္ရင္ ျပီးတာပါပဲ။
မနက္ေစာေစာအိပ္ရာထဆိုရင္ ဆိတ္ျငိမ္မႈနွစ္ခုကို ရေနတာမ်ားပါတယ္။ ဆိတ္ျငိမ္ရံုတင္မကပါဘူး၊ မနက္ အိပ္ရာထဆို စိတ္ကေလးေတြက ျကည္လင္ေန တတ္ပါတယ္။ ဘယ္အာရံုနဲ့မွမေတြ့ရေသးတဲ့အတြက္ စိတ္ကႀကည္ေနတာပါ။
အာရံုသစ္ေတြ မေတြ့ေသးတဲ့မနက္ပိုင္းမွာဆို အကုသိုလ္က မဝင္ေသးပါဘူး။ အကုသိုလ္မဝင္ေသးတဲ့အခိ်န္၊ အာရံုေတြ မေတြ့ေသးတဲ့အခိ်န္ ဂုဏ္ေတာ္ပြားရတာ အဆင္ေျပမယ္လို့ထင္ပါတယ္။ မနက္ပိုင္းဆို ဖုန္းလာတာ ဧည့္သည္ လာတာေတြ လည္း မရိွပါဘူး။
ဘုရားခန္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ့္အိပ္ခန္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ပြားမ်ားလို့ရပါတယ္။ တခို့်အိမ္ေတြဆို အသံလံုစနစ္နွင့္ ဘုရားခန္းကို ဆိတ္ျငိမ္ေအာင္ လုပ္ထားပါတယ္။ ဒီလိုေနရာမို်းကေတာ့ တရားအားထုတ္သူေတြအတြက္ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပတဲ့ ေနရာပါပဲ။
ဥပမာ - ကိုယ္ဂုဏ္ေတာ္ပြားေနတဲ့အခိ်န္ မိသားစုက တီဗီြဖြင့္ေနမယ္၊ သီခ်င္းဖြင့္ေနမယ္ဆိုရင္ အဆင္မေျပပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ဆိတ္ျငိမ္ဖို့ပါပဲ။
(၅) ကိုယ့္အတြက္ ျကာရွည္ထိုင္နိုင္မယ့္ ဣရိယာပုထ္ကို ေရြးခ်ယ္ရပါမယ္။
တင္ပလႅင္ေခြပဲထိုင္ထိုင္၊ ကံု့်ကံု့်ပဲထိုင္ထိုင္၊ ကိုယ္နဲ့ သပၸာယသင့္ရင္ ျပီးတာပါပဲ။ ထိုင္ပံုဣရိယာပုထ္ကေတာ့ တစ္ဦးနဲ့တစ္ဦး သပၸါယသင့္ပံုခ်င္း တူမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္နဲ့ သပၸါယသင့္တဲ့ ဣရိယာပုထ္ကို ေရြးခ်ယ္ရမွာပါ။ တခို့် အမို်းသမီး ေယာဂီေတြဆို တင္ပလႅင္ခိ်တ္ထိုင္တာ သံုးနာရီေတာင္ ထိုင္မွတ္နိုင္ပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ ကိုယ္နဲ့ အဆင္ေျပ မယ့္ ဣရိယာပုထ္ကို ေရြးထိုင္ရံုပါပဲ။ ခါးကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မတ္မတ္ထားပါ၊ ခါးမညြတ္ရပါဘူး။ ခါးညြတ္ရင္ ေဝဒနာေတြ တက္ျပီး ျကာရွည္ မထိုင္နိုင္ပါဘူး။ မ်က္လံုးကို မိွတ္ထားရပါမယ္။
ဒီေနရာမွာ စစ္ကိုင္းပထမဂနၶာရံုဆရာေတာ္ဘုရားက နာေဘးျကီး၊ ေသေဘးျကီး မဦးခင္ တရားက အလ်င္ ဦးေအာင္ ျကိုးစား၍အားထုတ္။ ျကိုးစား၍အား ထုတ္။'' လို့ (၃)ေခါက္ဆိုျပီး ပြားမ်ားဖို့ မိန့္မွာထားပါတယ္။
ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ ျသဝါဒေလးက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတိေပးဆံုးမတဲ့ စကားေလးပါ။ ဗုဒၶါနုႆတိနဲ့ နာမည္ျကီးခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ ဘုရားျသဝါဒအတိုင္း မပြားခင္ သံုးေခါက္ဆိုလိုက္ဖို့ပါ။ တတ္နိုင္ရင္ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ ျသဝါဒေလးကို ေရးျပီး ကိုယ့္အိမ္က ျမင္သာတဲ့ေနရာမွာ ခိ်တ္ထားနိုင္ရင္လည္း ေကာင္းေနတာပါပဲ။
ဒါဆိုရင္ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ရဲ့ အနက္(၃)နက္နဲ့ ဆက္ပြားလို့ရပါျပီ။
အရဟံ = ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား
အရဟံ = ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား
အရဟံ = ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို ျပုေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ၊ အဲဒီလိုပြားလိုက္တာနဲ့ ကိုယ့္ရဲ့စိတ္ကေလးက ဂုဏ္ေတာ္ရဲ့ သေဘာေလးဆီမွာ ရိွေနရပါမယ္။ ဂုဏ္ေတာ္ရဲ့ သေဘာေလးဆီမွာ စိတ္က ကပ္ကပ္ရပ္ရပ္ေလးကို ရိွေနရပါမယ္။ စိတ္ကို ဂုဏ္ေတာ္ရဲ့ သေဘာေလးဆီမွာ ေသခ်ာမထား နိုင္ရင္ စိတ္က အျပင္ထြက္သြားတတ္ပါတယ္။
ဗုဒၶါနုႆတိ ဘာဝနာရဲ့အလုပ္ဟာ မေနာကံရဲ့အလုပ္ပါ။ ဝစီကံရဲ့အလုပ္ နႈတ္ရဲ့အလုပ္ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ သက္သက္နဲ့ပဲ ပြားရမွာပါ။
စစ္ကိုင္းပထမဂနၶာရံုဆရာေတာ္ဘုရားက 'ထမင္းကိုမွန္မွန္စားသလို ကမၼ႒ာန္းကိုလည္း မွန္မွန္ထိုင္ရမယ္။ ထမင္းစားတိုင္း ေကာင္းခ်င္မွ ေကာင္းမယ္။ စားရင္းစားရင္းနဲ့ ေကာင္းလာသလို တရားအားထုတ္တိုင္း အျမဲေကာင္းမေနနိုင္ပါဘူး။ အားထုတ္ရင္းအားထုတ္ရင္းနဲ့ ပီတိေတြျဖစ္လာေအာင္ အာရံုထင္တတ္ပါတယ္''တဲ့။ ဆရာေတာ့္ ျသဝါဒေလးကို အာရံုျပုျပီး ဂုဏ္ေတာ္ပြားတိုင္းေတာ့ အျမဲေကာင္း မေနနိုင္ပါဘူး၊ ေကာင္းတဲ့အခါေကာင္းမယ္ မေကာင္းတဲ့အခါ မေကာင္းပါဘူး။ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ပြားခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊ မပြားခ်င္ သည္ျဖစ္ေစ မွန္မွန္ ပြားရ မွာပါပဲ။ ပြားရင္းပြားရင္းနဲ့ ေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္။
ဂုဏ္ေတာ္ပြားလို့ ရရိွလာတဲ့ပီတိဟာ 'ဇဗၺူထိပ္ကြ်န္းမွာျဖစ္တဲ့မင္းအျဖစ္နဲ့ေတာင္ မလဲနိုင္ပါဘူး''တဲ့။ ဂုဏ္ေတာ္ ပြားရင္းပြားရင္းနဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ရဲ့ အရသာကို ေတြ့သြားမွာပါ။ ဂုဏ္ေတာ္ပြားဖူးမွလည္း ဂုဏ္ေတာ္ရဲ့အရသာကို သိသြားမွာပါ။
ကိုယ့္ကိုလာကန္ေတာ့ရင္ အရဟံပြားေနလိုက္ပါ
ေရွ့ဆရာေတာ္ဘုရားျကီးေတြက ျသဝါဒေပးေလ့ရိွပါတယ္။
ကိုယ့္ကို ဒကာ၊ ဒကာမေတြက လာဦးခ်ရင္ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ ပြားေနလိုက္ရ တယ္။ တကယ္လို့ ကိုယ့္မွာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အားနည္းေနရင္ ေျဖသာတယ္။ ကန္ေတာ့တဲ့ လူေတြအတြက္လည္း အကို်းရိွတယ္။ ကန္ေတာ့ခံတဲ့သူ အတြက္လည္း အကို်းရိွတယ္။''
ငယ္ငယ္တုန္းက ျကားခဲ့တဲ့ ျသဝါဒေလးက ဒီေန့အထိ ရင္ထဲမွာ စဲြေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ။ ကိုယ္က လူဆိုရင္ လည္းပဲ ကိုယ့္ထက္ငယ္တဲ့သူက ကိုယ့္ကို လာကန္ေတာ့ ခဲ့ရင္ မိန့္မိန့္ၾကီးထိုင္ေနရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ေလးကို ပြားေန လိုက္ရမွာပါ။ ဒါဆိုရင္ ကိုယ့္အတြက္လည္း အကို်းရိွ၊ ကန္ေတာ့တဲ့သူအတြက္လည္း အကို်းရိွပါပဲ။ တတ္နိုင္ရင္ လက္အုပ္ကေလးခီ်ထားရင္ ပိုေတာင္ေကာင္းပါေသးတယ္။ ကန္ေတာ့တဲ့ သူကိုခီ်တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဂုဏ္ေတာ္ ပြားေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ခီ်လိုက္တာပါ။
ဒါကဘာကို အကိုးသာဓက ယူထားသလဲဆိုေတာ့ ဂုဏ္ေတာ္ပြားရင္ ခနၶာေစတီ ထိုက္တယ္။ မိမိရဲ့ ခနၶာကိုယ္ဟာ ေစတီအိမ္လိုျဖစ္ျပီး လူနတ္ျဗဟၼာ ေတြ အပူေဇာ္ခံ ထိုက္ပါတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ပြားေနလိုက္ရင္ကိုယ့္ခနၶာ ကိုယ္ဟာ ေစတီထိုက္ေနတဲ့အတြက္ ဦးခ်ကန္ေတာ့ ခံထိုက္ပါတယ္။
အျခားတစ္ဖက္အကို်းအေနနဲ့ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္းပဲ အရဟံဂုဏ္ပြားေနရင္ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ အရဟံေစတီ တည္လိုက္တာပါ။ ေအာက္ေျခပလႅင္ကို သီလနဲ့ တည္ပါမယ္။ အလယ္ပစၥယံ၊ အထက္ပစၥယံကို ဂုဏ္ေတာ္ဘာဝနာနဲ့ တည္ ပါမယ္။ ထီးေတာ္ကိုေတာ့ဝိပႆနာနဲ့ တင္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ျကည္နူးဖြယ္ရာ အရဟံေစတီတစ္ဆူ ရိွေန ေတာ့တာပါ။
ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ အရဟံေစတီတည္ထားရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ျကည္ညိုရသလို အမ်ားကလည္း ျကည္ညိုရတာ အကို်းရိွပါတယ္။ အျပင္မွာ လည္း ကုသိုလ္ျဖစ္ဖို့အတြက္ ေစတီတည္ရမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အျပင္မွာတည္တဲ့ ေစတီက ပိုက္ဆံ ရယ္၊ လူအင္အားရယ္၊ ေျမရယ္၊ အခိ်န္ရယ္ အမ်ားျကီးေပးရပါတယ္။ ရင္ထဲက အရဟံေစတီကေတာ့ ဘုရားကို ျကည္ညို စိတ္ရယ္၊ အခိ်န္တစ္ခုရယ္ပါပဲ။ အလုပ္လုပ္ရင္း တည္မယ္ဆိုရင္ အခိ်န္ေတာင္သီးျခားမကုန္ပါဘူး။ အျပင္မွာ ေစတီမတည္ နိုင္လို့ ဘာမွအားငယ္စရာမလိုပါဘူး။ ရင္ထဲမွာ အရဟံေစတီတည္ျပီး ကုသိုလ္ယူလို့ ရပါတယ္။
ေစတီတည္ျပီးတဲ့အခါ ထီးေတာ္တင္ပဲြဆိုျပီး အိမ္မွာဘုန္းျကီးပင့္ဆြမ္းကပ္၊ လူဧည့္သည္ေတြကို ဧည့္ခံလို့ရပါေသးတယ္။ ဧည့္သည္ေတြက ေစတီဘယ္မွာလဲဆိုရင္ ရင္ထဲမွာလို့ ေျပာလိုက္ရံုပါပဲ။ ဘယ္လိုတည္သလဲလို့ေမးလာရင္ တည္ပံုတည္ နည္းေတြကို ေျပာျပလိုက္ရင္ ဓမၼဒါနကုသိုလ္ေတာင္ ထပ္ရပါေသးတယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ရင္ထဲမွာ အရဟံေစတီတည္ထားရင္ စိတ္ေအးခ်မ္းေနတာပါပဲ။ စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ ရင္ထဲမွာ အရဟံေစတီ ေန့တိုင္းတည္ေနဖို့ပါပဲ။
ရေဝႏြယ္.အင္းမ
No comments:
Post a Comment