၀ါေခါင္လျပည့္ ေမတၱသုတ္ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔မွာ ေအးခ်မ္းေသာ ေမတၱာတရားမ်ားပြားမ်ားပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလ်က္...
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
၁။ ယႆာႏုဘာဝေတာ ယကၡာ၊ ေနဝ ဒေႆႏၲိ ဘီသနံ။ ယဥိႇ ေစဝါႏုယုဥၨေႏၲာ၊ ရတိၱၱႏၵိဝ မတႏၵိေတာ။
၁။ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးၾကမ္းတို႔ သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ အဆင္း အသံ အစရွိေသာ အာ႐ံုတို႔ကို မျပဝံ့ မေျခာက္ဝံ့ၾကေလကုန္၊ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ညဥ့္အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ေန႔အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ မပ်င္းမရိ လံု႔လျပဳ၍ ရြတ္ဖတ္ေသာသူသည္။
၂။ သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။ ဧဝမာဒိ ဂုဏူေပတံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမေဟ။
၂။ ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရ၏၊ အိပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကို တစိုးတစိ မွ် မျမင္မက္၊ ဤသို႔ အစရွိေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေမတၱာသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို အို- သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ကရဏီယ မတၴကုသေလန၊ ယႏၲ သႏၲံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။ သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊ သူဝေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနီ။
၃။ ေလာကီေလာကုတၱရာ အက်ဳိးစီးပြား၌ လိမၼာေသာသူသည္ျငိမ္သက္ေအး ခ်မ္းေသာ နိဗၺာန္ကိုအာ႐ံုျပဳ၍ ဤဆိုလတၱံ႔ေသာ သူေတာ္ေကာင္းနည္းလမ္းကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ ျပဳလုပ္အပ္၏၊ ကိုယ္ႏွင့္အသက္တို႔ကို မငဲ့ကြက္ မညႇာတာ ျပဳလုပ္ျခင္းငွာ စြမ္းႏိုင္ရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါး ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ စိတ္ သေဘာထား ေကာင္းစြာ ေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ ဆိုဆံုးမလြယ္ရာ၏၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ရာ ၏၊ သူတစ္ပါးအေပၚ ေထာင္လႊားေသာ မာန္မာနမရွိရာ။
၄။ သႏၲဳႆေကာ စ သုဘေရာ စ၊ အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုကဝုတၱိ။ သႏၲိႁႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊ အပၸဂေဗၻာ ကုေလသြ နႏုဂိေဒၶါ။
၄။ ေရာင့္ရဲလြယ္ရာ၏၊ ေမြးျမဴလြယ္ရာ၏၊ နည္းပါးေသာ အမႈကိစၥရွိရာ၏၊ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိရာ၏၊ ျငိမ္သက္ေသာ ဣေႁႏၵရွိရာ၏၊ အရာရာ၌ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ရဲရင့္ေသာ ဉာဏ္ပညာရွိရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး သံုးပါးလံုး ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းမႈ မရွိရာ၊ ဒါယကာတို႔၌ တြယ္တာမက္ေမာမႈမရွိရ။
၅။ န စ ခုဒၵ မာစေရ ကိဥၥိ၊ ေယန ဝိၫူ ပေရ ဥပဝေဒယ်ဳံ။ သုခိေနာ ဝ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၅။ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႔႐ႈတ္ခ်အပ္ေသာ တစံုတစ္ခုေသာ မေကာင္းမႈကို အနည္း ငယ္မွ်ေသာ္လည္း မျပဳမလုပ္ရာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္၏ခ်မ္း သာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစကုန္သတည္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ ကုန္ သတည္း၊ ေဘးရန္ ဥပဒၵေဝါ မရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၆။ ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊ တသာ ဝါ ထာဝရာ ဝ နဝေသသာ။ ဒီဃာ ဝါ ေယ ဝ မဟႏၲာ၊ မဇၩိမာ ရႆကာ အဏုကထူလာ။
၆။ အၾကြင္းမရွိ အလံုးစံု ထြက္သက္ ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထိတ္လန္႔ တတ္ေသာ သတၱဝါ၊ တည္ၾကည္ျငိမ္သက္ေသာ၊ သတၱဝါ၊ ရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ တိုေသာ သတၱဝါ၊ ပုကြေသာ သတၱဝါ၊ မတိုမရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ ႀကီးေသာ သတၱဝါ၊ ငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ မႀကီးမငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ ဆူေသာ သတၱဝါ၊ ၾကံဳေသာ သတၱဝါ၊ မဆူမၾကံဳေသာ သတၱဝါ။
၇။ ဒိ႒ာ ဝါ ေယ ဝ အဒိ႒ာ၊ ေယ ဝ ဒူေရ ဝသႏၲိ အဝိဒူေရ။ ဘူတာ ဝ သမၻေဝသီ ဝ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၇။ မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ အေဝး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ အနီး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚျပီးေသာ သတၱဝါ၊ ျဖစ္ဆဲတည္ေနေသာ သတၱဝါ၊ ဤအလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၈။ န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။ ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာညမညႆ ဒုကၡမိေစၧယ်။
၈။ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို အမ်က္မထြက္ပါေစလင့္၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အမႈကိစၥ၌ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို ညႇဥ္းဆဲခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ ကာယကံ ဝစီကံျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခိုက္ရန္မ်က္ပြား အျငိဳးထားေသာစိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ္မွ မထီမဲ့ျမင္ မေအာက္ေမ့ပါေစလင့္၊ အခ်င္းခ်င္း၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို အလိုမရွိပါေစလင့္။
၉။ မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊ မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရေကၡ။ ဧဝမၸိ သဗၺဘူေတသု၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။
၉။ အမိသည္ မိမိရင္ေသြးျဖစ္ေသာ တစ္ေယာက္တည္းေသာ သားငယ္ကို အသက္အတြက္ေၾကာင့္ အဖန္တလဲလဲ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ ဤနည္းအတူ သာလွ်င္ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၌ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားေစရာ၏။
၁ဝ။ ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼိ၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။ ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ အသမၺာဓံ အေဝရ မသပတၱံ။
၁ဝ။ ကာမဘဝတည္းဟူေသာ ေအာက္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ႐ူပဘဝတည္း ဟူေသာ အလယ္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ အ႐ူပဘဝတည္းဟူေသာ အထက္ ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ဤေလာကသံုးပါးတို႔၌ ပိုင္းျခားလြတ္ကင္း က်ဥ္း ေျမာင္းျခင္းလည္းမရွိ ကိုယ္တြင္းေဘးရန္ လည္းမရွိ အပေဘးရန္လည္းမရွိ အတိုင္းမသိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေသာ ေမတၱာစိတ္ကိုလည္း ပြားေစရာ၏။
၁၁။ တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ဝ၊ သယာေနာ ယာဝတာဒႆ ဝိတမိေဒၶါ။ ဧတံ သတႎ အဓိေ႒ယ်၊ ျဗဟၼဒေမတံ ဝိဟာရဒ မိဓ မာဟု။ ၁၁။ ရပ္ေနစဥ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြားေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ထိုင္ ေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မအိပ္ မငိုက္သမွ် ကာလပတ္လံုး သာသနာေတာ္ႀကီး၌ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္၍ ေနထိုင္ျခင္းကို ဒဒျမတ္ေသာေနထိုင္ျခင္းဒဒ ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ေဟာေတာ္မူ ကုန္၏။
၁၂။ ဒိိ႒ိဥၥ အႏုပဂၢမၼ၊ သီလဝါ ဒႆေနန သမၸေႏၷာ။ ကာေမသု ဝိေနယ် ေဂဓံ၊ န ဟိ ဇာတုဂၢဗၻေသယ် ပုန ေရတိ။
ေမတၱသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၁၂။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္ ျပဳလုပ္ေသာသူသည္ အျမင္ေဖာက္ ျပန္ မိစၧာဉာဏ္သို႔ မကပ္မေရာက္ေသာေၾကာင့္ ေလာကုတၱရာသီလ ရွိသည္ ျဖစ္၍ မဂ္ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုျပီးလွ်င္ ဝတၳဳကာမ ကိေလသာကာမတို႔၌ တပ္မက္ေမာျခင္း ကင္းေသာေၾကာင့္ ေနာက္တဖန္ အမိဝမ္းတြင္း ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း သို႔ ဧကန္မေရာက္ေတာ့ၿပီ။
English Version - This is to be done by one skilled in aims who wants to break through to the state of peace: Be capable, upright, & straightforward, easy to instruct, gentle, & not conceited, content & easy to support, with few duties, living lightly, with peaceful faculties, masterful, modest, & no greed for supporters. Do not do the slightest thing that the wise would later censure. Think: Happy, at rest, may all beings be happy at heart. Whatever beings there may be, weak or strong, without exception, long, large, middling, short, subtle, blatant, seen & unseen, near & far, born & seeking birth: May all beings be happy at heart. Let no one deceive another or despise anyone anywhere, or through anger or irritation wish for another to suffer. As a mother would risk her life to protect her child, her only child, even so should one cultivate a limitless heart with regard to all beings. With good will for the entire cosmos, cultivate a limitless heart: Above, below, & all around, unobstructed, without enmity or hate. Whether standing, walking, sitting, or lying down, as long as one is alert, one should be resolved on this mindfulness. This is called a sublime abiding here & now. Not taken with views, but virtuous & consummate in vision, having subdued desire for sensual pleasures, one never again will lie in the womb.
No comments:
Post a Comment