Friday, March 16, 2018

ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ

ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ
#ဓမၼဒူတမဂၢဇင္း၊ မတ္လ ၂၀၁၈
( ၁ )

ျမတ္စြာဘုရား ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕၊ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းတိုက္မွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္အခါက---။
လွည္းသမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ သားေလးဟာ အျမဲတမ္း ဘုရားရွင္ရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို တတ္သိသေလာက္၊ မွတ္သားမိသေလာက္ ပြားမ်ားၿပီး "နေမာဗုဒၶႆ(ျမတ္ဗုဒၶအားရိွခိုးပါ၏)"လို႕ ရြတ္ပြားေလ့ရိွပါတယ္။ ဗုဒၶါႏုႆတိ (ဂုဏ္ေတာ္ပြားနည္း)ကေတာ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆီက သင္ၾကားထားတာပါ။ အဲဒီကေလးဟာ တစ္ေန႕ေတာ့ ျမိဳ႕ျပင္က သုႆာန္မွာ တစ္ေယာက္တည္း တစ္ညတာ အိပ္ရဖို႕ ၾကံဳလာပါတယ္။ သူ႕အေဖက ႏြားေပ်ာက္ရွာရင္း အခ်ိန္လြန္သြားတဲ့အတြက္ ျမိဳ႕တံခါးပိတ္ခ်ိန္ကိုမမီလို႕ ၿမိဳ႕ျပင္ကို မလာႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ကေလးဟာ အိပ္ခါနီးမွာ ဗုဒၶါႏုႆတိပြားၿပီး "နေမာဗုဒၶႆ" လို႕ အထပ္ထပ္အခါ ရြတ္ဆိုရင္း လွည္းေအာက္မွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့မယ္။ ညနက္ေတာ့ သုႆာန္မွာ အစာရွာလာတဲ့ ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ထဲက တစ္ေကာင္ဟာ ကေလးကို စားမယ္ဆိုၿပီး ေျခေထာက္ဆြဲလိုက္ပါတယ္။

ဗုဒၶါႏုႆတိကို ထံုေနေအာင္ပြားထားတဲ့ ကေလးက ေျခေထာက္ဆြဲခံလိုက္ရတဲ့အခါ "နေမာဗုဒၶႆ" လို႕ ေယာင္ၿပီးရြတ္ဆိုမိပါတယ္။ ဒီအသံၾကားလုိက္ရတဲ့အခါ ကေလးေျခေထာက္ဆြဲမိတဲ့ ဘီလူးဟာ ဓာတ္လိုက္သလို အလန္႕တၾကားျဖစ္သြားပါတယ္။
ေၾကာက္လန္႕ၿပီး ေနာင္တရသြားတဲ့ ဘီလူးဟာ မိမိကိုယ္ကို ဒဏ္ေပးတဲ့အေနႏွင့္ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးရဲ႕ နန္းေတာ္ထဲက ပြဲေတာ္အုပ္ကို သြားယူပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်န္တဲ့ ဘီလူးဟာ ကေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ေနရစ္ ပါတယ္။ ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ဟာ ကေလးကိုႏိႈးၿပီး မိဘႏွစ္ပါးအသြင္ႏွင့္ ပြဲေတာ္စာေတြကို ေကၽြးေမြးပါတယ္။

မနက္လင္းတဲ့အခါ ဘုရင့္ပြဲေတာ္အုပ္ေပ်ာက္လို႕ လိုက္ရွာတဲ့ မင္းခ်င္းေတြဟာ လွည္းထဲမွာ ပြဲေတာ္အုပ္ကို ေတြ႕တဲ့အတြက္ ကေလးကိုဖမ္းၿပီး မင္းၾကီးေရွ႕ ပို႕လုိက္ပါတယ္။ မင္းၾကီးေမးစစ္တဲ့အခါ ကေလးက သူမယူပါဘူး။ မိဘေတြက ႏိႈးၿပီးေကၽြးတာကိုပဲ သိပါတယ္ လို႕ ေျဖပါတယ္။ မင္းၾကီးက ပြဲေတာ္အုပ္မွာ ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ ေရးထားတဲ့စာကို ဖတ္မိလို႕ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို သိေနပါၿပီ။ အဲဒီစာကို မင္းခ်င္းေတြ မျမင္ရဘဲ မင္းၾကီးပဲ ျမင္ရတာပါ။ မင္းၾကီးဟာ ကေလးရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးကိုလည္း ေခၚလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မင္းၾကီးက လွည္းသမားမိသားစုႏွင့္အတူ ျမတ္စြာဘုရားဆီ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ၿပီး အေၾကာင္းစံုကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။

"ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား၊ ဗုဒၶါႏုႆတိကမၼ႒ာန္းကသာ ေစာင့္ေရွာက္တာပါလား" လို႕ မင္းၾကီးက ေမးျမန္း ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ဗုဒၶါႏုႆတိအပါအဝင္ ကမၼဌာန္းေျခာက္မ်ိဳးက ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေၾကာင္း ျမတ္စြာဘုရားက ေျဖၾကားေတာ္မူၿပီး တရားေဟာတဲ့အခါ လွည္းသမားမိသားစု သံုးဦးလံုး ေသာတာပန္တည္သြားၾကပါတယ္။ ေနာင္အခါမွာ ရဟန္းျပဳၿပီး သံုးဦးလံုး ရဟႏၱာျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းအရာႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ ဓမၼပဒဂါထာ ျမန္မာျပန္က -

ေန႕မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ညမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျမဲတမ္း
ျမတ္ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ကို အာရံုျပဳ သတိရေနၾကတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕တပည့္သာဝကေတြဟာ
ေန႕ေရာညပါ အခါခပ္သိမ္း ရြင္လန္းဝမ္းသာ ေကာင္းမြန္စြာ ႏိုးၾကားၾကပါတယ္။

ေန႕မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ညမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျမဲတမ္း
တရားဂုဏ္ေတာ္ကို အာရံုျပဳ သတိရေနၾကတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕တပည့္သာဝကေတြဟာ
ေန႕ေရာညပါ အခါခပ္သိမ္း ရြင္လန္းဝမ္းသာ ေကာင္းမြန္စြာ ႏိုးၾကားၾကပါတယ္။

ေန႕မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ညမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျမဲတမ္း
သံဃဂုဏ္ေတာ္ကို အာရံုျပဳ သတိရေနၾကတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕တပည့္သာဝကေတြဟာ
ေန႕ေရာညပါ အခါခပ္သိမ္း ရြင္လန္းဝမ္းသာ ေကာင္းမြန္စြာ ႏိုးၾကားၾကပါတယ္။

ေန႕မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ညမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျမဲတမ္း
(ကာယာႏုပႆနာ) ကာယဂတာသတိ ရိွေနၾကတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕တပည့္သာဝကေတြဟာ
ေန႕ေရာညပါ အခါခပ္သိမ္း ရြင္လန္းဝမ္းသာ ေကာင္းမြန္စြာ ႏိုးၾကားၾကပါတယ္။

ေန႕မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ညမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အျမဲတမ္း
ကရုဏာဘာဝနာမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕တပည့္သာဝကေတြဟာ
ေန႕ေရာညပါ အခါခပ္သိမ္း ရြင္လန္းဝမ္းသာ ေကာင္းမြန္စြာ ႏိုးၾကားၾကပါတယ္။

ေန႕မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ညမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျမဲတမ္း
ေမတၱာဘာဝနာမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕တပည့္သာဝကေတြဟာ
ေန႕ေရာညပါ အခါခပ္သိမ္း ရြင္လန္းဝမ္းသာ ေကာင္းမြန္စြာ ႏိုးၾကားၾကပါတယ္။

( ဓမၼပဒ - ၂၉၆၊ ၂၉၇၊ ၂၉၈၊ ၂၉၉၊ ၃၀၀၊ ၃၀၁ )

( ၂ )

ဗုဒၶါႏုႆတိ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ပြားမ်ားတာ၊ တရားဂုဏ္ေတာ္ ပြားမ်ားတာ၊ သံဃာဂုဏ္ေတာ္ ပြားမ်ားတာ၊ ကာယာႏုပႆနာသတိပဌာန္ ပြားမ်ားတာ၊ ကရုဏာဘာဝနာ ပြားမ်ားတာ၊ ေမတၱာဘာဝနာ ပြားမ်ားတာ၊ ဒီ (၆)ပါးဟာ အေစာင့္အေရွာက္ေတြပါ။ ဓမၼကိုယ္ရံေတာ္ေတြပါ။

ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ၾကီး အရွင္ပညာေဇာတ ရဲ႕ ဗုဒၶါႏုႆတိေမတၱာပြားနည္းကလည္း မွတ္သားစရာ ေကာင္းလွ ပါတယ္။
'' ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတို႕ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။ "
ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ေမတၱာတြဲထားတဲ့ ဒီစာသားေလးဟာ ပြားသူရင္မွာ၊ ၾကားသူရင္မွာ အၿငိမ္းဓာတ္ေတြ ကူးစက္လာေစႏုိင္ပါတယ္။

ေဘးရန္က အတြင္းရန္၊ အျပင္ရန္ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရိွပါတယ္။ စိတ္ဆိုး စိတ္ညစ္ စိတ္ပုပ္ စိတ္ယုတ္ စိတ္ပူေတြဟာ အတြင္းေဘးရန္ပါ။ ကိေလသာေတြဟာ အတြင္းေဘးရန္ေတြပါ။ "အရဟံ - ကိေလသာမာရ္ ကိုယ္တြင္းရန္တုိ႕၊ ဝါသနာဓေလ့ အထံုေငြ႕မွ်၊ မေငြ႕မရိပ္ ဝင္းဝင္းဖိတ္သို႕၊ ေရႊစိတ္ပ်ံ႕သင္း လြန္သန္႕ရွင္း၍၊ မင္းမင္းျပည္သူ ၾကည္ျဖဴေကာ္ေရာ္၊ အလွဴေတာ္မွန္ အပူေဇာ္ခံထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား" တဲ့။

ျမတ္စြာဘုရားမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ အစရိွတဲ့ ကိေလသာေတြ၊ စိတ္အပူအေလာင္ေတြ (အတြင္းေဘးရန္ေတြ) လံုးဝၿငိမ္းေအးေနပါတယ္။ ကုိယ္ေတာ္တိုင္ ၿငိမ္းေအးေတာ္မူရံုမွ်မကပါဘူး။ ေဝေနယ် သတၱဝါေတြကိုလည္း ၿငိမ္ေအးေအာင္ ကူညီလမ္းျပေတာ္မူပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ကိေလသာကင္းစင္ေတာ္မူရံုပဲ မဟုတ္ပါဘူး။ သတၱဝါေတြကိုလည္း ကိေလသာကင္းစင္ေအာင္ တရားေရေအး အၿမိဳက္ေဆး တုိက္ေကၽြးေတာ္မူ ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ ကင္းစင္ေတာ္မူရံုတင္မဟုတ္ပါဘူး။ သတၱဝါအေပါင္း တို႕အားလည္း ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြကင္းစင္ေအာင္ ေဟာျပေတာ္မူပါတယ္။ သတၱဝါအမ်ား ၿငိမ္းေအးခ်မ္းသာေအာင္ မနားမေန ၾကိဳးစားေတာ္မူတဲ့ အႏိႈင္းမဲ့ ေမတၱာကရုဏာေတာ္ရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘဝကတည္းက “ ဗုေဒါၶ ေဗာေဓယ်ံ - ငါလည္း သစၥာတရားကို သိျမင္၊ သတၱဝါအမ်ားလည္း သိျမင္ေစရမယ္။ တိေဏၰာ တာေရယ်ံ - ငါလည္း သံသရာပင္လယ္ ေရျပင္က်ယ္ကို ကူးေျမာက္၊ သတၱဝါအမ်ားလည္း ကူးေျမာက္ေစရမယ္။ မုေတၱာ ေမာေစယ်ံ - ငါလည္း သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲထဲက လြတ္ေျမာက္၊ သတၱဝါအမ်ားလည္း လြတ္ေျမာက္ေစရမယ္။ ” လို႕ ေမတၱာကရုဏာၾကီးမားစြာႏွင့္ အဓိ႒ာန္ခဲ့တာပါ။။ တစ္ကိုယ္တည္းဆို တရားနာရင္း ခုခ်က္ခ်င္း နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ပါလ်က္ ဘဝေပါင္းအသေခၤ်အနႏၱ အပင္ပန္းခံၿပီး ပါရမီျဖည့္ဆည္းရမယ့္ သမၼာသမၺဳဒၶဆုၾကီးကိုပဲ ပန္ဆင္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘဝကတည္းက အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေမတၱာကရုဏာၾကီးမားခဲ့တာပါ။

ဒီအေၾကာင္းကို ဂုဏ္ေတာ္ေမတၱာပြားနည္းႏွင့္ ခ်ဲ႕ထြင္ပြားၾကည့္ပါ -
ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။
ေလာဘခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ ေလာဘခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။
ေဒါသခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ ေဒါသခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။
ေမာဟခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ ေမာဟခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။
ေသာကခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ ေသာကခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။
စိုးရိမ္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ စိုးရိမ္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။
ကိေလသာခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ ကိေလသာခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။
ႏွလံုးစိတ္ဝမ္း ေအးခ်မ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတို႕ ႏွလံုးစိတ္ဝမ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။ -အစရိွသျဖင့္ေပါ။ ကိုယ္ဉာဏ္ရိွသလို၊ အဆင္ေျပသလိုပြားမ်ား လုိ႕ရပါတယ္။

ကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း ေဘးရန္ကင္းစင္ေတာ္မူ၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း ေဘးရန္ကင္းစင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
ကိုယ္ေတာ္တိုင္လည္း ေသာကကင္းစင္ေတာ္မူ၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း ေသာကကင္းစင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
ကိုယ္ေတာ္တုိင္လည္း စိတ္အပူအေလာင္ ကင္းစင္ေတာ္မူ၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း စိတ္အပူအေလာင္ ကင္းစင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ကို တရားေရေအးအၿမိဳက္ေဆး တုိက္ေကၽြးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
ကိုယ္ေတာ္တုိင္လည္း စိတ္ေအးခ်မ္းတည္ၾကည္ၿပီးလွ်င္ သူတစ္ပါးကိုလည္း စိတ္ေအးခ်မ္းတည္ၾကည္ေအာင္ လမ္းညႊန္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
ကိုယ္ေတာ္တုိင္လည္း စိတျဖဴစင္သန္႕ရွင္းၿပီးလွ်င္ သူတစ္ပါးကိုလည္း စိတ္ျဖဴစင္သန္႕ရွင္းေအာင္ လမ္းညႊန္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
ကိုယ္ေတာ္တုိင္လည္း စိတ္ရြင္လန္းခ်မ္းသာၿပီးလွ်င္ သူတစ္ပါးကိုလည္း စိတ္ရႊင္လန္းခ်မ္းသာေအာင္ လမ္းညႊန္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
အတုမရိွေသာ ေမတၱာကရုဏာေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ---  အစရိွသျဖင့္လည္း ပြားလို႕ရပါတယ္။ အဲလိုပြားမ်ားျခင္းအာျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အတုမရိွတဲ့ ေမတၱာကရုဏာဓာတ္ေတာ္ေတြ ကိုယ့္ဆီကို ကူးစက္စိမ့္ဝင္လာတယ္လို႕ ခံစားရၿပီး အားတက္ရႊင္လန္း ဝမ္းသာပီတိျဖစ္မိမွာပါ။ ေမတၱာၾကီးမား ျမတ္ဘုရားရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ကို ပြားလိုက္ရတဲ့အတြက္ စစ္မွန္တဲ့ေမတၱာဓာတ္ေတြ အားေကာင္းလာမွာပါ။ ေမတၱာဓာတ္ေတြအားေကာင္း လာတဲ့အခါ ေမတၱာပြားဖို႕ ပိုလြယ္ကူသြားပါတယ္။ ပိုၿပီးလည္း ထိေရာက္အက်ိဳးရိွသြားပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြက ေမတၱာမပြားခင္ ဗုဒၶါႏုႆတိအရင္ပြားသင့္ေၾကာင္း လမ္းညႊန္ခဲ့ၾကတာပါ။ ‘ေဒါသကင္းစင္ ဘုရားရွင္၊ ဦးတင္သူလည္း ေဒါသ ကြာ။
ေမတၱာသခင္ ဘုရားရွင္၊ ဦးတင္သူလည္း ေမတၱာ ျဖာ။ ’တဲ့။

( ၃ )
လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ ကမၼ႒ာန္းက်မ္းၾကီးမွာလည္း "ေမတၱာကံကို တုၿပိဳင္ႏုိင္ေသာ ကံဟူ၍ မရိွ၊ အႏုႆတိတို႕တြင္ ဗုဒၶါႏုႆတိကံသည္ ဘဝသမၸတၱိအက်ိဳးေပးသန္၏။ ၾကီးမားျမင့္ျမတ္၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘဝမ်ားစြာေနရဦးမည့္၊ ဘုရားျဖစ္လိုေသာ ဘုရားဆုပန္ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ အထူးအားျဖင့္ ဗုဒၶါႏုႆတိႏွင့္ေမတၱာ (၂)ပါးကို လက္ကိုင္ထားၾကရာ၏။ ပြားမ်ားၾကရာ၏။" လို႕ ပါရိွပါတယ္။
ဗုဒၶါႏုႆတိႏွင့္ေမတၱာ ဘာဝနာႏွစ္ပါးဟာ ဘဝသမၸတိၱ ျပည့္စံုတုိးတက္ခ်မ္းသာမႈကို အေပးစြမ္းႏုိင္ဆံုး ဘာဝနာေတြပါတဲ့။ ပရဟိတလုပ္ေနသူေတြ၊ အမ်ားအက်ိဳးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ သယ္ပိုးလိုသူေတြအတြက္လည္း အထူးအားကိုးအားထားျပဳၿပီး ပြားမ်ားရမယ့္ ဘာဝနာႏွစ္ပါးပါ။ လယ္တီဆရာဆရာေတာ္ၾကီးက ဘုရားဆုပန္ေတြ ဗုဒၶါႏုႆတိႏွင့္ေမတၱာ အထူးပြားရမယ္လို႕ဆိုတာ အျမတ္ဆံုးအေနႏွင့္ေျပာထားတာပါ။  ေခါင္းေဆာင္လုပ္လိုသူေတြ၊ အထြတ္အထိပ္ေရာက္လိုသူေတြ ဗုဒၶါႏုႆတိႏွင့္ ေမတၱာကို အထူးပြားသင့္ၾကပါတယ္။

ဂုဏ္ေတာ္ေမတၱာပြားသူဟာ သံသရာမွာ က်င္လည္ရတဲ့အခါလည္း မ်က္ႏွာမငယ္ရပါဘူး။ အထက္တန္းက် မ်က္ႏွာပန္းလွပါတယ္။ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ေနသူေတြအတြက္လည္း အတြင္းအျပင္ေဘးရန္ ကင္းစင္ေအာင္၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ ေမာဟ ေလ်ာ့ပါးေအာင္၊ စိတ္ၾကည္လင္ရႊင္လန္းေအာင္၊ ကိုယ္ခ်မ္းသာစိတ္ခ်မ္းသာႏွင့္ ဝိပႆနာ ေကာင္းစြာ အားထုတ္ႏုိင္ေအာင္ ဗုဒၶါႏုႆတိႏွင့္ေမတၱာကို ပြားမ်ားသင့္ပါတယ္။
"စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအား ကုိယ္ေတြ႕ႏွင့္ယွဥ္၍ အၾကံဉာဏ္တစ္ခု ေပးလုိပါေသးသည္။ ေမတၱာႏွင့္ လိုက္ဖက္မည့္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ေရွးဦးစြာ ပြားမ်ားေစလုိပါသည္။ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ပြားမ်ား ၿပီးမွဆက္၍ ေမတၱာဘာ၀နာပြားေစလုိပါသည္။
ဤသုိ႕ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ားၿပီးမွ ေမတၱာဘာ၀နာပြားမ်ားလွ်င္ အၾကည္ဓာတ္မ်ား လွ်င္ျမန္စြာရ၍ အခ်ိန္ကာလမၾကာျမင့္မီမွာပင္ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာမႈကို မုခ်ရပါလိမ့္မည္။ ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာမ်ား မယံုၾကည္ဖြယ္ လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲလာၿပီး ေတြ႕ၾကံဳဆက္ဆံ ေပါင္းသင္းရေသာသူမ်ားက ခ်စ္ခင္လာမည္။ အကူအညီေပးလာမည္။ ဆန္႕က်င္ဘက္ အတုိက္အခံမလုပ္ဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရလာမည္။ အတုိက္အခံလုပ္ျခင္းထက္ တူညီလက္တြဲ ေဆာင္ရြက္ခ်င္လာမည္။
သတိျပဳသင့္သည္က မိမိပို႕လႊတ္ေသာ ေမတၱာသည္ စစ္မွန္ေသာ ေမတၱာပို႕နည္း၊ သူတစ္ပါး အက်ိဳးစီးပြားကို အမွန္တကယ္လုိလားေသာ စိတ္ေစတနာမွန္မ်ား ရိွဖုိ႕ေတာ့လုိပါသည္။ ေမတၱာပို႕ပံုနည္းလမ္းမက်၊ ေမတၱာစစ္၊ ေမတၱာမွန္ မဟုတ္ပါက အက်ိဳးေပးမႈ ထိေရာက္မည္မဟုတ္ေပ။'' - လို႕ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီး (ေဒါက္တာကုမာရာဘိ၀ံသ) က မွာၾကားေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ( ေမတၱာစကား - ေ၀မိုး(ကြ်န္းလွ)

ဘုန္းၾကီးတို႕ အခုဝိပႆနာမပြားမီ " ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား" လုိ႕ ပြားတာက
ဗုဒၶါႏုႆတိဘာဝနာ ပြားတာပါ။ ဗုဒၶါႏုႆတိဘာဝနာဆိုတာ သမထကမၼ႒ာန္းထဲမွာ အျမတ္ဆံုးပါ။ အဲဒီ ဗုဒၶါႏုႆတိ ဘာဝနာ ပြားတဲ့သူမွာ မိမိ၏စိတ္ဆႏၵ အလိုရိွသမွ် ျပည့္စံုပါတယ္လို႕ အခ်ဳပ္ကိုပဲ မွတ္ထားပါ။ ေမတၱာဘာဝနာ အက်ိဳးကလည္း သိၿပီးသားအတုိင္း အက်ိဳးအင္မတန္ၾကီးပါတယ္။
ဗုဒၶါႏုႆတိပြားတဲ့ ေယာဂီဟာ သဒၶါထက္လာမယ္။ သဒၶါထက္ထက္ႏွင့္ ဝိပႆနာဆက္ပြားရင္ ျမန္ျမန္ရမယ္။ ေမတၱာပြားတဲ့ေယာဂီမွာ ေဒါသပယ္ႏုိ္င္မယ္။ ေဒါသကင္းရွင္းစြာႏွင့္ ဝိပႆနာဆက္ပြားရင္လည္း ျမန္ျမန္ရမယ္ဆိုေတာ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲေပါ့။" - လုိ႕ ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ၾကီး အရွင္ပညာေဇာတ ေဟာမိန္႕ထားပါတယ္။

ဦးဇင္းကေတာ့ ဆယ္မုိင္ကုန္းဓမၼဒူတေတာရမွာ ရိပ္သာဝင္ၿပီးကတည္းက ''ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။" ဆိုတဲ႕စာသားေလးကို ၾကိဳက္လြန္းလို႕ တရားေဟာတုိင္း အနည္းဆံုး(၃)ေခါက္ေလာက္ တုိင္ေပးပါတယ္။ စရဏကုသိုလ္ တစ္ခါတည္း ရသြားေအာင္လို႕ပါ။ တရားနာသူေတြ အေနႏွင့္ ဒီစာသားေလးကို မွတ္မိေနပါေစ၊ မွတ္မိတဲ့အတုိင္း ပြားမ်ားတဲ့အက်င့္ေလး ရသြားပါေစလို႕ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

( ၄ )
ေယာဂီလယ္သမားဒကာၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႕ေလွ်ာက္ထားခ်က္တစ္ခုကို(ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ၾကီး) ဘုန္းၾကီးတုိ႕ ပရိသတ္ ဝမ္းသာရေအာင္ ေျပာျပပါမယ္ -
" ဘုန္းၾကီးဘုရား - "ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။" ဆိုတဲ႕ ဘာဝနာပြားမႈဟာ အေတာ္တန္ခိုးထက္ပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္လယ္ထဲမွာ စပါးေတြကို ၾကြက္ေတြကိုက္တာ ရစရာမရိွပါဘူး။ လယ္ေစာင့္ေကာင္ေလးဟာ အဲဒီၾကြက္ေတြကို ေထာင္တယ္။ တူးတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏိွမ္နင္းတယ္။ မရတဲ့အဆံုး တပည့္ေတာ္ လာေျပာတယ္။ တပည့္ေတာ္သြားၾကည့္တဲ့အခါ ရစရာမရိွေအာင္ ဆိုးရြားေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါနဲ႕ တပည့္ေတာ္ အဲဒီဘာဝနာစာတမ္းကို စာရြက္မွာေရးၿပီး တပည့္ေတာ္လယ္ရဲ႕ ေဘးေထာင့္မွာ ငုတ္ရိုက္ၿပီး ၾကိဳးခ်ည္ၿပီး ဆြဲထားပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ လယ္ကိုပတ္ၿပီး အဲဒီဘာဝနာကို အထပ္ထပ္  အခါခါ ပြားပါတယ္။ ၾကြက္ေတြအားလံုး ဘယ္ဆီေရာက္ကုန္တယ္မသိပါ။ အကုန္ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ စပါးေတြလည္း အပ်က္အစီးမရိွေတာ့ပါ။ ျပန္ေကာင္းပါတယ္။ " လုိ႕ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
အဲသည္လို သူေလ်ွာက္ထားစဥ္မွာပဲ ေဘးကဒကာတစ္ေယာက္က ထပ္ၿပီးေတာ့ ေလ်ွာက္ထားခ်က္က ေထာက္ခံခ်က္တစ္ခုေပါ့။ "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္လည္း အခက္ၾကံဳေနတုန္း သူက အဲဒီလုိုလုပ္လို႕ ေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္လည္း အဲဒီလိုလုပ္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တုိ႕ လယ္ထဲမွာလည္း အားလံုး ေပ်ာက္ကုန္ပါတယ္ ဘုရား" လို႕ ေလ်ွာက္ျပန္တယ္။ (မီးက်ီးတြင္းမွ ပြင့္ေသာၾကာ - ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ၾကီး အ႐ွင္ပညာေဇာတ)

ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ၾကီး ငယ္ရြယ္စဥ္ ကိုရင္ေလးဘဝက ေျမြနီနီေလးတစ္ေကာင္ အလိုက္ခံရဖူးတယ္တဲ့။ ကိုယ္ရင္ေလးလည္း ေျပးမိေျပးရာ ေျပးတာေပါ့။ ေျပးရင္းႏွင့္ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေျမြကအနားေရာက္ေနၿပီ။ ဒီေတာ့ ေၾကာက္အားလန္႕အားႏွင့္ တျခားအားကိုးစရာလည္း မရိွေတာ့ ''ဗုဒၶံသရဏံ ဂစၦာမိ၊ ဓမၼံသရဏံ ဂစၦာမိ" ႏွစ္ပုဒ္ပဲဆိုရေသးတယ္။ နားထဲမွာ ဘယ္လုိၾကားလုိက္သလဲဆိုရင္ "ဟင္ - သူ သရဏဂံု ျမဲတယ္" လုိ႕ၾကားၿပီး ေျမြလည္း ေနာက္ျပန္လွည့္သြားပါတယ္ တဲ့။ ဒါက ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ၾကီး ငယ္စဥ္ကိုရင္ေလးဘဝက အျဖစ္အပ်က္ပါ။

ဦးဇင္းကိုယ္ေတြ႕ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ - ။ ညာလက္ဖ်ံမွာ အခ်ိဳင့္ၾကီး အမာရြတ္ၾကီး ျဖစ္ေနတဲ့ ဒကာၾကီးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဦးဇင္းကို ဒီလိုေျပာျပပါတယ္။ သူက ဗုိလ္ဗွဴးအၿငိမ္းစားပါ။ သူဗိုလ္ၾကီး ဘဝက သူပုန္ေတြ ေခ်ာင္းပစ္တာ ခံရတယ္တဲ့။ သူတို႕တပ္ဖြဲ႕စီးလာတဲ့ ကားေတြကို အေပၚစီးက ေခ်ာင္းပစ္တာ။ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ဗိုလ္ၾကီးကေတာ့ က်ဆံုးသြားတယ္တဲ့။ အဲ့ဗုိလ္ၾကီးက မဂၤလာေဆာင္ၿပီးတာ တစ္ရက္ပဲ ရိွေသးတယ္တဲ့။ (သံေဝဂရစရာၾကီးပါေနာ္)

သူ႕ကိုေတာ့ က်ည္ဆံက လက္ဖ်ံကို လာမွန္တာတဲ့။ က်ည္ဆံလာမွန္တာကလည္း ရင္ဘတ္က ခပ္မာမာအရာတစ္ခုကို ေရွာ္ေထာက္ပြတ္ၿပီး လက္ကို သြားမွန္တာတဲ့။ တကယ္လို႕ ရင္ဘတ္ကအိတ္ကပ္ထဲမွာ ခပ္မာမာအရာတစ္ခု ရိွမေနရင္ က်ည္ဆံက ရင္ဘတ္ထဲ ဝင္သြားမွာတဲ့။

သူက မ်က္ႏွာသစ္တုိင္း "ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ ဓမံၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ" လို႕ရြတ္တယ္တဲ့။ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး လက္မွာကပ္ေနတဲ့ ေရေတြႏွင့္လည္း ဦးေခါင္းအႏွံ႕ပြတ္သပ္ရင္းလည္း အဲလို ရြတ္ပါတယ္တဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ေဘးရန္က လြတ္ခဲ့တာျဖစ္မွာတဲ့။

ေဆာင္းပါးအစမွာပါတဲ့ လွည္းသမားသားဟာ ဗုဒၶါႏုႆတိပြားလို႕ ဘီလူးေဘးက လြတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္အခါ ရဟန္းျပဳၿပီး ဝိပႆနာတရားအားထုတ္လို႕ ရဟႏၱာျဖစ္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ေလာဘေဘး၊ ေဒါသေဘး၊ ေမာဟေဘး ဆိုတဲ့ အတြင္းေဘးရန္ေတြအျပင္၊ ဇာတိေဘး၊ အိုေဘး၊ နာေဘး၊ ေသေဘးစတဲ့ ရိွရိွသမွ်ေဘးရန္ေတြပါ အၿပီးတုိင္ ၿငိမ္းေအးသြားပါေတာ့တယ္။
စာဖတ္သူအားလံုးတို႕ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။
သတၱဝါအားလံုးတုိ႕ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ။

#အရွင္ဉာဏဝရ(ပါရမီ)

ညႊန္း
၁။ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္ (ဆ႒မူ)
၂။ စရိယာပိဋကအ႒ကထာႏွင့္ ဗုဒၶဝံသအ႒ကထာ
၃။ ဓမၼပဒဝတၳဳေတာ္ၾကီး (ဒုတိယတြဲ)- အရွင္ဓမၼႆာမီဘိဝံသ
၄။ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ - မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ၾကီး
၅။ ဝိဇၨာႏွင့္စရဏ - ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ၾကီး အ႐ွင္ပညာေဇာတ
၆။ ဓမၼပဒ - မာဏဝ

#ဓမၼဒူတမဂၢဇင္း၊ မတ္လ ၂၀၁၈ တြင္ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ပါသည္။
#နဝမေျမာက္ေဆာင္းပါးေလးပါ။

Saturday, February 17, 2018

အရံႈးထဲကအျမတ္


#အရံႈးထဲကအျမတ္

#ဓမၼရိပ္မဂၢဇင္း၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ ၂၀၁၈

၁။
နာမ္တရားအားလံုးဟာ စိတ္ဆိုတဲ့ ေရွ႕သြားေခါင္းေဆာင္ရိွပါတယ္။
စိတ္သာ အၾကီးအမွဴးပါ။ စိတ္ေၾကာင့္ ၿပီးစီးရပါတယ္။
ပ်က္စီးတဲ့စိတ္၊ မေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႕ (ေတြးၾကံ) ေျပာဆို ျပဳလုပ္သူ ရဲ႕ေနာက္ကို
ဆင္းရဲဒုကၡေတြဟာ (အခြင့္သင့္တဲ့အခါ ဆိုးက်ိဳးေပးဖို႕ရာ) အစဥ္တစိုက္ လိုက္ပါေနပါတယ္။ လွည္းဘီးဟာ ဝန္ေဆာင္ႏြားရဲ႕ ေျခရာေနာက္ကို လိုက္ပါေနသလိုပါပဲ။ (ဓမၼပဒ - ၁)

အရွင္စကၡဳပါလမေထရ္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းဟာ မွတ္သားဖြယ္ရာ၊ လိုက္နာက်င့္သံုးစရာေတြနွင့္ ျပည့္ေနပါတယ္။ စကၡဳပါလမေထရ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ ဓမၼပဒဂါထာေတာ္ဟာလည္း အလြန္ထင္ရွားလွပါတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶဟာ သ၀တၳိျပည္မွာ သီတင္းသံုးစဥ္ အခါက -----။
မဟာပါလသူေဌးဟာ တရားေတာ္မ်ားကို နာၾကားၿပီး သဒၶါတရားေတြ တိုးပြားလာလို႕ ရဟန္းျပဳဖို႕ စိတ္ထက္သန္လာပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႕ညီ စူဠပါလကို စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ အကုန္စြန္႕ၿပီး ရဟန္းျပဳခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းျပဳၿပီး ငါး၀ါလြန္ေျမာက္တဲ့အခါ ျမတ္ဗုဒၶဆီမွာ ကမၼ႒ာန္းေတာင္းၿပီး အေဖာ္ရဟန္း ေျခာက္ဆယ္ႏွင့္အတူ သာ၀တၳိၿမိဳ႕မွ ယူဇနာ (၁၂၀)ေက်ာ္ေဝးတဲ့ ရြာၾကီးမွာ သီတင္းသံုးရင္း ကမၼ႒ာန္းတရား ပြားမ်ားအားထုတ္ပါတယ္။

ဝါဆိုတဲ့ေန႕မွာေတာ့ မဟာပါလမေထရ္ဟာ အတူပါလာတာတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေျခာက္ဆယ္ကို မေမ့မေလ်ာ့ေနဖို႕ တိုက္တြန္းေျပာၾကားပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း တစ္ဝါတြင္းလံုး မအိပ္ဘဲ၊ ေက်ာမခင္းဘဲ မေမ့မေလ်ာ့ အားထုတ္ဖို႕ အဓိ႒ာန္ေတာ္မူပါတယ္။
ဝါေခါင္လအေရာက္မွာေတာ့ အရွင္မဟာပါလမေထရ္မွာ မ်က္စိေရာဂါစြဲကပ္လာပါတယ္။ မ်က္စိက က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြဟာ အိုးေပါက္က က်လာတဲ့ ေရေတြလို တသြင္သြင္ ယိုစီးလို႕ေနပါတယ္။ ဆြမ္းခံရြာက ေဆးဆရာဟာ မေထရ္အတြက္ ေဆးဆီကို ခ်က္ၿပီး လွဴပါတယ္။ လဲေလ်ာင္းၿပီး ႏွာေခါင္းမွာ ေလာင္းထည့္ဖို႕(ႏွာႏွပ္ဖို႕)ကိုလည္း မွာလိုက္ပါတယ္။ ဒါေေပမယ့္ အရွင္မဟာပါလ ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အဓိ႒ာန္အတိုင္း ထိုင္ရက္ပဲ ႏွာေခါင္းထဲကို ေဆးဆီကို ေလာင္းထည့္ပါတယ္။ ေဆးဆရာဟာ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါမွာထားပါေပမယ့္ မေထရ္ဟာ ထိုင္ေနရက္ပဲ ေဆးဆီထည့္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေဆးဆရာဟာ စိတ္ပ်က္သြားၿပီး မထရ္ကို အျပစ္တင္စကားေျပာပါတယ္။ ေဆးဆီကိုလည္း ဆက္မလွဴေတာ့ပါဘူး။

ေဆးဆရာရဲ႕ အထင္လြဲခံရေပမယ့္ မဟာပါလမေထရ္ဟာ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့တာ မျဖစ္ပါဘူး။ မေမ့ေလ်ာ့ဖို႕၊ ပိုမိုၾကိဳးစားဖို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးဆံုးမၿပီး ဝိပႆနာတရား ပြားမ်ားအားထုတ္ေတာ္မူပါတယ္။ သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္မွာေတာ့ မ်က္စိလည္း ကြဲပ်က္၊ ကိေလသာေတြလည္း ကြဲပ်က္ၿပီး သုကၡဝိပႆက ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ ( ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး စကၡဳပါလ မေထရ္ လို႕ အမည္တြင္ပါတယ္။ )

ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အတူသီတင္းသံုးေဖာ္ ရဟန္းေတာ္ ေျခာက္ဆယ္ကို လမ္းညႊန္ဆံုးမ ၾသဝါဒေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္ေျခာက္ဆယ္ဟာလည္း အရွင္စကၡဳပါလမေထရ္ရဲ႕ ဆံုးမလမ္းညႊန္မႈကို လိုက္နာရင္း တရားအားထုတ္လိုက္ၾကတာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ ပဝါရဏာေန႕ ေရာက္ခါနီးမွာ ပဋိသမၻိဒါေလးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုတဲ့ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ၾကီး ေျခာက္ဆယ္ျဖစ္ေတာ္မူၾကပါတယ္။

( ၂ )
စကၡဳပါလမထရ္ကို ရြာေဆးဆရာက အထင္လြဲခဲ့ပါတယ္။ ေဆးကို အိပ္ၿပီး မထည့္ရေကာင္းလားဆိုၿပီး အျပစ္တင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီ့အတြက္ ေဆးဆရာရဲ႕ ကုသိုလ္ေတြဟာ ရပ္တန္႕ခဲ့ရပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္မ်က္စိကို မငဲ့ကြက္ဘဲ တရားကိုသာ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ပါလားလို႕ ႏွလံုးသြင္းႏုိင္ရင္ ေဆးဆရာအတြက္ ကုသိုလ္ေတြ တိုးပြားလိုက္မယ့္ျဖစ္ျခင္း။ ေယာနိေသာ မနသိကာရ - သင့္ေလ်ာ္မွန္ကန္စြာ ႏွလံုးသြင္းတတ္ျခင္းဟာ ကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႕အတြက္ အလြန္အေရးၾကီးလွပါတယ္။ ႏွလံုးသြင္းေလးတစ္ခ်က္ မွားလိုက္လို႕ ေနာက္ထပ္ရမယ့္ ကုသိုလ္ေတြ ဆံုးရံႈးလိုက္ရၿပီ။ မေထရ္ဟာ ထုိုင္ရက္ႏွင့္ပဲ ေဆးခပ္ေနလို႕ မေပ်ာက္ႏုိင္ျဖစ္ေနတာ၊ ငါ့ေစတနာ၊ ငါ့ပညာကို အေလးမထားတာ --- စသျဖင့္ မသင့္ေတာ္တဲ့ ႏွလံုးသြင္းေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေတြ ဆံုးရံႈးခဲ့ရပါတယ္။ ကုသိုလ္ေတြ ဆံုးရံႈးျခင္းရဲ႕ အဓိကအေၾကာင္းရင္းက အေယာနိေသာ မနသိကာရ - သင့္ေလ်ာ္မွန္ကန္ေအာင္ နွလံုးမသြင္းတတ္ျခင္း ေၾကာင့္ပါပဲ။ တကယ္ဆိုရင္ ေဆးလွဴၿပီးျပီပဲ၊ ေပ်ာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေပ်ာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ကုိယ့္ဘက္က ကိုယ္တတ္သမွ် အေကာင္းဆံုး လုပ္ျပီးၿပီျဖစ္လို႕ ကုသိုလ္ရေနပါၿပီေလ။

"မွန္မွန္ကန္ကန္စဥ္းစားတာ၊ ႏွလံုးသြင္းမႈမွန္ကန္တာ၊ လိမၼာပါးနပ္စြာစဥ္းစားတာ၊ ဒါကို ေယာနိေသာမနသိကာရ လို႕ေခၚတယ္။ ဘယ္ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ေယာနိေသာမနသိကာရ မထားတတ္ရင္ ကုသိုလ္လုပ္ေနတာေတာင္မွ ကုသိုလ္မရဘဲ ျဖစ္တတ္တယ္။ " လို႕ ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ၾကီးက ဓမၼအသိျဖင့္အက်ိဳးက်ိဳးေနမည္ တရားေတာ္ထဲမွာ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။

ေယာနိေသာမနသိကာရ မွတစ္ပါး အျခားေက်းဇူးမ်ားေသာ တရားတစ္ခုမွ်ကိုလည္း ငါဘုရားျမင္ေတာ္မမူ၊
ေယာနိေသာမနသိကာရရိွသူသည္ အကုသိုလ္ကိုပယ္စြန္႕၍ ကုသိုလ္ကိုပြားေစ၏။
(ဣတိဝုတ္၊ ပထမေသခသုတ္)

ေဆးဆရာရဲ႕ အထင္လြဲမႈဟာ စကၡဳပါလမေထရ္အတြက္ေတာ့ တြန္းအားေပးတဲ့ အေျခအေနျဖစ္သြားပါတယ္။
သူတပါးရဲ႕ အထင္လြဲမႈကို သင့္ေတာ္မွန္ကန္တဲ့စိတ္(ေယာနိေသာမနသိကာရ)နွင့္ အသံုးခ်တတ္ေတာ့ စိတ္ခြန္အားေတြ ျပည့္ၿပီး တရားကို ပိုမိုၾကိဳးစားအားထုတ္ျဖစ္လို႕ ရဟႏၱာျမန္ျမန္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူတပါးရဲ႕ အထင္လြဲတာကိုလည္း အသံုးခ်တတ္ရင္ အျမတ္ထြက္တာပါပဲ။

စိတ္ထားတတ္မွ ျမတ္တယ္။ စိတ္ထားတတ္ဖို႕ပါ။ ဘယ္အရာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မထားတတ္ရင္ (သို႕မဟုတ္) ေယာနိေသာမနသိကာရ မရိွဘူးဆိုရင္ ကုသိုလ္မရႏုိင္ဘူး။ ကုသိုလ္အားလံုးရဲ႕ ျဖစ္ေပၚလာရာ မုခ္ဦးလို႕ ေျပာရမွာက ေယာနိေသာမနသိကာရ ပဲ။ "ေယေကစိ ကုသလာဓမၼာ၊ သေဗၺ ေတ ေယာနိေသာမနသိကာရ မူလကာ" တဲ့။ အဓိပၸါယ္က "ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကုသိုလ္မွန္သမွ်ဟာ ေယာနိေသာမနသိကာရ" ေပၚမွာ အေျခခံတယ္လို႕ေျပာတာ။ ေယာနိေသာမနသိကာရ ဆိုတာ ဘယ္လိုအာရံုပဲလာလာ (proper attention) wise attention ဆင္ျခင္ဉာဏ္ႏွင့္ ႏွလံုးသြင္းတတ္တာ၊ ပိုၿပီးနားလည္ေအာင္လို႕ေျပာရရင္ ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ ႏွလံုးသြင္းတာကို ေယာနိေသာမနသိကာရ --- လို႕  ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ၾကီးက ကုသိုလ္ျဖစ္ပြား ႏွလံုးသြင္းတရား ဆိုၿပီး ေဟာေတာ္မူပါတယ္။

အဆိုးတစ္ခုက အေကာင္းမ်ားစြာျဖစ္လာဖို႕ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္လည္း ျဖစ္လာႏုိင္ပါေသးတယ္။ စကၡဳပါလမေထရ္ မ်က္စိကြဲပ်က္သြားတာဟာ က်န္တဲ့သီတင္းသံုးေဖာ္ ရဟန္းေတာ္ေျခာက္ဆယ္အတြက္ တြန္းအားေပးသလို ျဖစ္သြားတာေပါ့။ သူေတာင္ မ်က္စိကို ဂရုမစိုက္ဘဲ တရားကိုပဲ ဂရုတစိုက္ အားထုတ္လိုက္တာ ရဟႏၱာျဖစ္သြားၿပီ။ တို႕လည္း မေမ့မေလ်ာ့ အားထုတ္မွပဲ --- စသျဖင့္ေပါ့။  အဆိုးေတြထဲက အေကာင္းေတြလည္း ရႏုိင္ပါတယ္။ ယူတတ္မွရ မွာပါ။

( ၃ )
စကၡဳပါလမေထရ္ဟာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္ကို လာေရာက္ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶကို ဖူးေျမာ္ပါတယ္။ တစ္ညမွာေတာ့ စၾကၤန္ေလ်ာက္ရင္း ပိုးေကာင္ေလးေတြကို နင္းမိပါတယ္။ စကၡဳပါလမေထရ္အေၾကာင္း မသိတဲ့ ရဟန္းတခ်ိဳ႕က ပိုးေကာင္ေသေလးေတြကို ေတြ႕ျမင္တဲ့အခါ အျပစ္တင္ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶကို ေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶက စကၡဳပါလမေထရ္ မ်က္စိမျမင္လို႕ မသိတဲ့အတြက္ နင္းမိတဲ့အေၾကာင္း၊ ရဟႏၱာမွာ သူတပါးကို ေသေစလိုတဲ့ ေစတနာ မရိွေၾကာင္း ရွင္းျပေတာ္မူပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္ေတြက " စကၡဳပါလမေထရ္ဟာ ရဟႏၱာျဖစ္ဖို႕ အေၾကာင္းတရား ျပည့္စံုပါလ်က္ ဘာေၾကာင့္ မ်က္စိကြယ္ပ်က္ရတာပါလဲ? "လို႕ ေမးတဲ့အခါ အတိတ္ကံကို ျပန္လည္ေဟာေဖာ္ ရွင္းျပေတာ္မူပါတယ္။ အဆံုးမွာေတာ့ ဒီဂါထာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။

မေနာပုဗၺဂၤမာ ဓမၼာ၊ မေနာေသ႒ာ မေနာမယာ။
မနသာ ေစ ပဒုေ႒န၊ ဘာသတိ ဝါ ကေရာတိ ဝါ။
တေတာ နံ ဒုကၡမေႏြတိ၊ စကၠံဝ ဝဟေတာ ပဒံ။

ဂါထာေတာ္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္က -
နာမ္တရားအားလံုးဟာ စိတ္ဆိုတဲ့ ေရွ႕သြားေခါင္းေဆာင္ရိွပါတယ္။
စိတ္သာ အၾကီးအမွဴးပါ။ စိတ္ေၾကာင့္ ၿပီးစီးရပါတယ္။
ပ်က္စီးတဲ့စိတ္၊ မေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႕ (ေတြးၾကံ) ေျပာဆို ျပဳလုပ္သူ ရဲ႕ေနာက္ကို
ဆင္းရဲဒုကၡေတြဟာ (အခြင့္သင့္တဲ့အခါ ဆိုးက်ိဳးေပးဖို႕ရာ) အစဥ္တစိုက္ လိုက္ပါေနပါတယ္။
လွည္းဘီးဟာ ဝန္ေဆာင္ႏြားရဲ႕ ေျခရာေနာက္ကို လိုက္ပါေနသလိုပါပဲ။ (ဓမၼပဒ - ၁)

၄။
ကံၾကမၼာဆိုးထက္ စိတ္ဆိုးက ပိုေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။
စိတ္ဆိုးက ကံၾကမၼာဆိုးကို ဖန္တီးလိုက္္လို႕ပါပဲ။

စကၡဳပါလမေထရ္ မ်က္စိကြယ္သြားတာဟာ တရားျပင္းျပင္းထန္ထန္ အားထုတ္လို႕၊ ေဆးကို အိပ္ရက္အေနအထားႏွင့္ မခပ္လို႕ဆိုၿပီး ထင္စရာရိွပါတယ္။ ဒါဟာ တစ္စိပ္တစ္ေဒသပဲ မွန္ပါတယ္။ အတိတ္ကံ အေၾကာင္းတရားကိုပါ ထည့္သြင္းစဥ္းစားပါမွ အျပည့္အဝမွန္မွာပါ။

စကၡဳပါလမေထရ္ ဟာ ေဆးဆရာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အတိတ္ဘဝတစ္ခုမွာ မ်က္စိအားနည္းၿပီး စမ္းတဝါးဝါးျဖစ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ကုသေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲ့လူနာက တကယ္လို႕ မ်က္စိေကာင္းခဲ့ရင္ ေဆးဖိုးအျဖစ္ ဆရာ့ဆီမွာ သားသမီးေတြႏွင့္အတူ ကၽြန္ခံပါ့မယ္ လို႕ ကတိေပးခဲ့ပါတယ္။ မ်က္စိေရာဂါေပ်ာက္လို႕ ျမင္ရတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကၽြန္မခံခ်င္တဲ့အတြက္ မျမင္ရေသးဘူး။ ပိုေတာင္ဆိုးလာေသးတယ္ ဆိုၿပီး လိမ္ညာပါေတာ့တယ္။ ညာတာကို သိတဲ့ ေဆးဆရာက မ်က္စိကြယ္ေစတဲ့ ေဆးကိုေပးၿပီး ဒီေဆးခပ္ရင္ တကယ္ေပ်ာက္မွာပါ ဆိုၿပီး ခပ္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ေဆးခပ္လိုက္တဲ့အတြက္ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီး ဟာ မ်က္စိလံုးဝကြယ္ သြားပါေတာ့တယ္။

အကုသိုလ္ကံက ကင္ဆာဆဲလ္လိုပါပဲ။ ကင္ဆာ မရင့္ေသးရင္ ေဆးေသာက္၊ ခြဲစိတ္ျဖတ္ေတာက္လို႕ ေပ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္။ ကင္ဆာရင့္သြားရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ကုသလို႕ မေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေလ်ာ့ပါးသက္သာ ေအာင္ပဲ တတ္ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။ ေဆးဆရာဘဝက အကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေပးခြင့္ဟာ စကၡဳပါလမေထရ္ဘဝမွာ ရင့္က်က္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ တားဆီးလို႕ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ တစ္နည္းနည္းနွင့္ အက်ိဳးေပးေတာ့မွာပါပဲ။ (မရင့္က်က္ေသးရင္ေတာ့ တားဆီးလို႕ ရႏုိင္ပါေသးတယ္။)

( ၅ )
တကယ္လို႕သာ စကၡဳပါလမေထရ္ဟာ ေဆးဆရာဘဝက '' ဒီလူနာဆီက ေဆးဖိုးဝါးခ မရလည္း ကုသိုလ္ျဖစ္ ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါေတာ့မယ္။" ဒီလို သင့္ေတာ္မွန္ကန္တဲ့ႏွလံုးသြင္း (ေယနိေသာမနသိကာရ) ရိွခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ စိတ္ေကာင္းထားခဲ့မယ္ဆိုရင္ --- ကုသိုလ္အက်ိဳးျဖစ္တဲ့ ေကာင္းက်ိဳးကိုပဲ ခံစားရမွာပါ။ မ်က္လံုးေပါက္ကြဲတာ မျဖစ္တဲ့အျပင္ အနည္းဆံုးေတာ့ မ်က္လံုးၾကည္လင္လွပတာ၊ မ်က္စိေကာင္း၊ က်န္းမာေရးေကာင္းတာ စတဲ့ အက်ိဳးမ်ားစြာ ခံစားရမွာပါ။ (မ်က္စိခြဲဖို႕ ေငြေၾကးမတတ္ႏုိင္သူေတြကို ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းတဲ့ ပရဟိတအလုပ္ကိုေတာင္ တကူးတက လုပ္ေနၾကရတာ မဟုတ္ပါလား)

လူနာအမ်ိဳးသမီး ေဆးဖိုးဝါးခ မေပးခ်င္လို႕ လိမ္ညာတာ သူ႕အမွားပါ။ သူ႕အျပစ္ပါ။ ခုေတာ့ ေဆးဆရာဟာ မ်က္စိကြယ္ေဆးကို ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေဆးဆရာအမွား ျဖစ္သြားပါၿပီ၊ ေဆးဆရာအျပစ္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ သူ႕အျပစ္ သူခံရမွာ ျဖစ္သလို ကုိယ့္အျပစ္ကိုယ္ခံရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုသိရင္ သူ႕အမွားကို ကိုယ့္အမွား မျဖစ္ေစသင့္ေတာ့ပါဘူး။

တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကိုယ့္ဆီက ပိုက္ဆံ၊ ပစၥည္း ေခ်းငွားယူၿပီး ျပန္မေပးတာမ်ိဳး ၾကံဳဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ အဲလိုသာ ၾကံဳရင္ ျပန္ေတာင္းလို႕မွ မရႏုိင္တဲ့အခါ လွဴလိုက္တယ္ လို႕သာ သေဘာထားေျပာင္းၾကည့္လိုက္ပါ။ သင့္ေတာ့္မွန္ကန္တဲ့ ႏွလံုးသြင္း(ေယာနိေသာမနသိကာရ)ေၾကာင့္ အကုသိုလ္မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ကုသိုလ္ေတာင္ ရပါေသးတယ္။ ပိုက္ဆံလည္းကုန္ေသး၊ အကုသိုလ္လည္းျဖစ္ေသးဆိုရင္ ဘယ္လိုမွ မတန္ပါဘူး။ ကုန္တာျခင္းအတူတူ ကုသိုလ္ျဖစ္ပါေစ။ အနည္းဆံုးေတာ့ လွဴလိုက္တယ္လို႕ သေဘာထားလိုက္ရင္ စိတ္ေပါ့ပါးသြားပါတယ္။ စိတ္လြတ္လပ္သြားပါတယ္။ စိတ္ၾကည္သြားပါတယ္။ ဒါဟာ ကုသိုလ္စိတ္ရဲ႕ ခုခ်က္ခ်င္းရတဲ့ လက္ငင္းအက်ိဳးပါပဲ။ လွဴဒါန္းေပးကမ္းျခင္း ဒါနပါရမီ ႏွင့္အတူ သည္းခံခြင့္လႊတ္ျခင္း ခႏၱီပါရမီ၊ ေမတၱာထားျခင္း ေမတၱာပါရမီ တို႕ကိုပါ ျဖည့္က်င့္ၿပီးသား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ သူမွားရင္လည္း ကုိယ္က မွန္ေနမွပါ။ သူ႕ဆီက ေမွ်ာ္ေနစရာ မလိုပါဘူး။ အခ်ိန္တန္တဲ့အခါ ကိုယ့္ကုသိုလ္ဟာ ကိုယ့္ကို ေကာင္းက်ိဳးျပန္ေပးမွာ ျဖစ္လို႕ပါပဲ။

သူ႕ကို ခြင့္လႊတ္လိုက္တာဟာ ကိုယ့္ကုိယ္ကိုယ္လည္း လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္တာပါပဲ။ သူ႕အေပၚ သည္းခံေမတၱာထားလိုက္တာဟာ ကုိယ့္ရဲ႕ စြမ္းအင္ေတြကို ျမွင့္တင္လိုက္တာပါပဲ။ သူ႕ကို လွဴလိုက္တာဟာ ကုိယ့္ရဲ႕ ေလာဘစိတ္ကို အႏိုင္ယူၿပီး အေလာဘမ်ိဳးေစ့ကို ေမြးျမဴလိုက္တာပါပဲ။ ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ ေတြးတတ္ပါေစ။

"တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ မေကာင္းတဲ့စိတ္ကို ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ အျမတ္ဆံုးပါပဲ။" (ဓမၼပဒ- ၁၀၃၊၁၀၄၊၁၀၅)

ဘယ္လိုမွ ေျပာင္းလဲလို႕ မရေတာ့တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုမွာေတာင္ အဲဒီအေျခအေနအေပၚ ထားရိွတဲ့ ကိုယ့္စိတ္၊ ကိုယ့္သေဘာထားကိုေတာ့ ေျပာင္းလဲခြင့္ ရိွပါေသးတယ္။ ဒီအေျခအေနမွာပဲ ေကာင္းတဲ့စိတ္ထားမလား? ဆိုးတဲ့စိတ္ ထားမလား? ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရိွေနပါေသးတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာေတာ္မွာ စိတ္ထားေကာင္းနည္း၊ စိတ္ေကာင္းထားနည္း၊ သင့္ေတာ္မွန္ကန္တဲ့ ႏွလံုးသြင္းနည္းေတြ ျပည့္ျပည့္စံုစံုရိွေနပါတယ္။

ဆံုးရံႈမႈေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲရိွရိွ အရံႈးထဲက အျမတ္ထုတ္ယူနည္းေတြ၊ အမိႈက္ကေန ေရႊထုတ္ယူနည္းေတြ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာေတာ္မွာ ရိွပါတယ္။ သဒၶါ+ပညာ၊ သတိ + ေမတၱာ ေတြဟာ အမိႈက္ကို ေရႊျဖစ္ေအာင္ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္တဲ့ conventer ေတြပါပဲ။ စိတ္ေကာင္း၊ ဉာဏ္ေကာင္း ဆိုတဲ့ အရင္းအႏွီးသာရိွရင္ ကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႕ လြယ္ကူသြားပါၿပီ။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ တပည့္သာဝကအျဖစ္ခံယူထားရင္ေတာ့ အဲဒီ အခြင့္အေရးေတြကို လက္မလႊတ္သင့္ပါဘူးေနာ္။

#အရွင္ဉာဏဝရ (ပါရမီ)

ညႊန္း -
၁။ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္ (ဆ႒မူ)
၂။ ဣတိဝုတ္ပါဠိေတာ္္ျမန္မာျပန္ (ဆ႒မူ)
၃။ ဓမၼပဒဝတၳဳေတာ္ၾကီး - အရွင္ဓမၼႆာမီဘိဝံသ
၄။ ဓမၼပဒ - မာဏဝ
၅။ သရုပ္ျပ ဓမၼပဒ - ေဒၚဝိေဇၨသီ
၆။ ဓမၼပဒပန္းကံုး - အရွင္ကုမာရ
၇။ ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္ - အရွင္ဉာဏဝရ(ပါရမီ)

#သတၱမေျမာက္ေဆာင္းပါးေလးပါ